1.2

11.3K 740 287
                                    

"Ne yani bunların hepsini sen mi hazırladın?"
Savaşın şaşkın ve gereksiz hayranlık dolu sesi ile göz devirdim.

"Evet." Bıkkınlık dolu çıkmasına engel olamadığım sesim ile Poyrazın yüzüne odaklandım.

Sevindi mi ki?

İfadesizce masayı süzerken gözleri gözlerime değdi.

"Benim için hazırladın değil mi?" Sesi farklı çıktı bu kez sanki çikolata verilmiş bir çocuk gibi.

"Evet bir de Meriç için."

Böyle söylemem diğerlerine ayıp galiba ama söylemek istedim onlara özel olduğunu.
Savaş abisi ve benim aramada gezdirdi gözlerini biraz şaşkınca. Tarık da ifadesiz bir şekilde Baran ve Savaşın arasında ayakta duruyordu.

"Hadi oturalım o zaman." dedi büyük bir mutlulukla Meriç.

Koca koca çocuk adamlar Meriç ve poyraz.

Hepsi masaya yerleşti. Ben de başköşede olan poyrazın soluna yerleştim. Benim sağıma ise Meriç.

"Annem ve babam gelmiş abi evde bekliyorlar bizi." Baran tabağına bakarak konuşup sustu.

Dün ki enerjik çocuklar gitmişti bu gün.

"Neyin var ?" Poyraz kardeşine verdi tüm ilgisini. Baran tabağından çektiği gözlerini tam bana kitledi göz öze gelince hızla abisine baktı.

"Ilgazlar bizdeymiş."

Ne

Ilgaz kim lan ?

" iyi ki gelmesinler dedik." Poyraz huysuzca homurdandı.

Herkes sessizlesip yemeğine odaklandı benim gibi.

"Eline sağlık güzelim." Dedi meriç Sandalyemi kendisine doğru çekerken.

Diğerlerleri de Meriç onaylaysan mırıltılar çıkardı.

"Abim hani annemler geldi ya?" Meriç çekinerek devam etti.

"evet." sorgularcasına tek kaşımı kaldırıp ona odaklandım.

"Dayımlar peşlerinden gelmiş seninle tanışmak için."

NE

"kusura bakma engel olamadık." Meriç sessizce konuşsa da hepimiz duyduk.

Poyraz dün telefonda gelmesinler dedi ama engel olamadılar anlaşılan.

"sorun değil."

Değildi.

Ertelesem de bu olmak zorunda kalacaktı, illaki onlarla tanışmam gerekecekti zaten.

"Rahatsız olduysan eve dönmeyiz onlar gidene kadar." Poyraz her zaman ki gibi ifadelerime odaklanmış halde konuştu.

Bu adamın inceleme takıntısı...

"Gerçekten sorun değil, şimdi ya da sonra illa ki tanışmam gerek."

Tebessüm edip çayından yudum aldı. Ve devam etti.

"Sana önceden anlatalım biraz." Dedi.

"Hadi bakalım." dedi keyifle Tarık sandalyeye yaslanıp.

Niye böyle dedi lan bu?!!!
Baran ve Savaşta gülüp arkalarına yaslandı.

"Şimdi güzelim. Hazır isen başlıyorum?" dedi başımı onu onayladığımı belli ederek salladım.

"Annem 6 kardeş" dedi Poyraz ve devam etti.

YUH

"4 abisi 1 erkek kardeşi var.

En büyük dayımız Hakan; 4 Çocuğu var. Mete, Ekin, Han ve Ayaz.

Hᴇᴅᴇғ; Aɪʟᴇ ᴏʟᴍᴀᴋ!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin