My Maniac Bestfriend

Chapter Fifteen

Nauna akong magising kaysa kay Jez. Wala naman dito ang mga libro kaya wala akong mababasa kundi ang muka nyang natutulog.

I still felt overwhelming everytime i woke up in the morning then her face is the first thing i'll see.

I trace her face using my finger tip. She looks immaculate. Looks sinless, so innocent.

Kapag naiisip 'ko ang lahat ng pinagsamahin namin parang buong buhay ko talaga iyon. Simula ng mga nasa stroller pa lang kami at nakadiaper, unang beses na madapa kami, unang pagpasok namin sa school, unang beses naming makapag-basa, sulat at bilang, unang beses na umakyat kami sa stage, unang beses na umuwi kami ng gabi at hindi nagpaalam. Lahat ng unang bagay na ginawa 'ko kasama siya.

Cliché man pakinggan pero hindi ko na maisip ang buhay ko nang wala sya.

She's my first crush, my first love and my first heart break. She's my love, my life and my beginning.

Without her i've been alone, i'll be alone. I want her and need her to be my last.

*sniff

Dun ko lang napansin na umiiyak na pala ako. I love her so much that it made me cry. Hindi masabi ng bibig ko kaya ang mata ko ang nagsalita para sa akin.

Lumapit ako sa kanya at siniksik ang katawan ko sa kanya. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sakin.

Naramdaman ko rin ang paghalik nya sa ulo ko, nagising ko ata siya.

"Morning.." bati nya sakin gamit ang malalim na boses nya.

"Did i wake you up?" mahinang tanong ko sa kanya.

"I don't mind waking up with your hugs." malamyos ang boses na aniya.

"Stop talking as if you're inlove with me." malditang suway ko sa kanya para pagtakpan ang pagkakagulo ng mga paru-paru sa tiyan ko.

"Pano kung sabihin 'ko sayong mahal kita?" seryosong pahayag nya na di ako naka-imik.

I'll be the happiest person alive if ever.

Muli nyang dinampian ng mumunting halik ang ulo 'ko.

"Maaga pa, let's sleep." hindi na ako nagsalita pa at hinayaan na lang makulong ako sa mga yakap niya.

Sa muling pag-mulat ng mata ko ay maamong muka ni Jez ang sumalubong sakin. She smiled and held my face for a soft kiss.

"Breakfast?" she asked, i rolled my eyes.

"Kagigising ko lang! Ang manyak mo talaga." i hissed on her.

Lumaki ang mata nya at parang nagulat sa sinabi ko, ilang saglit ay biglang syang ngumiti ng nakakaloko.

"Haha, breakfast. Yung totoong breakfast." she said softly laughing then pinched my nose.

"Ikaw ha. Ang dumi dumi ng isip mo! Hahahaha" tudyo niya pa rin sakin.

Argh! Kakagising ko lang kasi. Akala ko kung anong breakfast tinutukoy niya.

"Lika na, baba na tayo. Wag mo na ako pagbuhatin, ang bigat mo rin kaya." inirapan ko lang siya sa sinabi nya at bumangon na.

Sumunod naman sya sa akin at umakbay. Kinuha nya ang isang kamay 'ko at pinahawak nya sa bewang niya.

"Jez.." naiilang na suway ko sa kanya pero binalik nya lang ang kamay 'ko sa bewang niya.

"What? Dapat ganito na tayo simula ngayon." balewalang pahayag niya.

Tinaasan ko naman sya ng kilay, she just squeeze my hand that holding her waist.