Same (Tom Holland FanFiction)

9

"Hey, Lucy, kan je 5 minuten blijven?" vroeg de docent. Ik zuchtte en draaide me rolstoel. "Wacht buiten maar." zei ik tegen Niall, Luca en Jara. Ze liepen naar buiten en deden de deur dicht. "Vind je het moeilijk om op te letten?" vroeg ze. "Nee." loog ik. "Waarom lette je dan niet op?" vroeg ze. "Ik heb geen idee waar we het überhaupt over hebben." zei ik. "Over de 2e wereld oorlog." zei ze. Ik keek haar aan. "Weet je, ik wil dit aan je voorstellen. Wil je misschien 1 keer in de week het 1e uur naar me komt of als laatste uur, dan kan ik je helpen." zei ze. Ik bleef stil. "Ik heb het niet nodig. Ik kom er wel uit, fijne dag verder." zei ik en ik draaide me stoel om. "Denk erover na." zei ze en ik zuchtte. "Bye." zei ik en ze deed de deur voor me open.

Ik zag Luca, Niall en Jara staan en ging bij hun staan. "Wat hebben we nu?" vroeg ik zacht. "Wiskunde." zei Jara en ik zuchtte. "We moeten naar boven." zei Luca en we gingen weer naar de lift. We hoorden de bel gaan en gingen iets sneller naar het lokaal. Ik ging achteraan zitten en Luca, Niall en Jara gingen naast ons zitten, omdat het 4 tafels naast elkaar waren. "Ja, nee dat gaan we niet doen." zei de docent. "Meneer, dit komt goed." zei ik en ik pakte mijn boeken. Ik ging eten en hij zuchtte. Ik glimlachte en pakte ook mijn medicijnfles. "Waarom ziet jouw water er anders uit?" vroeg de jongen, die eerder al zo veel vragen aan me stelde. "Not your business." zei ik en hij ging voor me zitten. "Hinderlijk." zei ik tegen Luca en hij begon te lachen. Ik dronk wat van me medicijnwater en keek op mijn telefoon. "Welkom terug Lucy!" zei de wiskunde docent. "Echt, niet elke docent hoeft dat te zeggen." zei ik geïrriteerd en ik keek op. "Wat fijn, we hebben de Moody Lucy." zei hij. Ik rolde met mijn ogen en pakte mijn schrift. Ik keek naar het bord en zag allemaal formules. "Moeten we dat allemaal leren?" vroeg ik. "Hand opsteken, en ja. Alle formules komen op de toets." zei hij en ik zuchtte. "Iedereen aantekeningen maken." zei de docent. "En als je geen aantekeningen maakt?" vroeg ik. "Dan moet je nakomen, ik ga controleren." zei hij en ik zocht naar een pen. "Wel even jongens, een minuut stilte, Lucy's eerste dag en ze heeft gewoon een schrift en pen mee." zei de docent en ik glimlachte. "Wat goed he." zei ik. "We gaan aantekeningen maken, schrijf maar op wat op het bord staat." zei de docent en we begonnen met schrijven. 

De bel ging. "Iedereen mag weg, behalve Lucy." zei de docent en ik zuchtte. "Waarom wilt iedereen met mij praten." mompelde ik. Iedereen ging weg en ik deed mijn spullen in mijn tas. "Hoe gaat het?" vroeg hij. "Prima, hoezo?" vroeg ik en ik keek hem aan. "Als je hulp-" begon hij. "Ja, ik weet het, dan kan ik altijd naar jullie toe komen." zei ik en ik reed weg. "Volgende keer kan je met me praten, als het nuttig is." zei ik en ik reed naar buiten. "Je moet naar Kalpoe." zei Luca. "I know." mompelde ik en we gingen naar de lift. "Wat hebben we hierna überhaupt?" vroeg ik. "Scheikunde." zei Niall en ik glimlachte. We reden naar het scheikunde lokaal en ik klopte op de deur. "Binnen." hoorde we en Luca deed de deur open. "Heyyyy." zei ik en ik reed het lokaal in. "Oh hey Lucy." zei hij en hij keek de anderen aan. "Had ik met jullie ook een gesprek?" vroeg hij. "Ja." zeiden Niall, Luca en Jara. "Nee." zei hij. "Jawel, over onze schorsing." zei Luca. "Guys, nee." lachte hij en ze zuchtte. "Luca, Niall, ik zie jullie sowieso in de les hierna, maar ook later deze week, want dan hebben jullie met mij een gesprek over jullie gedrag in de lessen." zei Manish. "Kan dat niet nu? Anders moeten we super lang wachten." zeiden ze. "I don't care, ga uit mijn lokaal." zei Manish en ze gingen weg. "Waarom wou je me spreken, en als het over 'ga naar docenten toe voor meer uitleg voor de leerstof' gaat dan ga ik weer." zei ik. Hij begon te lachen. "Nee. Het gaat erover dat je van ons alle steun krijgt die je nodig hebt, voor het aankomende halve jaar. Het gaat niet makkelijk worden, maar je krijgt onze steun." zei hij. Ik glimlachte. "Ook, de toetsen van afgelopen maanden, kan ja over het overige half jaar, tussen de toetsweken door, wat gelukkig niet zo veel meer zijn, kan je inhalen. Is beter voor je cijfers tho." zei hij. "Moet het?" vroeg ik. "Eigenlijk wel ja." zei hij. Ik zuchtte. "Fine, ik ga het proberen, maar alsjeblieft, zorg dat die leraren 2 dingen niet meer zeggen: 'Welkom terug Lucy' en 'Als je hulp nodig hebt kan je altijd naar me toe komen' ik word er gek van." zei ik. Hij begon te lachen en knikte. Hij deed de deur open en ik reed naar mijn plek. Niall ging naast me zitten en precies toen ging de bel. Manish liep weg om H2O, zoals hij het noemt, te halen.