Aldeheid

Chapter 13

Breathe
——————————————————————

Napakurap si Aldeheid sa nakikita niya. Her eyes went back to Callum's with confusion and reluctance. Tinawanan lang siya ng binata at maingat na ginaya palapit roon.

"We used to play here when we were kids. Kung hindi sa padulasan, diyan naman sa putikan." he pointed them, "I know that this playground isn't really the kind where kids should play but I told you before, that people here in Malcolm is different. Kaya kahit gaano pa 'yan kadelikado, asahan mong magagawa namin ang bagay na 'yan." sabay gulo nito sa buhok ni Aldeheid.

May kaba na natawa nalang ang dalaga bago bumaling ulit sa malawak na kapaligiran.

It was as if they're in the dessert, where the surrounding is a wide dusty and dry ground. Tila ba ay nasa ibang parte sila ng Malcolm na minsan lang napupuntahan ng mga tao. Maliban kasi sa tahimik ito ay sila lang rin yung tao.

Her gaze landed on the large mud encircled with the long dry grasses. Mayroon itong mga tabla na nakapalibot, nagbabakuran sa putik. Hindi niya alam kung bakit pero sa tingin niya ay sinadya iyong gawin dahil baka may biglang maligaw at mahulog pa sa putikan, lalo na't walang mga poste ng ilaw rito.

Her eyes snapped at Callum whom she didn't notice his disappearance. Napangiti siya nang masilayan ang totoong ngiti nito sa labi at kapagkuwan ay napakunot noo rin nang bumaba ang tingin niya sa karga nitong biik.

"Where did that come from?"

Callum lowered his head to adore the piglet, "Doon sa tangkalan." nguso niya sa likuran.

Ngayon lang iyon napansin ng dalaga dahil sa pagkakamangha sa harapan nila. At dahil doon, ay saka niya lang napahagilap ang mabahong amoy na iyon. They both giggled when their eyes met, probably thinking the same thing.

"Tara..." anyaya ni Callum kaya sumunod lamang siya.

They entered the mud barefooted. Napakapit naman agad siya sa bulb wires na nakapalibot doon nang biglang nadulas. Good thing that she was able to balance herself. Inangat niya na ang bestida upang hindi madumihan. Pumihit rin naman ang leeg niya patungo kay Callum na bigla nalang tumawa.

Her lips arched upwards, in confusion she asked, "Why?"

Napailing lamang ang binata bago humingi ng patawad. "I forgot to tell you that you should change your clothes first." ibinaba nito ang biik sa putik kaya mabilis itong nagpagulong-gulong sa putik.

Callum ushered Aldeheid back to his car that was parked inside. Mabilis niyang kinuha ang jersey niya at binigay kay Aldeheid.

"You can change inside the car. But let me first clean these wrappers that stray cat left." dumukwang siya papasok at mabilis na pinulot ang kalat na gawa ni Rios.

After he finished, he hurriedly turned around to inform Aldeheid that's she can already change. Pero mukhang siya pa ang hindi nabigyang-alam na naghuhubad na pala ito sa harapan niya.

Mabilis siyang napaiwas ng tingin sa malayo at malakas na napabuga ng hangin. He swallowed as he prevented what he saw from entering his mind. May suot pa rin naman siyang sando at shorts kaya hindi niya kailangang mag-isip ng bastos. But damn! Did she always have that curve? Hindi niya kasi ito nasisilayan dahil lagi itong nakabestida.

"I'm done, Callum."

Doon siya sumilip ulit nang marinig ang matamis nitong boses. He mirrored her smile before they went back to the mud.

Panay ang pagpipigil ni Callum na mapatitig sa dalaga. Callum is a huge man and Aldeheid in his jersey looks so cute. Pero hindi niya mawari kung bakit siya nang-iinit dahil doon. Napapunas siya ng pawis. Siguro nga ay sa init lang ng araw iyon.