BALER(GAY)Tamamlandı

1.Bölüm

Perşembe

Baler

Yine kendimi bir aile kavgasının içinde bulmuştum. Son 1 aydır böyleydi. Bir türlü anlatamıyordum onlara. Her şey 1 ay önce aileme yönelimimi açıklamakla başlamıştı. Zaten sert bir tepki alacağımı biliyordum,ama bu kadarını düşünmemiştim.

Dövmemişlerdi evet,ama dövmekten beter etmişlerdi. İlk önce hastalık olduğunu düşündüler. Onlara öyle olmadığını anlatmaya çalıştım,hatta bir psikologla da görüştük. Sonuç aynı. Bir süre sonra düzelecek bir şey sanıyorlar.

Şu an ki tartışmamızın sebebi ise evlenmemi istemeleriydi. Ama ben evlenmek falan istemiyordum.

"Baba ,sana daha ne kadar söylemem lazım. Ben kadınlardan hoşlanmıyorum. Neden böyle yapıyorsunuz?"

"Zamanla seversiniz bir-birinizi. Her kes severek evlenmiyir ya."

Yine aynı şeyi söylüyordu. Anlatamıyordum. Anlamak istemiyordu. Bu beni çok üzüyordu.

"Yarın Alçini istemeğe gideceğiz." Ne?  Ne demişti o?

"Baba ne diyorsun sen? Alçin benim en yakın arkadaşım. Ne istemesi?" Delirecektim artık.

"İyi daha çabuk seversiniz bir-birinizi."

"Baba,Allah aşkına yeter ya. Öyle şey olur mu? Biz beraber büyüdük."

"Ben anlamam. Sözümü söyledim. Yarın Alçini istemeğe gideceğiz. Babasıyla konuştum ben. Alçin'in de haberi vardır."

Sinirden ellerim titriyordu artık. Annem de zaten bir şey demiyordu. Gözlerimi ikisinin de üzerinde gezdiriyordum. Anneme baktım.

"Anne bir şey demeyecek misin?"

"Baban haklı,evladım. Güzel de kız. Evlenirsiniz,çocuğunuz olur. Seversiniz bir-birinizi. Hem bizim neyimiz eksik diğerlerinden. Ben de oğlumu damat olarak görmek istiyorum."

Ne bekliyordum ki. Peki ben ne olacaktım? Benim hayallerim,benim mutluluğum ne olacaktı? Bu can yakıcıydı. Onlar için benim yüzümün gülmesi önemli değil miydi? Kendimi o kadar sinirli ve üzgün hiss ediyordum ki...

Göreceksin anne. Oğlunu damat olarak göreceksin. Boğuyordu artık bu ev beni. Ağlamak istiyordum. Yüzlerine bakıp konuştum.

"Pişman olacaksınız." Dedim ve kapıya doğru yürüdüm. Pişman etmek istiyordum onları. Hiç mi umursamıyorlar beni?

Evden çıktıktan sonra her zaman yalnız kalmak için gittiğim yere gittim. Ağaçlık bir alandı. Daha çok piknik yapmak için gelirdi insanlar buraya. Şu an da boştu. Derin-derin nefesler alıyordum. Başımı ağaça yasladım. Ağlıyordum,sakince. Ben böyleydim,sakince akardı göz yaşlarım.

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum,ama telefonum çalmaya başlamıştı. Arayana baktığımda Alçin olduğunu görmüştüm.

"Alo." Ağladığımdan dolayı sesim hırıltılı çıkmıştı.

"Aloo. Baler, iyi misin?"

"Hayır,iyi değilim. Ne yapacağız,Alçin?"

"Şimdi söyledi,babam bana da. Ne desem de ikna edemedim. Ama merak etme bir yolunu bulacağız."

"Buluruz değil mi?"

"Buluruz,kuzum,buluruz? Hatta benim aklımda bir şeyler var. Neredesin şimdi sen? Her zaman aklımda dönüp dolaşan bir fikirdi aslında. Geleyim,konuşalım."

"Her zaman ki yerdeyim."

"Tamam,çıkıyorum."

"Tamam." Telefonu kapatıp beklemeye başladım.

Böyle olacağını düşünmemiştim ki. Ailemi çok seviyordum. Onların da beni sevdiğini biliyorum. Ama bu olmazdı. Bir az daha düşüncelerimin içinde boğulduktan sonra Alçin gelmişti.

Yanıma oturub bana döndü. Bir mendil çıkarıp yüzümü silmeye başladı. Tabii ağladığım için hala yüzüm nemliydi.

"Baler,ben gelirken bir şeyler düşündüm."

"Anlat hadi."

"Biliyorsun,ikimizde aynı şirkette çalışıyoruz. Maaşımızda iyi. Şirketin yurtdışındakı şubelerine başvura biliriz."

"Beni bir az daha aydınlata bilirmisin,Alçin? Malum beynim yorgun şu an."

"Şimdi bak. Bunlar bizi evlendirmekten vazgeçmeyecekler biliyoruz bunu. Diyorum ki,onların istediği evlenmemiz. Zaten benimkilerde beni evlendirmek istiyorlardı. Evlenelim."

"Alçin,ne diyorsun Allah aşkına ya."

"Ya bir dinle. Evleneceğiz evlenmesine de,sonra boşanacağız tabii. Ama onların haberi olmayacak. Bir kaç hafta sonra da şirket bizi yurtdışına gönderdi diyip gidiyoruz. Nasıl?"

"Alçinn"

"Efendim?"

"Hayranım sana,biliyorsun değil mi?"

"Evet,biliyorum."

"Ehh... Babamlara da ders olur."

"Aynen,kuzum."

"Hadi kalk gidelim. Yarın büyük gün." Gülesim gelmişti ya.

"Gülme,Baler,ya. Kankanı istemeye geleceksin yahu."

"Ona gülüyorum abi işte."

Düştüğümüz durumla dalga geçerek eve gelmiştik. Sonuçta yarın büyük gün.

Bölüm sonu.