HEDEF: MUTLULUK ' bxb

BÖLÜM 14

Medya Uğur(Nils) Şunu söylemeden geçemeyeceğim Nils'i gerçekten çok seviyorum, Uğur için karakter ararken buldum, tanımıyordum yani. Ama her videosunu gördüğümde igde Uğur diyorum, kafamda cidden Nils artık Nils değil, Uğur o. Videoyu mutlaka izleyin, o tavırlar tam olarak kafamdaki manyak Uğur tavırları asljdşlasjdaşls

Halit bey, Arda ve Uğur eve döndüklerinde Merve hanımın suratı beş karıştı, köpeğe tuhaf bakışlar atıp duruyordu. "Sonunda geldiniz, bir an köpeğinizle beni bırakıp şehir dışına kaçtınız sandım."

"Yok be hanım, olur mu öyle şey hiç?" Halit bey gülerek elindeki paketleri oturma odasının ortasına bıraktı. "Hem köpeğe yazık değil mi? Seninle bırakırsak canına okursun zavallının."

"Geç dalganı geç, hele bir ilgilenmeyin kapının önüne koyacağım hemen."

"İlgilenir Arda, merak etme."

"Arda ilgilenir öyle mi? Daha birkaç saat önce ben yardım ederim diyordun, yardım edeceksin çocuğa."

"Ederiz ederiz."

"İnşallah." Bakışlarını Arda ve Uğur'a çevirdi. "Efe nerede?"

"Evine bıraktık annesi aradı," dedi Arda hemen. "Şey diyeceğim anne."

"Ne diyeceksin?"

"Uğur bu gece bizde kalsa olur mu?"

Kadın bir süre dikkatle ikisini süzdükten sonra, "Kalsın." dedi. Dedi demesine ama deli gibi merakla dolmuştu, kimdi ki bu Uğur birden bire evlerine kalmaya geliyordu?

Arda heyecanla köpek için aldıkları eşyaların paketlerini kucakladı ve Uğur'a baktı. "Uğur, Altın'ı alsana."

"Altın mı?"

"Köpeğin adı işte." Uğur sırıtarak başıyla onayladıktan sonra hâlâ tekli koltukta uslu uslu duran yavruyu kucağına aldı. "İyi geceler size, kaçtık biz." diyerek başıyla merdivenleri işaret etti Uğur'a.

İkisi merdivenlerden çıkıp gözden kaybolduğunda Merve hanım hemen kocasının koluna yapıştı. "Kim bu çocuk, neden bize kalmaya geldi?"

"Ne bileyim ben? Çok merak ettiysen sorsaydın kendin." Adam ceketini çıkardıktan sonra güldü. "İyi çocuğa benziyor ayrıca, endişelenme."

"Nasıl endişelenmeyeyim? Tanımadığımız etmediğimiz birini evimize-"

"Merve," Adam kaşlarını çattı. "Ayıp ediyorsun, Arda duysa çok üzülür. Değer vermiş getirmiş eve, misafire ne zaman hayır dedik biz? Bir derdi var belli ki çocuğun."

Kadın da aynı şekilde kaşlarını çattı... Ama kocasının haklı olduğunu biliyordu. "Aman tamam be!"

***

Arda, köpeği aldıkları yumuşak minderin üstüne yerleştirdikten sonra bir süre başını sevdi, hep bir evcil hayvan istemişti ama annesini bir türlü ikna edemediği için bu hayali asla gerçekleşememişti... Şimdiye kadar.

Yerden kalkarak yatağında oturan Uğur'un karşısına yerleşti. "Sonunda yalnız kalabildik, dökül bakalım."

"Sonra konuşalım istersen, yarın okul var." Bakışlarını kaçırdı. "Acelesi de yok zaten."

"Saçmalama, anlat lütfen."

Uğur bir süre ne diyeceğini düşünmeye başladı, her şeye sızlanan biri gibi görünmek istemiyordu. "Annemle babamın ayrıldığını sana söylemiştim."

"Evet, annen başka bir adamla evlenmişti, değil mi?"

Uğur onaylamak ister gibi başını salladı. "Evet, bende halamın evinde kalıyorum. Babamla birlikte halamın evinde kalıyoruz desek daha doğru olur aslında. Annemle kalmamamın sebebi söylediğim gibi istemediğimden değildi, evlendiği adam beni istemediği içindi."