Hikayeyi toparladım ve şimdi size aktarcam...:)
Austin'e atçağım yalan öbür yalanımı örterdi.Ama yalan değil ama yalan.Kafam karıştı."S-Sen Kimdin?"dedim.Bu bir yalan değil yakında unutçam zaten sadece görünüşünü ve adını hatırlıyorum.Austin gülerek "Ne berbat yalan!"dedi.Bu arada gülerek diyorum ama gülerek öfkesini sakladığı belli."Ben seni hatırlamıyorum!Ben en son hastanede uyandığımı ve ailemi hatırlıyorum.Seni bir yerden tanıyor gibiyim ama-"sözümü kesip "Hastane?"dediğinde "Sanırım kaza geçirmişim..Sanırım geçici hafıza kaybım var.Üzgünüm,gitmem lazım."deyip koşarak gittim.Eve vardığımda annem "Senin için endişelendik!"diye kapıya koştu."Yemek yaptım.En sevdiğin yemekler var.Ve kuzeninde hotelde kalmaktan vazgeçti.Az sonra burada olur.Sen yemeğe başla ben bi lavaboya gidim kızım."dediğinde başımla onayladım.Masaya oturduğumda kardeşim yemeye başlamıştı."Abla!Bugün arkadaşlarım ile eğlendim.Parkta kazı yaptık.Arkeolog denen kişiler hergün toprağı kazıyorlarmış.Ve önemli şeyler çıkıyormuş.Bizde hergün kazcaz."dediğinde güldüm."Abla!Dilini mi yuttun?!"dediğinde "Arkeolog olman için önce okuman lazım ve tarih dersin iyi olmalı!"dediğimde Somurtup "Abla çok takıntılısın!"dediğinde bende somurtup "Bunlar doğru!"dediğimde içimden bir ses "Sanki çok doğru dürüst birisinde..İşin yalan!!"diye haykırdığında başıma ağrı girdi.Ama haklı yalanlarım ile başka yalanlarımı örtmeye çalışan bir şeytanım.Annem başımın ağrıdığını söylediğimde uyumamı istedi.Gözlerimi kapatır kapatmaz 'Sen iğrenç bir kızsın!Erkekler ile geziyorsun!Seni salak'sözleri aklımda yankılandı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saftirik Kız'ın Günlüğü
Roman pour Adolescentsİlk başta çok berbat olan saftirik kızımız tipini düzeltince değiştiğini sanıyor ama sonra öyle değişmediğini anlar...Öğrenmek istermisiniz?Neden değiştiğini Sanıyor!?Nasıl anlıyor!?Hepsini öğreneceksiniz...(Yakında düzenlenecektir)
