Unicode
အချိန်တွေကုန်လာတာနဲ့ အမျှ ပြသနာတွေလဲ ....
မကုန်ပါဘူးနော် ...ပိုတောင်ပုံလာသေး....
ဒီနောက်ပိုင်းရဲ့ ဇာတ်လိုက်ကျော်ကတော့ အားယွမ်ဖြစ်ပြီး
ဇာတ်ပို့ကတော့ သူ့ရဲ့ချစ်လှစွာသောပထွေးပါ....
ခုလဲကျောင်းကဖုန်းဆက်လို့ လာခဲ့ရပြန်ပြီ...
ဘေးကသူ့ပထွေးကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ သီချင်းလေးတောင်ညည်းလို့.....
"ဝမ်ရီပေါ်ရေ ပျော်မနေနဲ့ အားယွမ်ကိုနည်းနည်းပါးပါးထိန်းပါဦး..."
"အမ်... ဘာပြောတာလဲ..ဘေဘီ..."
"အဲ့သီချင်းကိုတိုးစမ်းဘာ...."
"အင်းးးဘေဘီပြော..."
"အားယွမ်ကို အရမ်းတွေမြှောက်ပေးမနေနဲ့လို့...."
"မမြှောက်ပေးပါဘူး ဘေဘီကလဲ...
ကိုက စမတ်ဖြစ်အောင်ပြောပြတာ...."
**တလတခါလောက် ကျောင်းသွားနေရတာ မင်းဘကြီးကို စမတ်လား....**
"ငါ့သားက ခပ်ရိုးရိုး.. ဝမ်ရီပေါ်ရဲ့ မင်းလိုမဟုတ်ဘူး..."
"ဟုတ်တယ်နော် အဲ့ကလေးကလဲ ဒီလောက်နှစ်နဲ့ချီပြောပေးတောင် ဒူတုန်း.....
အေးပေါ့လေ မျိုးရိုးကရှိသေး..."
"ဝမ်ရီပေါ်ရေ ငါပျော်မနေဘူးနော်...."
"ဘေဘီကလဲစိတ်ကြီးပဲ .... အားယွမ်စိတ်မရှည်တာဘေဘီနဲ့တူတာ...."
"ဖြစ်ရလေခြင်း.... ငါနဲ့နေတဲ့အချိန်နဲ့ မင်းနဲ့နေတဲ့အချိန်
ဘယ်ဟာပိုများလဲ..."
"ဝိုး.... ဘေဘီကကြိတ်မနာလိုနေတာမလား...."
"ဖအေကျော် ပထွေးလွမ်းတဲ့ဟာလေး ငါကမနာလိုစရာလား...."
"ကဲပါကျောင်းရောက်ပြီ စိတ်လျော့..."
"ဟူး... ဟိုရောက်ရင် ငါပဲပြောမယ်နော် ဝမ်ရီပေါ် ...
မင်းဝင်မပါနဲ့..."
"......"
"ငါပြောနေတယ်လေ..."
"ကဲလာပါ သွားရအောင်...."
...........
သားရုံးခန်းရောက်လို့ လာရပါတယ်ဆို ပဲကများပြီး အထှာကပေးချင်နေသေး....
အဲ့ဒိမှာ ဆရာမတွေသာ စျေးဗန်းသွားခင်းလိုက်တော့ ဝမ်ရီပေါ်ရေ
YOU ARE READING
အခ်စ္ဦးႏွင့္လြဲျပီးေနာက္ <>အချစ်ဦးနှင့်လွဲပြီးနောက်
Fanfictionကေလးအေဖ မုဆိုးဖိုတေယာက္ႏွင့္ သူ႔အခ်စ္ဦးတို႔ရဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ ------------------ ကလေးအဖေ မုဆိုးဖိုတယောက်နှင့် သူ့အချစ်ဦးတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းတပုဒ် ------------------
