Anime Yandere One Shot

Yandere! Uchiha Itachi

16Uykusuz16 isteğin ♡

Itachi ve sen çocukluktan beri hep yakın arkadaştınız ve bu yüzden onun ne kadar sessiz ve gizemli bir şekilde ortaya çıkmasına alışmıştınız çünkü bazen ne kadar tatlı bir insan olabileceğini şahsen biliyordunuz. Ailesi öldüğünden beri, kendisinden derinden nefret ettiğinin farkında olduğunuz küçük kardeşini yetiştirmek için mücadele etmek zorunda kalmıştı. Kendinizi tüm bu karmaşaya dahil etmeye hiç çalışmadınız ve ikiniz arasında ne zaman bir kavga çıksa sık sık etrafta dolanmamayı seçtiniz - ama bunun dışında, her şey yolunda görünüyordu. Liseye kadar değildi, ancak Itachi'de ani bir değişiklik fark ettiğinizde, size karşı hala nazik ve tatlıydı, ancak bu, yıllar içinde aniden ne kadar şiddetli hale geldiğinin farkında olmadığınız anlamına gelmiyordu. Başlangıçta, fazla düşünmediniz ve ergenliğin bir sonucu olarak onu bir kenara attınız.

O hala senin arkadaşındı ve hiçbir şeyin bu gerçeği değiştirmeyeceğini ezbere biliyordun… Ya da en azından düşündüğün buydu. Senin için önemli bir şeyi itiraf etme niyetiyle dairene geldiği gün berbat bir gündü çünkü yanında sadece garip bir hava getirmiş gibiydi. Kanepede yan yana otururken ikiniz de gerçekten konuşmadınız, televizyonda ne olup bittiğine neredeyse hiç dikkat etmediniz, bu da ikisi arasında yerleşmiş olan dayanılmaz sessizliği ortadan kaldırmaya yarayan beyaz gürültüden başka bir şey değildi. Sen. Arkadaşınızın yakut bakışının size öylece bakıyormuş gibi görünmesine, onun bakışlarıyla karşılaşmayı reddederken kafatasınızın yan taraflarına delikler açmasına yardım edemediniz. Sonunda sessizliği bozarken dinlediniz, sesini duymak rahatlatıcıydı ve böylesine yumuşak bir sesin doğrudan onlara doğru konuşan herhangi bir kadının kalbinin eriyeceğinden emindiniz… Ama sizinki değil.

Görüyorsunuz, aromantik biriydiniz ve birisiyle çıkma düşüncesiyle pek ilgilenmiyordunuz—sadece bir ilişki düşüncesi kulağa pek hoş gelmiyordu ve eğer dürüst olsaydınız, çok iyi bir arkadaşlığa sahip olmayı tercih ederdiniz. Birisi daha sonra bir ilişki. Itachi'nin sana olan aşkını itiraf edip sana çıkma teklif ettiği ikinci anda havanın yoğunlaşmasının ne kadar acı verici bir şekilde garip olduğunu tahmin edebilirsin, bu tür sözler gözlerinde özür dileyen bir bakışla ürkmene neden oldu.

"Üzgünüm, Itachi...Ama..." Dudaklarını sıkı, ince bir çizgi haline getirmeden önce alt dudağını ısırdın ve bunu hassas bir şekilde yapmaya çalıştın.

"Ama ne?" diye sordu arkadaşın, orada oturup konuşmanı bekledikçe yumrukları sıkılıp açılırken ince bir kaşını kaldırarak sordu.

"Ben sadece senin hissettiğin gibi hissetmiyorum" diye itirafta bulundun bakışların yere düşerken. "Bak...sanırım eve gitsen daha iyi olur...yarın okulda görüşürüz" diye mırıldandın, bütün zaman boyunca sessiz kalan adamla göz göze gelmeye cesaret edemedin. Bakışları sadece sana bakıyor gibiydi, parmakları şimdi sert bir şekilde pantolonunun kumaşını kavrarken, vücudu birazcık sallanıyor gibiydi, önce aniden ayağa kalktı ve gitti - onun yaptığı gibi sana tek bir kelime söylemeden ve sen. Ön kapının arkasından çarparak kapandığını duyduğun anda yüzünü buruşturmaktan kendini alamadı. Itachi, zihninde aniden bir şey kopmuş gibi hissetti, hızlı bir şekilde merdivenlerden aşağı inip apartman kompleksinden çıkarken kafasının içinde karanlık düşünceler dönüyordu ve bir an için bir şeye vurmak için güçlü bir dürtü hissetti. Sadece birine vur. Reddedilmenizden dolayı incindi, çünkü ikinizin çocukluktan beri arkadaş olduğunuz için bu onun duygularını kabul edeceğinizi umuyordu. Onu bu şekilde reddetmemeliydin - bu böyle olmamalıydı.

"O sadece utangaç, evet, bana karşı gerçek duygularını itiraf edemeyecek kadar utangaç" dedi aniden ve sessizce, çarpık bir gülümseme dudaklarına yapışırken kendine güvence verdi. Utangaçlığınızın üstesinden gelmenize yardımcı olabileceği tüm küçük yolları şimdiden düşünmeye başladı ve onu gerçekten sizi sevdiği gibi sevdiğinizi itiraf etmeye başladı.