Jungkook'un arabası durduğunda ilerdeki eve baktım. Yıllardır içinde yaşadığım ama bir kere dahi hunharca gülmediğim sürekli ağladığım acı çektiğim eve...Jungkook indiğinde cama yasladığım kafamı camdan çekip Jungkook yanıma ulaşmadan kapımı açıp arabadan indim.
"Ben açacaktım"
Dedi Jungkook"Çocuk değilim kapıyı açabiliyorum"
Diyerek önden yürümeye başladım. Bahçe kapısından girip taşlı yolu geçtikten sonra kapının girişine baktım. Yağmurda ağlaya ağlaya uyuduğum yere, boğzımda bir yumru oluşurken derin bir nefes alarak anahtarımla kapıyı açtım."Sana yemin ederim bir daha seni asla üzmeyeceğim Rose"
Jungkook'la lanet olası eve girdiğimizde etrafa baktım.
"Seni bir daha asla bırakmayacağım"
Jungkook bana arkamdan sımsıkı sarılınca aklıma gelen şeyle gözümden bir damla yaş aktı."...git Rose arkana bile bakma, sadece git"
Bizim hikayemizde aşık olmak: yanında tutmak, bir ömür bırakmamak değildi; aşık olmak: vazgeçmekti, aşık olmak: fedakarlıktı...
Ağlamam daha da çok hızlanırken Jungkook beni kendine çevirip sımsıkı sarıldı.
"Sorun ne bilmiyorum ama seni çok seviyorum birtanem"
Dedi, Jungkook'un yakalarını sımsıkı tutup hıçkırarak ağlamaya başladım."Jungkook!"
Jimin...
"Jungkook!"
Jimin...
"Jungkook!"
Jimin...
"Tamam sevgilim sakin ol"
Jimin...yapamıyorum
"Jungkook, canım yanıyor"
Dedim çaresizce ağlarken"Geçecek biz düzeleceğiz. Sana söz veriyorum..."
Ben düzelmek istemiyorum!
"...sana cenneti yaşatacağım Roseanne"
Dedi saçlarımı severken, bana gerçekten Jimin'i yaşatabilir miydi ? Cennetimi ayağıma getirebilir miydi ?•••••
"Daha iyi misin sevgilim ?"
Diyen Jungkook'u onaylayarak camdan dışarıya döndüm.
"Baksana kar tutmuş"
Dedi Jungkook, elimdeki sıcak kahveden bir yudum daha aldım. Kahve boğazımı yaka yaka aşağıya inip mideme oturdu. Canımı yakmamıştı bile, eminim ki kalbim bu boğazımdan akan sıcak kahveden daha çok canımı yakıyor."Kar oynamaya gidelim m-"
"Çocuk değiliz"
Dedim
"Eskiden çok severdin ilk karla oynamayı"
Demesiyle gözlerimi devirdim.
"Eskiden"
Dedim altını çizerek, kahvemden bir yudum daha aldım.
"Lisa'dan haber aldın mı ?"
Dedi yere bakarken"Neden merak ediyorsun ?"
Dedim
"H-hiç, öylesine...muhabbet olsun diye sordum. Bu sessizlik sinir bozucu olmaya başladı"
Dedi
"Muhabbet mi açmak istiyorsun ?"
Dedim ona dönerek, gülerek beni onayladı.
"O halde o gün lise buluşmasında neler olduğunu anlat ? Niye buluşmadan o kadar dağılmış durumda geldin ?..""...daha önemlisi neden o buluşmadan birkaç gün sonra Lisa Tayland'a gitti."
Dedim
"Vazgeçtim muhabbet falan etmemize gerek yok saat geç oldu zaten"
Dedi, ayağa kalkıp kenarda duran montumu aldığımda Jungkook bana baktı.
"Nereye gidiyorsun ?"
Dedi şaşkınca"Dışarıya, biraz yürüyeceğim"
Dedim
"Bu soğukta, ayrıca saat 12 oldu"
Dedi
"Beni ilgilendiren bir taraf göremiyorum"
Diyip çantamı aldım.
"Bekle bende geleyim"
Dedi
"Hayır, istemiyorum Jungkook, tek başıma olmam daha iyi"
Dedim"Neden ?"
Dedi
"Tek olmak istiyorum. Biraz düşünmek istiyorum"
Dedim, beni onayladı
"Tamam sevgilim, git ve benim eski tatlı meleğimi bana geri getir"
Diyip burnumu öptü. Önce odadan çıktım ve kısa süre sonra da evden çıktım. Etraf bembeyazdı. Gülümseyerek karda yürümeye başladım.Uzun bir süre yürüdükten sonra üşüdüğüm için kenarda gördüğüm açık kahve dükkânına girdim.
"Hoşgeldiniz"
Dedi güler yüzlü kız
"Ben sıcak çikolata alabilir miyim ?"
Dedim
"Tabii, biraz bekleteceğim"
Dedi, onu onaylayarak kafedeki tek tük insanlara baktım.Sıcak çikolatam olduğunda teşekkür ederek parayı uzattım ve boş bir masaya oturdum. Telefonum çalmaya başladığında cebimden çıkartarak arayana baktım. Lisa'nın aradığını gördüğümde hemen telefonu açtım.
-Rose beni aramışsın
+Evet aradım
-Kusura bakma açamadım. Biliyorsun saat farkı
+Gitmen şart mıydı ?
-Sen ağlıyor musun ?
+Konumuz bu değil...bizi bırakıp gitmen şart mıydı Lisa ?
-Rose yapamazdım. Hiçbirşey olmamış gibi davranamazdım
+Ne ?
-Rose ben senden özür dilerim...
+Niye ağlıyorsun ?
-Sen niye ağlıyorsun ?!
+Seni özledim!
-Bende seni özledim!
+Lisa geri dön
-Yapamam Rose, artık yapamam
+Bana bir neden söyle o zaman!
Garson kız yanıma gelip kafenin kapanma saatinin geldiğini söylediğinde oflayarak sıcak çikolatamı alarak kafeden çıktım.
-Sen evde değil misin ?
+Hayır Jungkook bunalttı beni
-Neden ki ?
+Bilmiyorum, uyuşturucuyu bıraktı gibi bana daha iyi davranmaya başladı
-Ne güzel işte
+Sen bir de bana sor!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•AŞK KAPANI•
FanfictionBizim hikayemizde aşık olmak: yanında tutmak, bir ömür bırakmamak değildi; aşık olmak: vazgeçmekti, aşık olmak: fedakarlıktı... -JiRoseKook