Saftirik Kız'ın Günlüğü

Kim İyi Kim Kötü?

Selam Günlük!

Ben Hafızasını kaybedip herkese göre daha salak olmuş bir kızım.Şu an Neler olduğu hakkında tek bildiğim birileri benle eğlenmiş.Sanırım artık Kuzenim beni benden çok biliyor...

"Emma!"annemin sesi tüm evi doldururken çantamı kapıp odadan çıktım."Geliyorum!"deyip merdivenlerden koşarak indim.Kardeşim Merdivenlerin başından el sallayınca bende salladım.Sonunda evden çıktığımda annem "Kaç saattir Hazırlanamadın?!Haydi okula geç kalcaksın!"dedikten sonra arabaya bindi.Bende arka koltuğa oturdum.Kapıyı sertçe çektikten sonra "Anne hep beni bırakırmıdın?"dediğimde duraksayıp "Vaktim olunca-"arkaya bir araba park edince sözü kesildi.Sinirle "Arabanızı çekermisiniz?Buradan çıkmaya çalışıyorum!"diye bağırdı.Arkadaki araba geri çekilince hızla o sıkışık yerden çıktı.Okula doğru arabayı sürerken bir yandan bana eksiğim olup olmadığını soruyordu.Okula vardığımızda "Sakın eve geç gelme!Ve kimseye Takılma!"dediğinde başımı sallayıp arabadan çıktım.Annem geçtiğimiz yolda uzaklaşıncaya kadar öylece baktım.Araba gözükmez olduğunda derin nefes alıp okula girdim.Ah yine geçen ki o yanlışlıkla üzdüğüm kız!Yanına gidip tam özür dileyecekken bir kız yanına geldi.Onla gülüşerek binaya girerken arkalarından bakakaldım.Neyse,Sanırım suç bende...Binaya girdiğimde herkes kendi halinde sınıflarına ilerliyordu.Merdivenleri ikişer ikişer çıkıp sınıfa girdim.Sırama otururken bir kaç kişinin bakışlarını üzerimde hissettim.Bunlar kalbini kırdığım kız ile Mary'in dövdüğü oğlan idi.Hoca sınıfa girdiğinde bu üzerimdeki huzursuzluk sinmişti...

Mary okulumuza kayıt olmuş ve hemen arkadaş edinmiş benim sevgili kuzenim idi."Emma!Üzgünmüsün?"diye sordu dudaklarını büzüp "Hayır.Neden?"dediğimde "Ben üzgünüm o yüzden...Üzgünüm!"dedi."Önemli değil sana kızmadım öylesine sıkılmıştım."dediğimde yüzünde gülümseme açtı."Teşekkürler."deyip kendisini bekleyen arkadaşlarının yanına gitti.Aslında üzgünüm elimdeki yiyecekler ile tek başıma koca masada oturuyordum."Hey!Noldu kuzenin bile mi seni terketti?"bu ses o tuhaf kız.Hemen "Sen mi o paketi bıraktın?"dediğimde "Beğenmedin mi?"dedi cırtlak bir sesle.Tuhaf kız şu üstüme içecek döken kız idi."Beğendim.Çok sağol!"dedim zorla gülümseme ile.Ağzındaki yeni farkettiğim sakızı çiğnerken "Sana çok benziyordu.Geçmiş olsun hediyesi olarak kabul edersin artık!"dedikten sonra Mary'in dövdüğü çocuğun yanına gitti.Bana arkasını dönüp dil çıkardıktan sonra Kantinden ayrıldı.Onlardan hemen sonra kalbini kırdığım kız o sabah yanında gördüğüm kız ile kantine girdi.Tek boş masa benim ki olduğundan oturdular.İşte Fırsat!Dönüp "Ben hep düşündüm ve cidden çok üzgünüm.Sadece korktum."dediğimde cevap vermedi."Cidden ben çok kötü hissediyorum.Seni tanımadım ve korktum.Özür dilerim."dediğimde "Bende özür dilerim.Seni anlamadım."dedikten sonra sarıldı.Bende sarıldığımda öbür kız "Merhaba!"dedi el sallayıp.Kalbini kırdığım kız "Bu Okul kurulu başkanı.Bana yardımcı oluyordu."dediğinde anladım."Bu arada adım Jessie.Unutma!"dediğinde gülümsedim.Sonunda huzurludum.Şu diğerleri olmasa daha huzurlu olabilirim!Kantine okul çıkışı gördüğüm oğlan girdi.Bana salak demişti."Bu kim?"dediğimde Jessie sinirle "Boşver onu."dediğinde onunda sevmediğini anladım.Ama tek birşey anlamadım Kim İyi Kim Kötü?