0.3

12.9K 612 75
                                    

Ellerimle oynayarak konuşulanları dinliyordum yanımda ki Ege ile. Tahmin ettiğim gibi ailem onlar çıkmıştı. Biyolojik babam ve yanındakiler Akın ve babasını güzelce dövüp hastaneden attırdılar. Onların Akına bile neler yapabileceklerini görmem iyice gözümü korkuttu.

"HEMEN DAVA AÇIYORUZ SEMİH NE YAPILMASI GEREKİYORSA YAPILACAK"

kükremesi ile yerimde sıçradım Ege elini sırtıma koyarken onunda pek memnun olmadığı belliydi. Yaklaşık 10 dakikadır sinirden ortada bir o yana bir bu yana yürüyen biyolojik babam sakinleşmiyordu. Sadece kolumu morarttığını duyduğu için bu haldeydi diğer olanları duysa off. Açıkçası baya korkutucu duruyordu.

"Amca sakin ol hem Su'yu korkutuyorsun."

Semih abi konuşurken ben hala kimseye bakmıyordum. Kesin yine hepsi bana bakıyor. Biyolojik annem hızla yanıma geldi.

"Kızım çekinme bizden korkma baban seni düşündüğü için sinirli"

Daha ilk günden beni korkak bilmelerini istemiyorum.
Sadece yüksek ses ve ani hareketlerde istemsizce oluyordu ürpermem. Aslında korkak birisi değilim ama olaylara dahil olup kimse ile uğraşmak istemiyorum. Cani insanlarla 17 yıl yaşadım türlü türlü şeyler yaptılar yani korkacak pek bir şey kalmadı. Hızla başımı kaldırıp tam gözlerine baktım.

"korkmuyorum zaten ama bu konuya karışmanızı istemiyorum "

"ben senin babanım karışa-"

"daha adınızı bilmiyorum beyefendi farkındaysanız ve bu benim kişisel sorunum"

"hay-"

"tamam hayatım kızımız yorgundur normal bir gün geçirmiyoruz" dedi biyolojik annem otoriter sesi ile.

"kızım evimize gidelim konuşmaya orda devam edelim" diye devam etti biyolojik annem.

"geleceksin değil mi?" dedi semih abi şüphe ile. Sanki başka şansım varmış gibi.

"başka şansım, gidecek başka bir yerim yok" dedim sona doğru sesim kısılırken.

"saçmalama su gitmek istemezsen benim evime gideriz" dedi Ege.

"Sen ne alaka" dedi karşı taraftan genç adam.
Ortam iyice gerilirken derin bir nefes aldım. Şaka mı bu yaşadıklarım.

"o zaman eve geçelim arkadaşında gelsin evde konuşuruz" dedi yine ortamı yumuşatmaya çalışan biyolojik anne.
Bana bakarak.
Bende kafamla onaylayıp egeye döndüm o da onayladı.

Herkes ayaklanınca bende kalktım ege ellerini sırtıma koyarken ilerlemeye başladık.

şimdi ne olacak. Egeyle gidemeyeceğimi hepimiz biliyoruz değil mi?

Hastaneden çıktığımızda Kan alınırken "ya sabır" diyerek odadan çıkan adam duruyordu.
Bu aile kaç kişi ya. Ege motorunu işaret etti başı ile .

"şey biz sizi arkadan takip edelim" kimse bir şey diyemeden ege ile motora ilerledik.

"bu kim ya " dedi aralarından biri arkamızdan. Galiba egeye diyor. Ege ile motora binip kenarına takılmış kaskları kafamıza taktık. Egeye 18. yaş günü hediyesi alınan mat siyah motoruyla içimden yine aşk yaşadım.

Egenin motoru çalıştırıp gaz vermesi ile kollarımı ona sardım. İlerlemeye başlayan siyah araçları takip etmeye başladık.

Ormanlık alana girdik ve yarım saat daha ilerledik. Çevrede sadece yüksek bahçe duvarları olan villalar vardı.
Arabaları da baya lüks duruyor zengin bir aileydi belli ki.

Arabalar beyaz bir villanın olduğu beyaz bahçe duvarları siyah lambalı bahçeye girdi. Anladığım kadarı ile ev buydu.

Hadi ya ne zekiyim.

Hᴇᴅᴇғ; Aɪʟᴇ ᴏʟᴍᴀᴋ!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin