Same (Tom Holland FanFiction)

29

Het was de volgende ochtend. Ik werd wakker van mijn wekker en deed de wekker uit. Ik stond op en deed mijn AirPods in. Ik pakte een outfit uit mijn kast en kleedde me om. 

My outfit:

Ik deed mijn haar in een hoge staart en krulde de uiteinden. Ik deed simpel wat make-up op om de litteken te verbergen, zoals ik elke dag deed en ik deed mijn ring die ik van Luca had gekregen een paar jaar geleden om. Ik pakte mijn tas en deed er wat boeken in. Ik pakte mijn iPad en Macbook en deed die er ook in. Ik pakte een waterfles van me bureau af en liep naar de keuken. Ik pakte een medicijnzakje en maakte mijn medicijnwater. Ik deed de fles dicht en deed die in mijn tas. Ik pakte wat eten uit de kast en deed die ook in mijn tas. Ik maakte 1 ijskoffie en pakte 1 fruitbakje en at en dronk het langzaam op. "Worden we weggebracht?" vroeg ik aan Zendaya. "Ja." zei ze en ik glimlachte. "We moeten ook gaan." zei ze en we stonden op. We liepen naar de auto en ik ging met Niall en Jara op de middenbank zitten. Luca ging voorin samen met Zendaya en ik keek naar buiten. Ik leunde een beetje tegen Niall aan. 

We kwamen aan op school en liepen naar het Nederlands lokaal. Ik ging achterin zitten en opende mijn Macbook. "Lucy waar was je gister half 9?" vroeg de docent. "In mijn bed?" zei ik vragend. "Je had NL3." zei ze. "Nee, ik zei al dat ik daar niet heen ging." zei ik. "Je hebt er niet eens een keuze in, weet je dat?" vroeg ze. "Ik heb er zeker wel een keuze in. Ik bepaal of ik er heen ga of niet. En ik heb de keuze gemaakt om er niet heen te gaan. Wat wil je eraan doen." zei ik. "Je gaat er gewoon heen, punt uit." zei ze. "Nee, ik ga er niet heen." zei ik. "Oke, ga maar uit me les. Melden bij de directrice." zei ze. "Wat? Waarom nu weer. Ik doe niet eens wat fout." zei ik. "Je hebt een brutale mond." zei ze. "Ik geef het op." mompelde ik en ik deed mijn MacBook in mijn tas. Ik stond op en liep uit het lokaal. Ik liep naar beneden en klopte op de directrice haar kantoor deur. "Binnen." hoorde ik en ik liep het kantoor in. "Oh Lucy, wat brengt jou hier." zei ze. "Weet ik veel, ik werd hier heen gestuurd." zei ik chagrijnig. "Is er wat gebeurt?" vroeg ze. "Oke, dit is er gebeurt. Maandag ochtend had ik Nederlands, en toen maakte ik maar een paar fouten en de docent zei al gelijk, ik schrijf je in voor NL3. Ik zei toen dat ik daar niet weer heen ging, alleen maar omdat ik een paar fouten maak. Toen moest ik op het leereiland ofzo werken, omdat ze geen zin had om verder in discussie te gaan. Nu vanochtend ik liep het lokaal in en wou gaan werken aan mijn Nederlands essay, en toen begon ze met: Waar was je gisterochtend om half 9. Ik zei: In bed. En toen werd ze boos omdat ik naar NL3 zou moeten in haar ogen. En ik zei nee, ik heb al gezegd dat ik er niet heen ging. En toen had ik in haar ogen een brutale mond en moest ik me bij u melden." zei ik. "Wow, dat is een heel verhaal." zei ze en ik rolde met me ogen. "Weet je, ga maar terug naar je les. Zeg tegen haar dat je van mij terug mag naar de les en dat je gewoon gaat werken aan school. Ik ga met de docent over NL3 praten." zei ze. "Fine." zei ik en ik stond op. "Hier een briefje dat je terug naar de les mag." zei ze. Ik knikte en liep weer weg. Ik liep het lokaal in en ze keek me aan. "Ik heb niet gezegd dat je terug mocht komen." zei ze. "De directrice wel." zei ik en ik draaide een rondje. "Whoo, dat voelt goed. Hoe voelt dat voor u, dat u een leerling zonder terechte reden wegstuurt en die terug komt, met een briefje van de directrice waarop staat: Lucy mag terug naar de les komen, reden voor eruit sturen = ongeldig." zei ik en ik liet het briefje zien. "Wat zouden je ouders van dit gedrag vinden?" vroeg ze. "Ze zouden zich stuk lachen." zei ik. "Nou zei je mij lachen?" vroeg ze. "Uhm nee?" zei ik. "Precies. Eruit." zei ze. "Nee. Ik ben terug gestuurd. Ik ga er niet weer uit." zei ik. "I. Don't. Care." zei ze. "Same, dus ik ga hier zitten, werken aan die klote essay die je hebt opgegeven. Ohja, weten jullie, mij medestudenten al waar we een essay deze periode over moeten schrijven? Nee. Dacht ik al. Ik weet het wel, ik dacht laatst, laat ik aan school werken." zei ik en ik liep naar het bord. Ik pakte een whiteboard stift en schreef op het bord. 'Kindermishandeling'. "Kindermishandeling. Waarom in de hele wereld moeten we daar een essay over maken. Want u gaat mij geen essay over kindermishandeling zien inleveren, behalve als u een goeie reden heeft waarom ik het zou moeten doen." zei ik. "Omdat het meetelt voor je eindexamen. De essay's dit jaar gelden als School examens en die cijfers tellen mee bij je eindexamen." zei ze. "En dan?" vroeg ik. "Aan jouw Nederlands te zien heb jij deze SE cijfers heel erg nodig." zei ze. Ik keek haar aan met 1 wenkbrauw omhoog. "Waar slaat die opmerking op." zei ik. "Op jouw gedrag. Nu eruit." zei ze. "Weet je, fuck deze les." zei ik en ik liep weg. "Lucy come back here." zei de docent. "Fuck off." zei ik en ik liep naar beneden. Ik ging in de aula zitten en deed mijn AirPods in. Ik luisterde muziek en begon te werken aan mijn Engels essay. "Lucy ik had je terug gestuurd naar de les." zei de directrice die de aula in kwam lopen. "Hmhm, ik was in de les." mompelde ik, zonder van mijn scherm af te kijken. "Wat doe je dan hier?" vroeg ze. Ik zuchtte en keek op. "Omdat ze me weer wegstuurde." zei ik. "Waarom?" vroeg ze. "Weet ik veel." zei ik chagrijnig. Ze zuchtte en keek me aan. "Ga maar in mijn kantoor zitten, we praten daar verder." zei ze en ik zuchtte. Ik stond op en pakte mijn tas. Ik liep naar haar kantoor en ging op een stoel zitten.