Fri, Sep 3, 2021
{ UNICODE }
ရန်ရိ ပြန်နိုးလာတော့၊ ဆေးရုံရောက်နေလေပြီ။
ဦးနှောက်တွင်းဖိအား မကျဆင်းသေးသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးမူးဝေပြီး၊ နားထင်တွေကိုက်ခဲကာ၊ ခေါင်းတစ်ခုလုံး နာကျင်နေလျက်၊ အသိစိတ်ပြန်ရဖို့ မိနစ်အတော်ကြာသွားသည်။
သူလက်ဆန့်ပြီး လည်ပင်းကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့ အသားကနဂိုအတိုင်း ရှိနေသေးသည်။ မီးထဲကထွက်လာတဲ့သူ အားလုံးနီးပါး ကာဗွန်မိုနောက်ဆိုဒ် အဆိပ်သင့်ကြသည်။ အများကြီးရှူမိပြီး ရောဂါလက္ခဏာပြင်းရင် အရေးပေါ်သူနာပြုက နေရာမှာပဲ လေပြွန်ခွဲရသည်။ ကြည့်ရတာ သူရောဂါသိပ်ပြင်းပုံမရ။
ကုံးရင့်ရှန်ကရော? ကုံးရင့်ရှန်ရော ဘယ်လိုနေလဲ? !
သူခေါင်းလောင်းနှိပ်လိုက်ပြီး ခဏနေတော့ သူနာပြုတစ်ယောက် ဝင်လာသည်။
" ခေါင်းဆောင်၊ မင်းနိုးပြီပဲ "
" ကျွန်တော်နဲ့ အတူပါလာတဲ့သူရော? "
ရန်ရိ စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်သည်။
" သူဘယ်လိုနေလဲ? "
" အရာရှိကုံးလား၊ သူ အခြေအနေမပြင်းထန်ပါဘူး၊ အခု ကာဗွန်မိုနောက်ဆိုဒ်အဆိပ်ဖြေကုထုံး လုပ်နေတယ်၊ ခဏနေရင် ပြီးတော့မှာပါ "
ရန်ရိ စိတ်အေးသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး
" ကျွန်တော် သတိလစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ? "
" ဆယ်နာရီ ဝန်းကျင်လောက်ပါ၊ မင်းအခုပဲ အောက်ဆီဂျင်တိုးမြှင့်ပြီး ပြန်ရောက်လာတာ "
သူနာပြုက ပြောလာသည်။
" မင်းကိုအိပ်ရာပြင်ပေးတဲ့သူက ခုနကပဲထွက်သွားတယ် ထင်တယ်၊ မင်းအတွက် သူ့ကိုခေါ်ပေးရမလား? "
" နေပါစေ၊ ကျေးဇူးပါပဲ "
" 'ကျေးဇူးပါပဲ' ဆိုတာက ကျွန်မတို့ပြောသင့်တာပါ "
ရန်ရိ နားမလည်ဖြစ်သွားပြီး
" ဘာကိုလဲဗျ? "
" အန္တရာယ်တစ်ခုခု ကြုံတဲ့အခါတိုင်း၊ မင်းပဲအရင်ဆုံး အပြေးသွားတာ၊ လူအများကြီးကို မင်းပဲအသည်းအသန် ကယ်ပေးတာလေ "
YOU ARE READING
Flame Armor [ 火焰戎装 ]
ActionTitle -[ Flame Armor ] Original Author - Chapters - 196 chapters + 4 extras " 3 , 10 , 2020 " -- ရက်စက်သောမီးလျှံအား သံချပ်ကာဖြင့်တန်ဆာဆင်အပ်သော အဆင်တန်ဆာအဖြစ် ပြောင်းလဲ၍ အကျွန်ုပ်အား ခွန်အားသတ္တိနှင့် အကြောက်အရွံ့ကင်းမဲ့သော စွမ်းအားကို ပေးပါလော့...