Park Chaeyoung:
Çalan kapıyla ayağa kalktım. Kapıyı açtığımda Jungkook'u gördüm. Saçı başı dağılmış gömleği dışardaydı.
"Lise buluşması nasıl geçti ?"
Dedim
"Konuşmak istemiyorum"
Diyerek içeri girdi. Onun yanağını mı kızarmıştı ?
"Yanağındaki iz de neyin nesi ?"
Dedim kaşlarımı çatarak
"Boşver"
Dedi"Dün gece eve gelmedi-"
"SUS! SADECE BİR DAKİKA SUS!"
Dedi
"Peki"
Dedim, merdivenleri çıkacakken Jungkook'un dediğiyle durdum.
"Özür dilerim"
Dedi
"Ne ?"
Diyerek ona döndüm."Herşey için özür dilerim. Seni asla haketmedim"
Diyerek ayağa kalktı ve çalışma odasına girdi. Bu da neyin nesiydi ? Jungkook'un arkasından boş boş bakarken kaşlarımı çatmadan edemedim. Durup dururken ne olmuştu ki bu çocuğa ? Telefonum çalınca salonun masasının yanına giderek elime aldım ve arayana baktım.Jisoo Unni Arıyor...
+Efendim unni
-Rose Lisa çok kötü, saatlerdir ağlıyor. Dediği tek şey: 'Ben çok kötü biriyim' birşeyler olmuş ama anlatmıyor
+Ne olmuş ki ?
-Bilmiyorum Rose'ye gidelim diyorum 'Yüzüne bakamam' diyor.
+Nerdesiniz ?
-Lisa'nın evdeyiz
+Tamam geliyorum
-Bekliyoruz
Telefonu kapatarak odama girdim ve dolabı açtım.
Aşağıya indiğim gibi evden çıkarak arabama bindim. Lise buluşmasında kavga falan mı çıkmıştı acaba ?
Arabayı biraz daha hızlandırdım. Hafif hafif yağmur yağıyordu. Aklıma Jimin geldiğinde iç çektim. Gerçekten bana dair herşeyi bitirmiş olmalıydı...Aklımdan Jimin'i attıktan bir süre sonra Lisa'nın evinin önüne geldiğimde arabayı park ederek indim. Kapıyı çalmamla Jisoo unnim açtı.
"İyi mi ?"
Dedim
"Hayır hâlâ aynı"
İçeri girerek koltukta ağlayan Lisa'ya baktım. Hızla yanına giderek ona sarıldım."Lili iyi misin ?"
Dedim
"Ben çok kötü biriyim Rose!"
Diyerek kendine vurdu.
"Hayır yapma sakin ol!"
Diyip ellerini tuttum.
"Ben seni hak etmiyorum"
Dedi
"Şaşırtıcı ama bugün içinde bu lafı diyen 2. kişisin"
Dediğimde gözlerime baktı."Ben gerçekten iğrenç biriyim"
Gözündeki yaşı sildim.
"Sen ağlama, dayanamıyorum"
Kafasını eğerek ağlamaya devam ederken kollarımı ona sardım.
"Lisa sana kim ne yaptı ? Söyle gidip alayım ayağımın altına!"
"Ben yaptım Rose, hem kendimi hem de..."
Diyerek durdu.
"Tamam kendini zorlama"
Dedim•••••
"Jungkook"
Dedim
"Hmm"
Diyerek bana baktı.
"Jimin'le aranız mı bozuk ?"
Dedim
"Hayır, neden ?"
Dedi
"Uzun süredir görüşmüyorsunuz da"
Dedim"Bilmem, bir anda ayağını kesti burdan"
Dedi
"Aranızda birşey yok yani"
Dedim
"Hayır, neden sordun ?"
Dedi
"Merak ettim sadece"
Dedim
"Bugün Jimin'i çağırmalıyım"
Dedi"Çağır!"
Bağırmamla kaşlarını çattı.
"Sakin ol Rose"
Dedi
"Yani çağır, o senin çocukluk arkadaşın"
Dedim, Jungkook telefonla Jimin'i aramaya başlarken bende onu dinliyordum. Jungkook kalkıp mutfağa gittiğinde ofladım.Jungkook kısa sürede gelince ona baktım.
"Ne oldu ?"
Dedim
"Yakınlardaymış zaten gelmem 5-10 dakikayı bulur dedi"
Gülümseyerek onu onayladım. Jungkook'un dediği gibi 10 dakika sonra kapı çalınca gülerek ayağa kalktım. Aynadan kendime baktıktan sonra kapıyı açtım.Jimin'le göz göze geldiğimizde kalbim tekledi.
"Jungkook için gelmiştim"
Dedi gözlerini kaçırarak
"Bende benim için geldin demedim ki"
Dedim soğuk bir tavırla, Jimin içeri girince bende kapıyı kapatarak içeri geçtim.
"Dostum! Nerdesin sen ne zamandır ?!"
Dedi Jungkookİkisi sarılınca Jimin güldü.
"İşlerim vardı"
Dedi
"Çalışma odama geçelim mi sana birşey anlatmalıyım ?"
Dedi Jungkook
"Olur geçelim"
Dedi Jimin, ikisi birlikte çalışma odasına girip kapıyı kapatınca arkalarından giderek kulağımı kapıya dayadım."Ben çok kötü birşey yaptım Jimin ?"
Dediğini duydum Jungkook'un
"Yine ne yaptın acaba ?"
Dedi Jimin, sesler kesilince geri çekildim. Beni ilgilendirmeyen konuları boşvermeliydim. Merdivenlerden çıkarken gelen sesle durdum.
"Şerefsiz!"
Jimin'in sesiyle koşarak çıktığım merdivenleri indim.Çalışma odasına girdiğimde Jimin'in Jungkook'a vurduğunu gördüm.
"Jimin dur!"
Diyerek önüne geçtim.
"Sana inanamıyorum Jungkook"
Dedi Jimin öfkeyle inip kalkan göğsüne takıldı gözlerim.
"Neler oluyor ?"
Dedim, Jimin burnundan solurken bana baktı sonra sinirle evden çıkıp gitti."Neler oluyor ?"
Dedim Jungkook'a dönerek
"Boşver"
Diyerek burnundaki kanı elinin tersiyle silerek arkasından gitti.
"Neler oluyor ? Niye kimse bana birşey söylemiyor ?!"
Oflayarak Jungkook'un yere düşen kağıtlarını toplayarak masaya koydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•AŞK KAPANI•
FanfictionBizim hikayemizde aşık olmak: yanında tutmak, bir ömür bırakmamak değildi; aşık olmak: vazgeçmekti, aşık olmak: fedakarlıktı... -JiRoseKook