Same (Tom Holland FanFiction)

7

Ik lag nu alleen in het ziekenhuis. Het was al avond en ik had Luca's hoodie 'stevig' vast. Ik legde mijn hoofd er een beetje in en probeerde te slapen. Het lukte niet echt en ik ging op mijn andere zij liggen. Ik keek naar het bed en hoorde de deur open gaan. Ik draaide me op mijn rug en zag een zuster. "Hey, ik ben de nachtdienst. Ik ga alleen kijken hoe het nu met je gaat, ga maar weer slapen." zei ze en ik glimlachte. Ik probeerde weer te slapen, maar het lukte niet. Ik hoorde haar weer weg gaan en ik pakte voorzichtig mijn telefoon. Ik deed oortjes in en belde Jara. Ze nam op en keek me vragend aan. "Kan je niet slapen?" vroeg ze zacht. Ik knikte. "Verhaal?" vroeg ze en ik knikte weer. Ze begon met een verhaal te vertellen en ik viel langzaam in slaap.

Het was de volgende dag. Ik werd langzaam wakker en zag dat Jara nog sliep. Ik glimlachte en zag dat het 8 uur was. "Ki ki ay." zei ik zacht. Ze bewoog haar ogen. "Jara wakker worden, wacht waarom heb je oortjes in?" hoorde ik Susan vragen. "Ugh." mompelde Jara. "Ki Ki Ay." zei ik nog een keer en Ze wreef in zijn ogen. "Mooi, je bent wakker, see you in 30 minutes." zei Susan en ze liep weg. Ik zuchtte. "Ki Ki Ay!" zei ik nog een keer om zijn aandacht te krijgen. "Ay Ay Ay." zei ze en ik glimlachte. Ze keek naar haar telefoon. "Lekker geslapen?" vroeg ze. Ik knikte. Ze glimlachte. Ze stond op en pakte een outfit. Ze kleedde zich om en ze pakte haar telefoon weer. Ze begon met haar haar en ik glimlachte. "Sup?" vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op. "We moeten vandaag weer naar school." zuchtte Jara. Ik begon zacht te lachen. Ze pakte haar tas in en liep met mij in haar handen naar de keuken. "Ja, waarom had, heb je nog steeds oortjes in?" vroeg Susan. "Ik ben aan het bellen." mompelde Jara en Ze pakte een glas melk. "Met wie?" vroeg ze. "Lucy." zei Jara. "Llluuseeieieee." zei ik en Jara begon te lachen. Jara probeerde haar melk in haar mond te houden, wat net lukte. "Niet doen als ik iets in me mond heb." zei Jara en ze keek naar me. Ik glimlachte. "Luukikiay." zei ik en ze begon nog een keer te lachen. "Waar lach je om?" vroeg RDJ. "Wacht, ik laat het je horen." zei Jara en ze haalde de oortjes uit haar telefoon. "Zeg het eens opnieuw." zei Jara en ik begon zacht te lachen. "Llluusseeeieeiee." zei ik als eerste. Ik hoorde iedereen lachen. "Wacht, we hebben ook Luca's naam nog." zei Jara en ik glimlachte. "Luuuukikiay." zei ik. Iedereen begon weer te lachen. "Micheal Verstappen 2.0." hoorde ik in de achtergrond. "Hey mate." zei Nial; en hij deed zijn handshake met Luca. Jara deed de oortjes weer in haar telefoon en ik zag hoe ze weg gingen. Jara bleef met me bellen en ik glimlachte. 

Toen ze op school kwamen hoorde ik in de achtergrond iedereen aan hun vragen hoe het met me ging. Ik zuchtte en Jara keek me aan. "Everything is gonna be fine." zei ze door haar microfoon en ik knikte. "Lucy?" hoorde ik en ik keek op. Ik zag de zuster en ze had een pakje appelsap in haar handen. Ik schudde nee. "Sinaasappelsap?" vroeg ze. Ik knikte en ze pakte sinaasappelsap. Ze legde het rietje in mijn mond en Jara keek naar me. Ze kneep voorzichtig in het pakje en ik dronk het langzaam op. Soms kwam er wat langs me mond, maar dat werd schoongemaakt. "Vandaag gaan we weer serieus zijn, oke?" vroeg ze en ik zuchtte. "Iii loeevve youuu." zei ik en ze begon zacht te lachen. "Dankje." zei ze en ze liep weer weg. "Wat ben je toch aardig voor haar." zei Jara en ik begon te lachen. "Jara, telefoon weg." zei de directeur. Jara  negeerde hem. "Jara, je telefoon weg, je kan nu ongelukken veroorzaken." zei de directeur. "I don't care." zei Jara en ze liep langs de directeur. Ze ging in een lokaal zitten en keek me aan. "You good?" vroeg ze bezorgd. Ik knikte en probeerde mijn ogen open te houden. "Lucy, ga slapen, ik spreek je straks." zei ze en ik knikte. We hingen niet op, maar we deden onze telefoons op dempen en de camera uit. Ik legde mijn telefoon aan de oplader en Jara zijn telefoon in zijn tas. Ik viel in slaap en hield Luca's hoodie weer 'stevig' vast.

Het was een paar uur later. Jara was weer thuis en was haar huiswerk aan het maken. De dokter kwam binnen om weer te oefenen met praten. "Lucy, ik wil meeluisteren." zei Jara en ik glimlachte. Ik deed mijn microfoon aan. "Oke, we gaan simpel weer verder, herhaal me. Lucy." zei hij. "Luuseeieehiee." zei ik. "Lucy, serieus doen." zei hij. Jara begon zacht te lachen. "Luusiee." zei ik. "Good, Luca." zei hij. "Luuucaaa." zei ik. "Probeer het sneller te zeggen, Luca." zei hij. "Luucaa." zei ik dit keer. "Nog sneller." zei hij. Ik zuchtte en probeerde het opnieuw. "Luca." zei ik dit keer, maar ik bleef een beetje haperen op de 'ca'. "Good, nu je eigen naam sneller." zei hij. "Lucy." probeerde ik te zeggen, maar ik hield de 'iehie'. "Lucy, serieus." zuchtte hij. "Seerieuuss." zei ik. "Ja." probeerde hij. "Jaaa." zei ik en ik hoorde Jara lachen. "Nee." zei hij. "Nee." zei ik erna. "Hoe het zij?" vroeg de dokter en hij wees naar mijn telefoon. "Jara." zei ik en ik merkte dat ik zijn naam in 1 keer had gezegd. "Lucy, probeer langzaam meer woorden te zeggen, bijvoorbeeld deze in: 'Ik ben Lucy.' oke?" vroeg hij en ik knikte. "Ik ben Luciehie." zei ik. "Lucy." zei hij nog een keer. "Lucy." zei ik dit keer sneller. "Ik ben Lucy." zei hij. "Ik ben Lucy." herhaalde ik. "Good." zei hij. "Good." herhaalde ik. "Je mag stoppen met herhalen." zei hij. "Je mag stoppen met herhalen." zei ik en Jara begon te lachen. "Hoe heten je ouders?" vroeg hij. "Tom en Zendaya." zei ik. "Broertjes of zusjes?" vroeg hij. "Luca, Max, Kate." zei ik. "Wat is er gebeurt met je arm?" vroeg hij. "Iets doms." mompelde ik en ik begon te lachen. "Well perfect, je kan steeds meer praten." zei hij. "Wanneer mag ik weer beginnen met lopen?" vroeg ik. "Wanneer je je drinken niet uitspuugt en weer begint met eten." zei hij. Ik keek hem aan. "Fijne dag verder." zei hij en hij ging weg. "I hate him." mompelde ik. Jara begon te lachen. "Weet jij hoelaat mijn ouders vandaag komen?" vroeg ik en ik keek naar Jara. "Volgens mij gaan ze zo weg." zei ze. "Oke." mompelde ik. "Hoezo?" vroeg ze. "Dan weet ik of ik nog kan slapen." zei ik zacht. "Dat kan." zei ze. "Ik ben niet meer moe." lachte ik zacht. Ze begon ook te lachen. "Hoe was school?" vroeg ik. "Saai, jij was er niet." zei Jara en ik begon te lachen. "Iedereen vroeg naar je, dat was zwaar irritant." zei Jara. "Hinderlijk." zei ik en ze begon te lachen. "Wacht, laat me dit afmaken, dan kunnen we verder praten." zei ze. "Waar ben je me bezig?" vroeg ik. "Engels." mompelde ze. "Mag ik helpen?" vroeg ik. "Lucy, je moet het rustig aan doen." zei Jara. "Ugh." mompelde ik en ik ging weer met mijn hoofd op mijn kussen liggen.