Kendime bir rüya kadar yakınım şu aralar,
Ve bir hayal kadar uzak.
Şimdi ben; hangi gerçeğin düşüyüm,
ve hangi düşte gerçeğe dönüşmüşüm.
Bu ruh hangi ruh,
Bu bilinç hangi bilinç.
Böyle alışılmadık,böyle cezbedici,böyle garip.
Sinsi bir karanlığın içinden fırlamış,bilincimin dümenine oturmuş gibi.
Şimdi ben; hangi geceden böyle sabahlamışım kendimi
Ve hangi sabahtan geceye varmışım da kendimi böyle bulmuşum.
Hangi güzelliğin tatlılığı böyle mayıştırmış ruhumu, bedenimi.
Ve hangi donuk suratın gölgesi böyle üşütmüş beni.
Hangi bakışın yanlızlığıdır böyle sarmış ruhumu.
Bu hangi garibin çığlığıdır böyle zihnimde yankılanıp duran,
Bir bıçak kadar keskin bir çığlık!
Dokunduğumda ellerimi kanatan
Bazen üzerime bir çığ gibi düşen,
Bazen sıradan bir ses gibi uğrayıp geçen.
Olup biten herşey kendi içimde koca bir BEN gibi.
Bütün varlığı kendi içimde kendimleştirdiğim bu koca evreni,
senden öteye taşıyamamam ne garip...
/...Kayıp Şehir.../
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Şehir (Bajarê Wenda)...Kayıp Bir Şehrin Hikayesi (Çîroka Bajarekî Wenda)
Poesia/.... Kürtçe ve Türkçe Şiirler.... / Kayıp bir şehrin hikayesi... Kayıp bir şehrin hikayesiydi bizimkisi, Çok şey yaşanırdı, ama kimseler bilmezdi, Geceler en güzel bizde yaşanırdı, Sözün en güzelinden konuşurduk, İçten, samimi, yalansız ve katıks...
