PERİ KIZI

3

Herkese Merhaba🖐

Ben geldimmmmm💃

Uzun bir aradan sonra geldim ama gelmeyi başardım💪

İki gün içince Gülce içinde yeni bölüm gelecektir.🥰

Keyifli okumalar❤

Sezan Aksu - Yaz🎶

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

Sabah gözümü açtığımda dünkü gibi baş ağrısı çekiyordum. Bu baş ağrısı beni bitiriyordu. Merdivenlerden sesli bir şekilde inenin Melek olduğuna adım kadar emin bir şekilde oflayıp saate baktım.

Ne çabuk geçiyordu bu zaman!

Üzerimdeki ince pikeyi ayağımla atıp yatağımda bir süre oturup kendime gelmeye çalıştım. Uyumaya devam etmek istesem de azıcık ders çalışmaya başlamam gerekiyordu. Ailemin devamlı sorduğu o sınavı kazanmak zorunda hissetmem ders çalışma isteğimi alıp götürdüğünden başlamayı bir türlü becerememiştim. Günün kötü geçeceği yaptığım plandan da belli değil miydi?

Oflayarak kalktım yataktan. Banyoda elimi yüzümü yıkayıp yatağımı sarsakça topladım. Sarsakça diyorum çünkü hiçbir zaman eşit yapmayı başarabilmiş değildim. Dolabın karşısına geçtiğimde dışarı çıkmayacağımı bilmeme rağmen güzel giyinmek istedim. Elimi uzattığım çiçekli parçaları yatağın üzerine atıp saçlarıma şekil vermeye başladım. Kâküllerimi düzeltip aynada kendimi beğendiğimde mutluydum. İnsanın kendini beğenmesi de güzeldi canım!

Yatağın üzerine attıklarımı giyindiğimde eteğimin boyunu biraz indirdim. Anneannem ve Fatma teyzem kesinlikle laf söyleyeceklerdi ama umursamadım. Babam bir şey demezken onların lafları açıkçası çokta umurumda değildi.

"Taş gibiyim be!"

Saçımı omzumdan atıp kendime gülerek çıktım odamdan.

"Hadi Melek, götür şu tabağı kızım!"

Annemin her zaman ki gibi Melek'e bağırması ile merdivenlerden inmeye başlamıştım. Her sabah olan rutin bir şey olduğu için artık yadırgamıyordum. Adımlarım seslerinin geldiği yere yani mutfağa giderken kahvaltıya yetiştiğimi düşünüyordum. Ki hala mutfaktaki masada oturan annem ve anneannem sevinmeme neden oldu.

"Gün ay dın!"

Bağırarak ve gülerek girdiğim mutfakta şaşkınlıkla bana bakan gözler daha çok gülümseme neden oldu. Uzun zamandır böyle neşeli girmemiştim mutfağa bu yüzden haklı sayılırlardı. Anneannemin bakışları eteğimden açık kalan bacaklarıma ve açık omuzlarıma kaydığında umursamadım. Eskinin insanları günümüze ayak uydurmakta zorlanıyorlardı. Sokağa çıksam üzerimdekilerden çoğu gençte olmasına rağmen ben giydiğim zaman sorun yapmalarına artık bir şey dememeyi öğrenmiştim. Çünkü ne kadar laf anlatmaya çalışsam o kadar uzuyordu konu. En iyisi mi bakışını çek ama muhabbeti uzatma taktiğimdi.