•AŞK KAPANI•

3.0

Yoğun bakımın camından yatan Jimin'i izlerken biri arkadan bana sarıldı.
"1 hafta oldu dinlen artık lütfen"
Dedi Lisa
"Ya benim dinlendiğim bir vakit ona birşey olursa ya da uyanırsa...olmaz yanında olmam gerek"
Dedim
"Rose lütfen kırma beni"
Dedi

"İstemiyorum Lisa, bak verdiğiniz yemekleri de yiyorum daha üstüme gelmeyin"
Dedim
"Tamam"
Lisa geri çekildiğinde gözüm kenardan geçen doktora takılı kaldı.
"Doktor bey 5 dakikalığına içeri girebilir miyim ?"
Dedim
"Daha az önce çıktınız yeter hanımefendi"
Dedi

"Lütfen, belki sesimi duyduğunda uyarın"
"Bakın-"
"Lütfen"
Dedim
"Bırakın girsin"
Arkamı döndüğümde Yoongi oppayı gördüm.
"Peki Bay Min"
Dedi, Yoongi oppaya minnet dolu gözlerle baktıktan sonra doktorun peşinden yürümeye başladım.

Elindeki kıyafetleri uzattı. Teşekkür ederek aldım ve önlüğü üstüme geçirdim. Arkasını bağlayıp ellerime eldiven taktım. Ağzıma maske takıp kafama da bezi takarak odadan çıktım.
"Beni takip edin lütfen"
Hemşireyi takip etmeye başladım. Yoğun bakım ünitesinin önüne geldiğimizde kapıyı açtı. Teşekkür edip içeri girdim.

Solgun dudaklarıyla yatakta yatan Jimin'in yanına oturdum.
"Canın çok yandı mı ?"
Dedim, elimi korkarak yarasının üstüne koydum.
"Keşke o gün seni göndermeseydim Jimin, şimdi ne sen bu halde olurdun ne de ben"
Dedim, elini sımsıkı tuttum.
"O günde elini böyle tutsaydım gitmezdin..."
Diyerek durduğumda gözümden bir damla yaş aktı gitti.

"...ama ben bıraktım. Ne kadar da aptalım!"
Dedim ağlayarak, göz yaşlarımı kolumla silerek gülümsedim.
"Hadi gel artık Jimin, güzel bir hayat yaşayalım. Engel olmadan aşkımızı yaşayalım yeter ki gel"
Dedim, biri cama tıkladığında arkamı döndüm.

Doktor işaret parmağıyla bileğinde ki saatini gösterdi. Gözümden akan yaşı silerek ayağa kalktım.
"Gitmem gerek"
Maskemi indirip Jimin'e yaklaştım ve anlına uzun bir öpücük kondurdum. Geri çekilirken kulağına fısıldadım.
"Beni bırakırsan ölürüm"
Dedim

•••••

"Şu haline bak"
Dedim Jungkook'a, ağlayarak kafasını eğdi. Berbat haldeydi ve belli ki Yoongi oppa buraya uğramıştı çünkü yüzü darmadumandı.
"Bende senin yerinde olsaydım benim yüzüme bakamazdım. Ama önemli olan benim yüzüme bakıp bakamaman değil, hiç düşünmeden öldürmeye kalktığın arkadaşının yüzüne bakabilmen..."
Diyerek durdum ve sinirimi yatıştırmak adına derin bir nefes aldım.

"...nasıl onun yüzüne bakacaksın Jungkook ? O bana aşık olmasına rağmen beni sana bırakmışken nasıl hiç düşünmedin onu ?!"
Dedim sinirle
"Özür dilerim, hatalıyım. Özür dilerim"
Dedi ağlayarak, sinirle ayağa kalkıp aramızdaki plastik cama vurmaya başladım.

"Kafanı kaldır ve yüzüme bak! Yüzüme bak Jungkook!"
Ağlayarak kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Yüzünden pişmanlığını okuyabiliyorum ama iş işten geçmişti çoktan
"O-o nasıl ?"
Dedi
"O nasıl ?..söyleyeyim çünkü duymak en başta senin hakkın değil mi ?.."
Dedim

Kafasını eğip gözlerini sildi.
"...Bugün doktoruyla konuştum bana şu 2-3 gün içinde uyanamazsa komaya girme ihtimalinin %85 olduğunu söyledi. Ya o komaya girerse ne yapacaksın ?"
Dedim
"İsteyerek yapmadım"
Dedi, ağlayarak sandalyeye oturdum.
"Bana zarar verdin tamam buna göz yumdum ama Jimin..."
Dedim

"...Jungkook eskiden ne kadar mutluyduk hatırlasana, hep birlikte oturup saatlerce güler eğlenirdik! Hiç konu olmasa bile birbirimizin yüzüne baktığımızda gülerdik. Şimdi şu halimize bak! Sen hapistesin, Jimin yoğun bakımda, Lisa ülkeyi terk etti, Jisoo unni hamile ama adam akıllı bir kutlama bile yapamadık, Jennie unnim sonunda korkusunu yenerek birine aşık oldu tebrik edemedik. Bunların tek suçlusu sensin kendinden utanmaslısın Jeon Jungkook!"
Dedim

"Yapma...daha fazla konuşma!"
Dedi ağlayarak
"Hepimiz hayatını mahvettin"
Dedim
"Ne yapayım kendimi mi öldüreyim ?!"
Dedi gözlerime bakarak, elimi plastik cama koydum.
"Jungkook hepimiz seni çok seviyoruz. Anlasana senin hayatının mahvolmasıyla hepimiz mahvolduk...hepimiz birimiz için"
Dedim

Jungkook kafasını eğerek gözlerini sildi.
"Lütfen bırak o zıkkımı hayatından at hepsini, lütfen eskiye dönelim Jungkook"
Dedim
"Bırakacağım. Rehabilitasyon merkezine başvurumu yaptım. Çıkar çıkmaz beni yatıracaklar tedavim 1 yıl sürecekmiş"
Dedi
"Sana güveniyoruz"
Dedim dolu gözlerimle gülerek