AŞIĞIM DİYORUM+18|Texting

3.2

İnsan susan taraf olunca her şey üstüne gelirdi.Bilmezdi kimse içlerinde kopan fırtınayı.

Çocukluğumda yaralarımı sarmayı öğrenmiştim.Hep tek başımaydım.Artık yalnızlık hissi bana iyi geliyordu.Çünkü bildiğim tek şey oydu.

Okula başladığın ilk gün yalnız kal,okulda toplantı olurken gidecek kimse olmasın yalnız kal, doğum gününde yalnız kal,bütün acılarını tek başına yaşa onda da yalnız kal.Yalnızlık artık benimle bütünleşmiş bir kavramdı.

Kolumu kendime çekerek Çağlarla temasımızı kesip Sinanlara döndüm,"Biz arkanızdan geleceğiz 10-15 dakika sonra.Gidin siz."Sinan birkaç saniye suratıma baktıktan sonra bir şey demeden arabasına ilerledi.Sudede arkasından giderken derin bir nefes aldım.

"Anlat Akay.Anlatacak neyin varsa artık."Sesim umursamaz çıkıyordu.

"Şu banklara oturalım önce gel."Sağ tarafımızdaki banka ilerlerken bir şey demeyip peşine takıldım.Dinleyip gidecektim.

Oturduktan sonra birkaç dakika sessiz kaldı.

"Senin zamanından gidiyor haberin olsun."

Yutkunup derin nefes alarak eğik kafasını kaldırarak suratıma baktı.Anlatacağı şey onu zorluyordu,belliydi.

"Öncelikle her şeyin üzerine yemin ederim ki çok seviyorum seni,her şeyden çok hemde.Başka seçenek bırakmadılar bana.Ya ölecektin ya da benden uzakta fiziksel değilde ruhsal olarak ölecektin.Ölmene izin veremezdim ay parçası.Sana bir şey olacak korkusuyla her gün nöbet tuttum ben kapında yemeden,uyumadan.O sözleri söyledikten sonra sıkacaktım kafama masanın üzerine koymuştum silahı ama sonra yine sen aklıma geldin.Benim dışımda kimse seni koruyamazdı onlardan."Gözlerinde kızarıklık artmıştı.

Neden bana bir şey yapacaklardı?Bana ne yapacaklardı?Anlamıyordum.

"Daha açıklayıcı olursan sevineceğim."

Gözlerini yumdu."Benim annem şizofren Ayçin,benim annem kendi kızını öldürmüş insan."Gözlerini açtığında yaşlar süzülmeye başlamıştı.

İnsan kendinden bir cana nasıl kıyardı?Bir şey diyecekken konuşmamı engelleyip devam etmişti.

"Benim kız kardeşim öldü, ölüm sebebi bana olan düşkünlüğüydü..."Nefes alamıyormuş gibi elini boğazına attı."Sudeden 2 benden 7 yaş küçüktü.Mutluyduk çocukken kavgalar hep olurdu ama hemen çözülürdü.Adı Güneşti,her şey o dokuz yaşına geldiğinde başladı.Bana çok düşkündü hep beni arar,benimle uyur,benimle vakit geçirirdi.Güneş doğduktan sonra annemde değişiklikler başlamıştı,garip davranıyordu.Çatalın yeri düzgün değil diye bile bağırır çağırırdı ama sadece Güneş'e bağırırdı.Ona bağırırken bana..."Boğazını sıkmaya başlayınca önünde eğilip ellerini zorlukla boğazından çektim.

Düşündüğüm şey olmamalıydı,olamazdı.

"Bana karşı farklı bir ilgisi vardı.Ergenliğe girdikten sonra bana ilgisi artmıştı.B-beni kendisi yıkamak isterdi.Hep karşı çıkardım ama  Güneş'e zarar veririm diyerek beni tehdit ederdi.Ona bir şey olmasın diye katlanmıştım her şeye.Banyoda her yerime okşayarak dokunurdu,ellerini hep erkekliğimde gezdirip tırnaklarını sürterdi.Ben bu cehenneme Güneş için dayandım ama o tutunamadı hayata."Hıçkırarak ağlamaya başladığında hiçbir şey yapamıyordum.Bir elim elleri arasındayken bir elim ağzımın üzerine gitmişti.

Duyduklarım ağırdı, çok ağırdı.

"Güneş'in bana olan ilgisi yüzünden onu kaç kere dövdü bilmiyorum bile.Bir gün mutfakta otururken Güneş mutlulukla içeri girmiş koşarak bana sarılmıştı.O sırada girmişti mutfağa o da.Zaten son bir aydır iyice değişmişti, Güneş'i her gün dövmeye kalkıyordu ama önüne ben geçiyordum.Güneş birkaç dakika sarıldıktan sonra iki yanağıma da kocaman öpücük kondurmuştu.Tam kollarımın arasından çıkacağı zaman acı içinde bağırınca anca başımızda elinde bıçak ile dikilen o kadını görebilmiştim.Ben şoktan çıkamazken bıçağı sırtına bir kere daha batırmıştı o an Güneş ile birlikte nasıl ayağa kalkıp ondan kaçmaya çalıştığımızı hatırlıyorum.Güneşe gözlerini kapatmaması için yalvarıyordum ama çok geç olduğundan haberim yoktu.Küçücük bedeni çok fazla kan kaybediyordu.Kapıyı açacakken kapının kilitli olduğunu anlayınca Güneşi arkama alarak ona dönmüştüm.Gülümseyerek bana baktı sadece.Birkaç saniye bakıp üzerimize doğru gelirken hatırladığım tek şey onu o bıçakla b-bıçaklamam."Hıçkırmaktan konuşamıyordu.