epilogue

524 16 22
                                        

It almost six months at nanganak na si Carrie, halos ikamatay niya nang ipinanganak niya ang kanilang anak. Masaya silang pumunta ng Zamboanga at doon na tumira kasama ang mga magulang ni Carrie, pumayag naman ang pamily ni Justin dahil sa america muna sila titira upang pag-tuunan pansin ang business.

Naka-upo ang dalawang mag-asawa sa bench habang buhat-buhat ni Justin ang kanilang anak na si Saoirse Marie Garcia de Dios.

Inilagay ni Carrie ang kaniyang ulo sa kanang balikat ng kaniyang asawa. "Thank you." Bulong nito, napatingin ito sakaniya at ngumiti ng malawak.

"Thank you for what?"

"Thank you for everything, though may sakit ako. Hayaan mo lalaban pa rin ako." Pinipigilan niyang maluha dahil sa ayaw niyang sabihin ang totoong, hindi na niya kaya.

Hinalikan siya nito sa kaniyang noo at inilapit sa kaniya ang batang hawak-hawak nito. "I love you, Saoirse." Bulong nito at hinalikan ang noo, nakita naman nila na ngumiti ang kanilang anak.

"Love?"

"Hmmm?"

"Inaantok na ako."

"Just sleep, I love you." Sabi nito, tumayo muna ang kaniyang asawa inilagay ang kanilang anak sa crib nito't umupo na muli.

Niyakap niya ng patagilid ang kaniyang asawa hanggang sa ipinikit niya ang kaniyang mata pagkasabay ng pag-patak nito ng luha.

"Carrie Garcia de Dios, may you rest in peace." Sabi ng Pari at binuhusan ang kabaong nito ng holy water at dahan-dahan ibinababa.

Iyak ng kaniyang magulang pati na rin ang kaniyang asawa ang maririnig dito, hindi pinasama ni Justin ang bata dahil sa ayaw nito, at pangako niya kay Carrie.

Nag-hulog sila ng pink na tulips sa ibabaw ng kabaong nito habang umiiyak, lumuhod si Justin atsaka itinapon ang kaniyang bulaklak.

"You are always be my Maid, I love you so much."

Habang nagsu-sulat si Justin sa mga papeles niya ay bigla siyang kinalabit ng kaniyang anak, dalawang taon na rin simula nung nawala ang kaniyang asawa. "Bakit po 'yun?"

"Papa, kapag lumaki po ako, gusto ko rin maging isang maid." Napatingin sakaniya ang kaniyang ama at naalala ang kaniyang asawang pumanaw, ngumiti lang ito at hinila papalapit sa kaniya.

"Yun talaga ang pangarap mo 'nak?"

"Opo naman noh." Sabi nito at niyakap ang kaniyang ama. Pinipigilan nitong umiyak dahil sa mga ala-ala nilang dalawang mag-asawa.

----

Lumipas ang maraming taon at pumunta ng sementeryo si Saoirse upang dalawin ang kaniyang magulang. Inilagay niya ang dalawang bulaklak at nag-dasal.

"Miss ko na kayong dalawa, but please mama bigyan mo 'ko ng lakas para pumasok as katulong, ayaw ko maging ceo ng kompanya ni papa eh. Mahirap." Sabi nito habang naka-upo sa damuhan.

Kinakausap lang niya ang puntod nito hanggang sa naisipan na niyang umalis. "Bye-bye mama, bye-bye papa! I love you both."

Kumatok ito sa pintuan ng kaniyang papasukan na trabaho, pagka-bukas nito ay seryosong mukha ang sumalubong sakaniya. "Are you?"

"Yes sir, I'm Saoirse Marie Garcia de Dios, you sir?"

"I'm Kuro."

END.

Date Started: 10/09/21
Date Ended: 10/12/21
Done editing: 1/22/23

Maid in Love.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon