AŞIĞIM DİYORUM+18|Texting

2.7

Anlatmak iyi gelirdi bazen ama anlatırken tekrar yaşıyormuş gibi hissedince kendini yine o günlerde bulurdun.

Çağlara anlatmalıydım.Kimse ona yanlış bir şey söylemeden acilen anlatmalıydım.

Göğsüne kafamı koyup ellerimi karnının üzerine koydum.İnce siyah bir gömlek giydiğinden kasları hissediliyordu.

"Çoğu kişi lise yıllarının güzelliğini anlatır; işte hayatımın en iyi dönemiydi,o yıllarda kurulan dostluklar başka hiçbir yerde kurulmaz.Benim hayatım boyunca güzel zamanlarım olmadı.Senden öncesini söylüyorum bu arada."Derin bir nefes alarak devam ettim.

"İstenmeyen bir çocuktum ben,annem bile beni doğurmak istememiş diğerleride istememekte haklı galiba.Sonuçta ailesi istememiş çocuğu kim istesin demi?"Konuşmaya devam edecekken açıkta kalan sırtımı okşayarak konuştu.

"Ben isterim,her zaman istediğim tek şey sen olursun."Dolu gözlerim ile gülümsedim.

"Annem ben 8 yaşında en yakın arkadaşımın babası ile kaçtı.Düşünebiliyor musun?Bir de en yakın arkadaşım.O kızın o günden sonra bana bakışlarında hep nefret vardı.Babamla bizi bırakıp gitmişti.Babam zaten bana bir kere sevgi gösterip sarılmamıştır küçükken.Aynı evin içinde iki yabancı gibi durduk hep."Aldığım soluklar boğazıma diziliyordu.

"Her işte çalıştım diyebilirim midemize iki lokma ekmek girsin diye.O zamanlar kendim hep ikinci plandaydım,hiçbir zaman ilk kendimi düşünmemişimdir.Babamda çalışıyordu ama nasıl çalışmak...bir haftada üç gün işe giderdi diğer günler evin içinde zıkkımlanırdı.Zaten günlük alırdı parasını o parayıda gidip sigara ve alkole yatırırdı.Ben kazandığım iki üç kuruşla evi döndürmeye çalışıyordum.Amcamlar yardım etmek istiyordu babam geri çeviriyordu.Güya gururlu ya...Amcam veya Sinan ne olursa olsun ayda bir gelip market ihtiyacımızı azda olsa karşılamaya çalışırdı."Gözyaşlarım gömleğini ıslatıyordu.

"Ben okul olduğu zamanlar sabah okula gider akşam işe giderdim.Babam ise evde zıkkımlanırdı.Eve gelirdim bir yerde sızmış olurdu.Bütün çocukluğum, gençliğim böyle geçti.Yinede her gün şükrediyordum halimize.Liseye başladım ilk sene her şey normaldi, tanışma aşaması gibi bir sene işte.Her şey ikinci sene başladı..."Gözyaşlarım hızlanırken kendimi hiç olmadığım kadar çaresiz hissediyordum.

Çağlar kafamı göğsünden kaldırıp iki elinide yanaklarıma koyarak baş parmağı ile göz yaşlarımı sildi."Senin şu tek damla gözyaşın içimi yakıyor.Seni böyle gördükçe nefes alamıyorum sanki.Yapma can içim geride kaldı."Yatıştırıcı sesle konuşmaya çalışıyordu.

"Geride kaldı ama acısı hâlâ ilk günkü gibi Çağlar."Hiçbir şey diyemeyip yutkunarak suratıma bakmaya başladı.

"Lise yıllarım cehennemdi benim için.Nefes alabildiğim tek bir gün bile yoktu.Semih ve Samet...hayatıma birden girip hayata dair umudumu kaybettirdiler."Onların adının geçmesiyle vücudu kasılmıştı.

"İkisiylede dört sene boyunca aynı sınıftaydık.Lise birin son günlerinde Samet ile yakın olmaya başlamıştık.Yaz tatili boyunca konuşmuştuk hep.Olmayan kardeşim,abim yerine onu koymuştum.Lise ikinin ilk günlerinde Sametin yanında Semihte gelmeye başladı hep benimle konuşmaya.Kantine iner otururduk beraber aramız çok iyidi.4-5 ay geçtiğinde Semih'e karşı bir şey hissettiğimi sandım.Onunda benden hoşlandığına emindim o zamanlar.Çünkü normal yakın erkek arkadaş gibi değildi,anlıyordum.İşte yarı yıl tatiline gireceğimiz hafta beni bir köşeye çekti Semih.Senden hoşlanıyorum falan bir kaç şey söyledi.Hoşlandığını düşünüyordum ama onun ağzından duymak daha mutlu etmişti direkt boynuna atlamıştım.Her şey o günden sonra başladı zaten."