Cumartesi
14:45
(Baler iyileşmiştir.)
Baler
Sonunda dördümüz beraber dışarı çıka bilmiştik. Şu an Behnan'ın arabasındaydık. Behnan arabayı kullandığı için Erem önde oturmuştu. Biz de Gökcanla arka koltuktaydık. Bence arkada oturmak daha iyiydi. Çünkü şu an Gökcan'ın dizlerine uzanmış halde onunla sohbet ediyordum. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Behnana dönüp konuştum.
"Abi, nereye gidiyoruz biz?"
"Güzel bir yer biliyorum. Oraya götürüyorum sizi. Eminim seveceksiniz."
"Sana güveniyorum."
"Tabii ki, oğlum. Ne zaman kötü bir yere götürdüm seni?"
"Doğru. Hiç bir zaman."
Bir süre sonra mekana gelmiştik. Arabadan inip geldiğimiz yere bakındım. Güzel bir yerdi. İçeriye girdiğimizde Behnan görevliyle bir şeyler konuştuktan sonra bizi oturacağımız yere yönlendirmişti. Masalar cam odalar şeklindeydi ve bu çok iyiydi. Camın üzerinde desenler vardı. İçeri gözükmüyordu. Odanın işerisine geçip oturduktan sonra siparişlerimizi vermiştik.
"Eee nasıl? Beğendiniz mi?" Diye sormuştu Behnan. Bu sırada Erem konuşmuştu.
"Evet, sevgilim. Gerçekten çok güzel bir yer. Rahat hareket ede biliriz. Birisi bir şey der düşüncesi de yok. Süper."
"Oyy ben seni yeriimm." Deyip Erem'in yanaklarını sıkmaya başlamıştı canım kuzenim.
"Lan bırak kardeşimi." Gökcan'ın sinirli çıkan sesi hepimizi güldürmüştü.
"Boncuğum, girme aralarına."
"Bana ne. Bak babalarıma söylerim Eremi saklarlar, bulamazsın." Gökcan'ın dedikleriyle Behnan şok olmuştu. Daha sonra o da kaşlarını çatarak konuşmaya başlamıştı.
"Öyle mi? O zaman ben de Baleri sana vermem. Sonuçta abisi sayılırım. Ergün amcayı bu konuda ikna edebilirim." Gökcan gözlerini kısarak Behnana baktı.
"Ateşkes."
"Ateşkes." İkisi de aynı anda konuşmuştu. Biz de Eremle bu hallerine gülüyorduk tabii.
Yemek faslı bittikten sonra tatlılarımız da gelmişti. Pasta çok güzel gözüküyordu şu an. Diğerlerini beklemeden dalmıştım resmen pastaya... Evet çok seviyordum. İçerisinde ceviz de vardı. Bir dakika... Ceviz? Behnana döndüğümde çatalını almış pastayı yemeğe hazırlanıyordu. Hızla yerimden kalkıp pastayı önünden almıştım.
"Baler, çocuk musun ya. Versene pastamı."
"Dur abi ya. Ceviz var içerisinde. Başkasını sipariş edelim senin için." Şaşırmıştı.
"Ohaa... Unutmuştum... " Gökcanla Erem ikimize anlamsız bakışlar atıyordu. Onlara hitaben konuştum.
"Cevize alerjisi var. Yeseydi burdan direkt hastaneye gidiyor olurduk şimdi." Söylediğim anda Erem hızla Behnana dönmüştü.
"Eve gittiğimizde birbirimiz hakkında daha detaylıca konuşmamız gerekecek galiba."
"Özür dilerim ya, gerçekten unutmuşum alerjim olduğunu." Keyfi kaçmıştı biraz. Alerji olayı gerçekten sinir bozucuydu.
"Sorun değil, abi. Bir şey olmadı ya. Önemli olan da bu zaten. Yenisini sipariş ederiz şimdi."
"Sevgilim, Behnan'ın alerji belirtileri şiddetli mi? Mesela bende sadece kaşıntı oluyor." Ağzı dolu konuştuğu için yanakları şişmişti ve çok tatlı görünüyordu. Yaklaşıp yanağından öpmüştüm. Utanmıştı...
"Dayanamadım. Eee şey... Evet, Behnan da belirtiler o kadar hafif deyil. Önce kaşıntı, sonra nefes darlığı oluyor. Hatta ilacı da var evde. Şu an büyük ihtimal yanında getirmedi."
"O zaman geçmiş olsun hepimize." Dedi Gökcan. Bu sırada Erem de Behnana kızıyordu. Çok garip bir ikiliydiler.
"Behnan, bundan sonra ilacını yanında taşıyacaksın anlaşıldı mı?"
"Anlaşıldı, bebeğimm." Deyip Erem'in saçlarını öpmüştü. Tabii yüzü kaybolmuştu Erem'in saçları arasında. Bunu görünce Gökcanla gülmeye başlamıştık.
"Bayılıyorum saçlarının arasında kaybolmaya. Baler, sen neye gülüyorsun acaba? Eremden o kadar da farkın yok." Bu hepimizi güldürmüştü.
Behnan'ın siparişi gelmiş, bir süre daha oturup sohbet ettikten sonra kalkmıştık. Bir kaç saat da dışarıda gezip eğlendikten sonra eve dönmeye karar vermiştik. Ben Gökcanla, Behnan da Eremle kalacaktı bu gece. Saat 9 buçuktu. Bugünü dolu dolu geçirmiştik.
Kapıyı açıp içeri geçmiştik. Ayakkabılarımı çıkarıp salona girmek üzereydim ki, birden Gökcan beni kolumdan tutup kendine doğru çekmiş ve dudaklarıma yapışmıştı. Başta şaşkınlıktan öylece kalsam da karşılık vermeye başlamıştım. Öpüşmemiz şiddetli bir hal almaya başlamıştı. Zorla dudaklarımızı ayırıp konuşmuştum.
"Boncuğum?" İkimiz de derin nefesler alıyorduk.
"Baler, hani yarım kalan işimiz vardı ya devam edelim mi?"
"Oluur, ama önce banyo yapalım."
"Gel." Deyip beni odasına sokmuştu.
Bu gece ikimiz için de muazam geçmişti. Gecenin sonunda yorgun ve mutlu bir şekilde kendimizi uykunun kollarına bırakmıştık. Tabii sabah bizi ne gibi sürprizlerin beklediğini bilmiyorduk.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Aynı saatlerde Erem ve Behnan)
Erem
Eve geldikten sonra duş alıp televizyonun karşısına geçmiştik. Film seçmiş ve izlemeye başlamıştık. Ama ben filmi izleyemiyordum. Çünkü aklımda başka şeyler vardı. Elimi dizlerime uzanmış merakla filmi izleyen Behnan'ın saçlarına atıp okşadım yavaşca. Gülümsedi, elimi tutup avuç içime derin bir öpücük kondurdu.
İyi ki ona şans vermiştim. Uzun zaman sonra etrafımdaki karamsarlık dağılmıştı. Behnan sayesinde olmuştu. Cıvıl cıvıldı, pozitif birisiydi. Onu çok seviyordum. Bugünkü alerji olayında bile içten içe çok korkmuştum. Ya gerçekten yeseydi o pastayı? Düşünmek bile istemiyorum.
"Behnan." Yüzünü bana dönmüştü.
"Çok güzelsin." Gözleri irice açılmıştı.
"Ne?" Dudaklarına yaklaşmış ve fısıldamıştım.
"Diyorum ki, çok güzelsin." Ve dudaklarını öpmeye başlamıştım. Elini saçlarıma atıp beni daha da kendisine çekmiş ve öpüşmemizi derinleştirmişti. Nefes nefese ayrılmıştık. Gözlerine bakarak konuştum.
"Odaya gidelim mi?"
"Hadi." Diyerek beni odaya çekiştirmişti.
Bu gece bütün duvarlarımı indirmiştim. Belki de hayatımda ilk kez bütün korkularımı bir kenara itmiş ve anın tadını çıkarmıştım. İkimiz de huzurlu ve mutlu şekilde uyumuştuk. Ama sabah bizi güzel bir sürprizin beklediğini bilmiyorduk.
Bölüm sonu.
Ehe sabah ne olacak acaba😄Merhabalar✨İyi geceler her kese🌙
Eveet geliyoruz yavaş yavaş sona. 5 ya da 6 bölüm sonra bitiririm diye düşünüyorum.
Bu bölümü hiç kimseyi hastaneye sokmadan bitirdiyim için mutluyum ya...
Bundan sonra bir instagram bölümü gelir. Uzun zamandır bölüm atmıyorum sonuçta
Hadi ben kaçar👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BALER(GAY)Tamamlandı
Short Story'TAMAMLANDI' "Olaya bak ya. Evleneceğin zaman kısmetin açılıyor." Diyerek gülmeye başlamıştı. Durumun garipliği beni de güldürmüştü pek tabii. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Sessiz-sakin bir hikayedir. Tabii arada parlamalar ola bilir. Homofobik sevm...
