Greetings From The Flash9 || Chanbaek

23 - kaybedilenler

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

——————————

Billie Eilish - Happier Than Ever

#dokyungsoo

Baekhyun yarışın sonlarına doğru yaklaşırken, birilerine karşı endişe duymayalı ne kadar zaman olduğunu düşünüyordum. Baekhyun hayatımda yokken, mesela iki yarışçının da arabası aniden ortadan kaybolduğunda duyduğum endişeyi ne zaman yaşamıştım? Baekhyun beni o kadar derinlere indirmişti ki, kendimi bile şaşırtmıştım. Kalbim öyle hızlı atıyordu ki, olduğum yerde oturamıyordum. Tek hissettiğim endişeydi, ellerimin bu sıcak havada soğuktan titremesine rağmen bir de terliyor oluşumun tek mantıklı açıklaması buydu. Öyle derin hissediyordum ve o kadar uzun zamandır hissizdim ki, bu gece Baekhyun'a gerçekten ne kadar değer verdiğimi anlamıştım.

Burada olmasını istemiyordum, aslında şu an sevdiğim kimsenin burayla hiçbir bağı olsun istemiyordum. Karşıda oturan yaşlı adamın gözlerine bakarken gördüğüm şeyler yüzünden Baekhyun'u oyun başlamadan önce tutup götürme isteğimi öyle bir bastırmıştım ki, içime sığmayan bir şeyi sığdırmaya çalışırken epey zorlanmıştım. O gözleri tanıyordum, yanındaki oğlunun gözlerinde gördüğüm şey de buydu. Bu adamı neredeyse tanıyor gibi hissettiğim için korkudan bir süre ne yapacağımı şaşmıştım. Jongin'e gidip sığınma isteğime rağmen en başından beri Baekhyun ile kalmış, endişemi tamamen ona odaklamıştım. Fakat sonra, yarış başlayınca o gözler aklımın bir kenarına bir canavar gibi ilişse de, herif hiç de odağımda kalmadı. Gözlerimi alamadığım ekrandan artık yolda gözükmeye başlayan arabalara dikmiştim gözlerimi ve kalbim, yemin ederim kalbim patlıyordu.

Yanımdakilerin Baekhyun'u destekleyen çığlıkları ve bağırışlarının aksine ben sessizce ayakta dikiliyordum, uzun zamandır nefes aldığımı da sanmıyordum. Sadece, bitmesini istiyordum. Öyle stres yapmıştım ki bu yarışın sonunda Baekhyun'u ciddi anlamda dövebilirdim.

Ardından, Baekhyun'un ve rakibinin arabalarının çarpışmaları ve Baekhyun'un bir şekilde gerçekten de hayvan gibi iyi kullandığı araba bitiş çizgisini geçip gitti, yarış bitti. Baekhyun yendiği anda herkesin inanılmaz sevinci ve zıplayışıları, sarılışları arasında sıkışıp kalırken, içimde inkar edemediğim bir mutluluktan çok tertemiz bir rahatlamayla dolmam belki de sadece birkaç saniye sürdü, çünkü tüm o kaosta gözlerimi kontrol edemedim, gözlerim gidip hiç de şimdi odaklanmaması gereken şeyi buldu: o adamın gözlerini. Gözlerim Baekhyun'un önde gelen arabasında ve Krystal'in hasarlı arabasında bir saniye bile harcamamış, direkt o adama bakmıştım. Bunun da sebebini kendime açıklayabiliyordum.

Ben, bana zarar veren o herifin kaybedişini gözlerinde hiç görmemiştim. Gitmeme izin verdiğinde bile kaybetmiş değildi, çünkü beni yıkıp geçtiğini biliyordu. Ama Baekhyun'un bugün en az onun kadar kötü birinin gözlerine o kaybedişi vermesini izlemeyi istiyordum. Ve sonra herhalde Baekhyun'a olan tüm dövme isteğim gider, arabadan titreye titreye çıkan bedenine sarılırdım. Sanki kendi intikamım alınmış gibi hissederim, sanmıştım. Fakat öyle olmadı.

Gözlerimi o adama diktiğim anda, gözlerinde gördüm, o kadar tanıdık bir bakıştı ki karnım ağrımıştı. Kaybetmiş değildi, kaybetmediğini biliyordu. Sadece sinirli duruyordu, aldığı hasta nefesleri arasında oğluna baktığında ben de oğluna döndüm. Ve o gülümsemeyi gördüğümde, kendimi kalabalıktan çıkarmam ve Baekhyun'u uyarmam gerektiğini anladım.

"Baekhyun!"

Chanyeol'ün sesini duymamla olduğum yerden hareket etmek isteyen bedenim bu sefer aniden telaşa kapılan kalabalık tarafından durduruldu. Adamın gözlerine bakarken dağılmış odağım yüzünden çoktandır kalabalığın fark ettiği şeyi ben o gözlerde arıyordum. Bağırışlar arasında zaten olmayan odağımı toplayamadım, böyle kalabalık bir ortamda uzun süredir bulunmadığım için bir an her şey birbirine girdi. Başıma hafif bir ağrı çökerken yutkunmaya ve hareket etmeye çalıştım ama insanların arkamdan sırtıma vurarak koşuşturmaları, bağırışları, her şey bir anda bana içime yıllar önce doğan hislerin ikizlerini hediye eder oldu. Her şey çok ani oldu, zaten hep öyle olurdu.