"Özür dilerim abi tamam haklısın cevap vermeyeceğim bir daha ahhh abi vurma yapma ne olur " tekrardan saçlarımı çekip hırsını alamadı küçük ellerim ittirmeye çalıştım.
"Tabi cevap vermeyeceksin susacaksın o iğrenç sesini duymayacağım anladım mı Beni sürtük anladım mı?"
Saçımdan tutup hırsla yüzüne yaklaştırıp suratıma bağırdı. Gözleri yüzü bir yaratıktan farksızdı benim için saç diplerindeki acı vücudundaki sızılar ile korkudan tir titriyordu .
Beni tutup yere fırlatması ile duvarın dibine çarptım. Sırtımdaki kabuk bağlamış eski yaralar yırtılmıştı resmen abim önüme çöküp yüzüme baktı. Elindeki çakıyı yere attı.
Sırtımda açtığı yaradan akan kanı parmakları ile sildi.
"yalvarmazsan minik cezaların artacak güzelim. Unutma sen bana aitsin benim kurbanımsın."
Korkudan ağlamaya başlamam ile o hırslı ifadesi gitmiş yerine gülen yüzü gelmişti.
Ve bir anda bana sarıldı.
Saçımı okşamaya ve sayıklamaya başladı.
"Aferin aferin sana aferin güzel kız"
Sıçrayarak yerimden doğruldum. Titreyen ellerimi saçlarıma geçirdim ve dizlerimi kendime çektim. Kabuslarla uyanmaya alışamamıştı oysa ki o kabusun içinde yaşıyordum. Hayat bana daha doğarken bu lanet dünya da acı çekmeye geldiğimi unutturmamak için bu aileye vermişti beni.
Lanet olsun.
Yer yatağımdan kalkıp minik masadaki telefonumu aldım. Saat 5.23 olduğu ve tekrar uyuyamayacağım için ayağa kalktım. Tuvalete gidip işlerimi halledince. Çok sevgili(!) ailemi kontrol etmek için odaları gezmeye başladım.
Ben Su Şimşek.
Hayatında en çok ailesinden yaralanan kız. 17 yaşındayım. Ama bence en az 40 varım. Çok yorgunum genel olarak. Aslında hep bu kadar depresif değilimdir. Hayatımın tek güzel yanı Ege.
Ben 8 yaşındayken o 9 yaşındayken tanıştık. 18 yaşında ve benim hayattaki tek dostum, en güzel yanım. Evde sessiz ve bir eşyadan farksız iken dışarda hem karakterim hem de Ege sayesinde serseri bir mal oluyordum. Ailem ise hayattaki en büyük şanssızlığım.
Annem ve abim hastalar. Yani şöyle ki kalıtsal bir kaç psikolojik rahatsızlığa sahipler. Sadece bu da değil o kadar merhametsiz ve kalpsizler ki uçan kuşa bile durduk yere kin tutabilirler.
Doktorlarının dediğine göre kendilerine seçtikleri kurban bendim. Olmasam şaşardık zaten. Bir şey yolunda gitse şaşardık.
Tek yolunda giden ailem bol bol kalıtsal hastalığa sahiplerdi ama bu konuda şanslıydım bende hiç biri yoktu. Babam olacak adamda da yoktu.
Babam ailesinden kalan şirketi batırdıktan sonra çok değişmişti.
Küçükken "en azından babam var" diyordum ama ben büyüdükçe en lanet ettiğim babam oldu. Ben küçükken prensesim diye seven adam gitti. İçkisi şiddeti eksik olmayan bir adam geldi. Sadece bana olan sevgisi ilgisi azalıp abime adadı kendini annem gibi.
Annem...
Anne demeye bin şahit ister. Asla başımı okşadığı bir an hatırlamazken. Eve topladığı uyuşturucu satıcısı, hayatta bir bok olamayan çok sevdiği arkadaşlarına hizmet ettirdiği anlarım doluydu. Sanki onlara köle olayım diye doğurmuştu beni. Babam ve annem birbirinden nefret ediyordu. Durmadan kavga edip en son sinirlerini benden çıkarıyorlardı. Nasıl demeyin bir şekilde konu dönüp dolaşıp bana geliyordu.
D
Sevgisiz büyümek çok zordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hᴇᴅᴇғ; Aɪʟᴇ ᴏʟᴍᴀᴋ!!
Literatura Kobieca"Ne demek karışmamışım aptal bir intikam uğruna mı hayatım kaydı." Bana mal gibi bakan ve sırıtan sapık üvey abime hayatım boyunca yapmak istediğini yapıp yumruğu geçirdim. O yere yapışırken tam 17 yasında tanıştığım 6 abim ayaklanmıştı bile. Ben S...
