𝘣𝘢𝘥 𝘭𝘪𝘢𝘳 {𝘣𝘢𝘬𝘶𝘨𝘰𝘶 𝘬𝘢𝘵𝘴𝘶𝘬𝘪 𝘹 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳}

Yirminci Bölüm: "Kanada'ya..."

"Ö-özür dilerim, Bakugou. B-ben sadece, sana her şeyi anlatmak istedim ama aramızın bir daha eskisi gibi olmayacağından k-korktum, sana hiçbir zaman yalan söylemek isteme-"

"Yeter." dedi genç adam sakin ve dümdüz bir ses tonuyla. "Daha fazla konuşma."

Genç kız, o an hıçkıra hıçkıra ağlamak istedi, bağırmak ve tüm sevgisini bağırarak haykırmak istedi ama yapabildiği tek şey donakalmış bir vaziyette Bakugou'dan defalarca kez özür dilemekti; tüm bu olan bitenin en sonunda ortaya döküleceğini nasıl tahmin edemezdi?

Şimdi karşısındaki, yıllardır tanıdığı ve her daim yanında olduğu adamın, yabancı ve buz gibi soğuk olan bakışları altında ezilmek zorunda kalmıştı.

"T-tekrardan ç-çok ü-üzgünüm..." diye mırıldandı çaresizce.

Sarışın adam, genç kıza doğru son bir kez baktı ve odadan ayrılmadan önce konuştu.

"Uzun bir süre...benimle muhattap olma."

***

Yaklaşık bir saat önce yaşanan bütün bu diyaloglar kafanda milyonuncu kez tekrarlanırken, gözyaşların yanaklarını ıslatmaya devam ediyordu.

Odanın tam ortasında oturmuş ağlarken yerde duran, sayfaları tıpkı ortaya dökülen sırların gibi saçılmış olan günlüğüne baktın ve hissettiğin acıyla birlikte kahkaha attın. Şimdi yapman gereken iki şey vardı.

Defteri yakmak ve...

defolup gitmek.

***

Havaalanında seninle beraber uçağını bekleyen abin Kirishima ve Akira'ya baktın. Gidiyordun. Bakugou için ertelediğin ve sürekli olarak ikinci plana attığın geleceğini yaşamaya, Kanada'ya...

Okuluna orada devam etmeye karar vermiş ve abine olan biten her şeyi anlatarak onun desteğini kazanmıştın.

Gidişinden yalnızca abinin ve en yakın arkadaşının haberi vardı; her şey o kadar hızlı gelişmişti ki, veda edecek vaktin de yoktu, gücün de...

"Her şey yoluna girecek." diyen abine gülümsedin ve tüm karamsar düşüncelerini bir kenara bırakıp, açacağın yeni ve tertemiz olan sayfaya odaklandın.

Aklının ve kalbinin tam ortasında Bakugou Katsuki isimli adama olan sevgin hala cayır cayır yanıyor olsa da, bunu artık ne kendine ne de ona yapamazdın.

Böyle bitmesi seni paramparça etse de, gülümsedin ve elindeki su şişesini çöp kutusuna attıktan sonra anons edilen uçağına binmek için ayaklandın.

İçin kan ağlasa da, gülümseyerek ve Akira'nın elini tutarak ilerlemeye devam ettin. Sonunda hissettiğin acıya bir son vermek için attığın o büyük adıma şükür ediyordun.