Czy moje życie może być jeszcze dziwniejsze? (Brothers Conflict)

Rozdział 18

EMMA

Obudził mnie budzik. Nie mogłam uwierzyć, że dzisiaj jest poniedziałek. Kto wymyślił by tak emocjonalny wieczór zorganizować w niedziele?! Przez chwilę zastanawiałam się czy nie poprosić Tajgę by napisał nam zwolnienie w sprawach rodzinnych, ale jak szybko powstał ten pomysł tak szybko go odrzuciłam. Toora i tak musiała iść do szkoły, a gdyby się dowiedziała, że nie idziemy po prostu by nas zabiła. Spojrzałam na Tooro i Allena śpiących obok. Wczoraj albo raczej dzisiaj jak wróciliśmy do łóżka jeszcze rozmawialiśmy o całej sytuacji. Brat prosił mnie o rozwagę i zaraz oberwał od Tooro cytującą Kio „czy ona też ma uważać" na co Allen się zmieszał. Wiem, że nie będzie naciskał i sam pewnie będzie obchodził się z Tooro jak z jajkiem. Co nie zmienia faktu, że gdyby mógł to już teraz zaciągnął by ja do łóżka i z niego nie wypuszczał. Przeciągnęłam się i rozciągnęłam zastałe mięśnie. Od razu zaczęłam budzić Tooro która będzie potrzebować więcej czasu na ogarnięcie się po męczącej nocy.

-Toora wstawaj musimy iść do szkoły. TOORA!!!!- Darłam się do ucha mojej przyjaciółki, ale ona jedynie mocniej się wtuliła w Allena. – No kurna nie rób jaj.

-Allen ucisz ją, ja chcę spać.- Bezczelna! Ja jej dam...

-Emma daj nam spokój. Jest wcześnie. Przecież możemy iść raz na wagary...

-Jasne róbcie co chcecie, ale jak rodzice Tooro wparują do nas na chatę z pytaniem czemu ich aniołeczek nie był w szkole to wy będziecie się tłumaczyć i przekonywać ich, że jesteśmy odpowiedzialni na tyle by ona mogła spać tu w tygodniu....

Tak jak myślałam podziałało to na Tooro jak kubeł zimnej wody

-Szlak, przecież rodzice by mnie zabili jak by się dowiedzieli, że mieszkam z obcymi facetami, śpię w jednym łóżku z moim chłopakiem, a co gorsza opuszczam szkołę. Przecież zabroniliby mi tu przychodzić! Dobra masz racje trzeba się zbierać.- Toora niczym tajfun poszła po swoje rzeczy by zająć łazienkę i się ogarnąć.

-Grzeczna dziewczynka. Teraz ty żołnierzyku wstawaj.

-Ja mam wolne. Dopiero w środę mam zajęcia. Wiesz po egzaminach mamy teraz czas na odpoczynek bo niektórzy się zajechali ze stresu i wysiłku.

-A ty co jakiś robot? Nie widzę jakiegoś wielkiego zmęczenia po tobie? – patrzyłam z niedowierzaniem na brata.

-Nie. Po mnie egzaminy spływają jak po kaczce. Sprawnościowymi nie muszę się przejmować biję wszystkich na głowę. Wiesz przecież. Co do pisemnych wystarczy mi mocna 4 więc też luz. Przecież wiesz, że chodzę tam tylko dla tego, że ojciec mnie zapisał, a nie wiąże jakiejś przyszłość z wojskiem.

-Fajnie ci. To co dzień spędzisz z Kio i Tajgą?

-Pewnie tak. Dawno się nie widziałem z moją kocicą, mamy dużo do nadrobienia...

Akurat ten moment wybrała sobie Tooro na wejście widziałam po jej minie, że nie jest zachwycona perspektywą, że jej chłopak zostaje w domu.

-Spędzisz czas z bratem i Kio?- dziewczyna mówiła jakimś dziwnym głosem wypranym z emocji.

-Raczej z Kio. Mamy parę rzeczy do nadrobienia.

Nie wiem czy to możliwe, ale przez twarz Tooro przemknął grymas niezadowolenia czyżby była zazdrosna? Przecież to niemożliwe...

-Toora wszystko ok?

-Jasne zbierajmy się. Właśnie jedziemy czy idziemy?- Toora popatrzyła na mnie tymi wielkimi oczami.

-Jeśli będzie ktoś chętny to pojedziemy.- odpowiedziałam z rezygnacją. Tooro nie czekając na mnie zbiegła na dół pewnie urobić kogoś by nas zawiózł albo znaleźć Yusa by on to ogarnął.