LOVE AND RISK(gxg)

TRY 36

  JOELLE

Nong nabasa ko ang nakalagay sa sulat ay bumalik ako sa room at nagligpit nong nakaalis na si Manang Yolly..Wala na palang phone si Shaun dahil kinuha ito ng kanyang ama....napagdesisyon akong bukas na bukas din ay luluwas ako ng manila....Ay address lang naman ang nakalagay sa papel...hahaha..kala nyo naman ano db?

#17 rolex st. Saint Gabriel Village,Mindanao Ave. Quezon City.

029831822

Dial the tel no....kring..kring..kring..kring..

Answering the Tel. "Lorenzo Resident Good Evening..Who's in the line please.."aba magalang..medyo may edad na ang sumagot s phone...

"Good Evening,Its Jo, friend of Shaun,can I talk to her?"

"Hold on,I'll call her.."aba englishra ang peg..hahaha..

"Thank you,please take your time."

Narinig ko sa other line na tinawag nya ang love ko...miss ko na sya...haist.....

"Hello..." Shaun

"Hello Love,how are you?hindi ka nagpaalam sakin.."pagtatampo ko sa kanya...

Narinig ko nalang ang hikbi nya.."Love,sorry pinilit ako ni dad eh..at kinuha nya ang phone ko..sorry talaga.."

"Ayos lang...kumusta ka jan?hindi kaba sinaktan ng Daddy mo?"

"Hindi naman kaso bantay sarado ako eh...Love happy monthsary..sorry hindi natin nacelebrate."

"Happy Monthsary too Love..I love you..hush its okay..marami pa tayong monthsary na darating.."bigla syang natahimik sa kabilang linya....."Hello love still there?"

"Yeah still here..basta love I love you so much..gat kaya ko paglalaban ko pagmamahalan natin..sige na love ill hang up na..papunta na bodyguard ni daddy sakin...i love you so much..."tapos hang up na nya ang phone..haist...parang malaki ang problema...sana lang ipaglaban nya relasyon namin..dahil ako ipaglalaban ko talaga...ayaw ko nang mangyari na in the second time around masasaktan uli ako..baka hindi ko na kayanin yon..sobrang mahal ko na sya...

Bumaba uli ako at hinanap si Nanay...Nakita ko sya sa kusina na tumutulong sa pagluluto ng dinner namin..kahit kelan talaga,hindi nagpapabaya si nanay sa bahay..hands on lage lalo sa pagkain namin...swerte talaga namin sa nanay namin..na kahit malalaki na kami basta kasama namin yan,parang bata lang kami kung alagaan..at sya unang nakakaintindi lalo sa akin dahil ganito ako..hindi man lang sya nagdalawang isip na tanggapin..wala man lang ako narinigna pagtutol..di tulad ng ate ko eh confused lang daw ako,,,pero hindi naman lumipas ang one week natanggap naman nya ako..ganun lang yon si ate pero alam ko mahal nya ako..,hahaha..ako paba...

"Nay,matagal paba yan?"

"Oh jan ka pala,upo ka lang jan at malapit nato...Dee ayusin mo na ang mesa.."ayan habang inaayos nila ang mesa,ako ito nakaupo lang...

Habang kumakain na kami.."Nay,gusto mo magbakasyon kela Ate?"tanong ko kay nanay...kung ano man magiging problema ko dito kasi,ayaw kong pati si nanay mamomroblema..baka magkasakit ito...mabuti na yong wala na syang malalaman..at mag enjoy nalang sya sa mga apo nya..

"Bakit sasama ka kung magbabakasyon ako sa kanila?"

"Hindi Nay,babalik na kasi ako sa manila at aasikasuhin ko naman business ko.."

"Eh d balik ka don.dito lang ako..saka na ako magbakasyon sa japan..."

"Pero nay,wala kang kasama dito..mabuti doon kela ate mag eenjoy ka sa mga apo mo..pero magbabakasyon din kami doon.."

"Wag na makulit anak..dito nalang muna ako...sabay nalang tayo magbakasyon kela ate mo..dont worry i will be fine here.."

"Sigurado kaba nay na okay ka lang dito..?"