The STRANGER Series II : DIEGO FERRONI

Special Chapter

Warning! ⚠️⚠️

This chapter is rated SPG!

SPECIAL CHAPTER

DIEGO'S POV

"Ugh! Ugh!" Ang ungol ni Bolivia na tila isang magandang musika sa aking pandinig. Sa bawat ungol niya ay mas lalong nadadagdagan ang galit ng aking alaga. Mas lalo ko pa itong binabaon sa kanyang kweba at walang tigil sa paglalabas pasok sa kanyang kweba.

Honeymoon namin ngayon kaya tumungo kami ng Palawan para sulitin ang bawat isa. Natatawa ako sa fact na kahit buntis siya ng dalawang buwan ay nagagawa pa rin naming magsex, gawin ang mga bagay na gusto namin.

Gusto kong maging memorable sa amin ang araw na ito.

"Ugh! Ugh! I'm cumming!" Ang saad niya habang patuloy ko pa ring binabayo ang kanyang kweba. Katulad pa rin ito ng dati, napakasarap sa pakiramdam habang nakikita ko siyang nasasarapan sa ginagawa ko.

Hinalikan ko siya sa kanyang labi pababa sa kanyang leeg patungo sa kanyang malulusog na mga bundok. Ang init ng aming katawan ay parang isang ritmo ng musika, may sariling tunog, galaw at liriko. Ito ang pinakamagandang sayaw sa buong buhay ko.

Inihiga ko siya ng maayos at muling ibinuka ang kanyang hita. Agad ko itong kinain gamit ang aking dila dahilan para mapaliyad siya sa sarap. Ramdam ko ang pamamasa ng kanyang lagusan, sumabog na nga ang kanyang katas dahil nalalasahan ko ito. Ito pa rin ang pinakamasarap na natikman ko sa buong buhay ko. Walang tigil ang aking paglalaro sa kanyang kweba gamit ang aking mahiwagang dila saka ko muling ipinasok ang aking alaga.

Malapit na! Anytime ay magpapakawala na naman ako ng katas sa kanyang kweba. Ramdam ko ang panginginig ng aking katawan. Heto na!

"Ugh! Ugh!" Mas lalo ko pang binilisan ang pagkadyot ko sa kanya. Sasabog na ang aking katas, hindi ko na kaya pang pigilan. "Ugh!! Ugh!!" Napayakap ako sa kanyang katawan habang hinahayaan kong kumawala ang aking mahiwagang katas. Ang panginginig ng aking kalamnan ay patunay kung gaano kasarap ang aming pinagsaluhan.

Napangiti na lamang kami pareho ng parehas naming narating ang sukdulan. Hinalikan ko siya sa kanyang labi saka kami nahiga, nakapatong ang kanyang ulo sa aking balikat habang yakap yakap ko naman siya.

Mula sa aming kinahihigaan ay tanaw namin ang buhangin at ang dagat sa baybayin. Perfect view, perfect creature.

"Sweetheart?" Ang tanong niya sa akin.

"Yes?"

"Gusto ko lang sabihin sayo na mahal na mahal kita. Mamahalin kita hanggang sa pagtanda natin. Pangako! Ikaw lang ang iibigan ko." Ang saad niya saka siya ngumiti ng matamis.

"Ang sweet naman. Ako din naman, aalagaan ko kayo ng magiging anak natin at magiging mga anak pa natin. Hinding hindi ko kayo ipagpapalit."

"Promise?"

"Promise!" Ang saad ko saka ko siya muling hinalikan.

Ang tibok ng aking puso ay hindi nagsisinungaling. Masaya na ako na kasama ko siya, ang babaeng pinakamamahal ko.

"May itatanong sana ako Sweetheart,"

"Ano iyon?"

"Bakit sa hotel tayo ikinasal?" Napabaling ang aking tingin sa kanya. Paano ko ba sasabihin sa kanya? O sasabihin ko ba? "Di ba ang plano sa simbahan? Naka set na nga diba lahat?"

"Huwag mo ng intindihin iyon, hayaan mo sa susunod na magpapakasal tayo, itutuloy na natin sa simbahan.'

"Pero bakit nga hindi sa church yung wedding natin? Naguguluhan pa din ako eh." Ang usisa niya pa kaya nag decide akong sabihin na sa kanya ang totoo.

Hinawakan ko ang kanyang kamay saka ako humugot ng isang malalim na buntong-hininga.

"Kasi sweetheart, sa church naman talaga ang plano natin, last 24 hours lang ako nag decide na sa hotel na lang,"

"Pero bakit?"

Tumingin ako sa kanya at nakita ko sa mga mata niya ang pagkainteresado sa nais niyang malaman.

"Dahil may nakuha kaming report mula sa Black Empire Society, lulusubin nila ang kasal natin. Alam na nila na buhay ako at niluko natin sila, on that day ng ating kasal, dumating sila sa simbahan at nagkaroon ng encounter sa pagitan ng Mafia Syndicate at Black Empire. Marami ang nasawi sa bawat grupo kabilang na ang mga kaibigan mo sa Black Empire."

"H-huh?!" Ang gulat niyang saad. Ramdam ko ang pagkagulat niya dahil sa reaksyon nito.

"Wala na sila Bolivia." Saad ko pa at tuluyan na nga siyang napaluha.

"Si Alfred? Gio? Devine? W-wala na sila?" Ang nauutal niyang tanong sa akin.

Niyakap ko siya ng mahigpit at pilit na pinapakalma.

"Everything is okay." Ang saad ko.

"Kasalanan ko kung bakit sila namatay! Kung hindi lang sana ako----"

"Sshhh! Huwag mong sisihin ang sarili mo. Wala kang kasalanan."

Ayuko siyang nakikitang umiiyak baka mapano pa ang baby sa kanyang tiyan. Pinakalma ko sa kanya at pinaliwanag ang bagay na nais niyang maintindihan.

'Malaya ka na Bolivia!'

A/N :

At dito na nga po nagtatapos ang ating kwento. Maraming maraming salamat po sa lahat. Naway hindi kayo magsawa sa pagbabasa ng aking mga kwento.

Ito po yung clink sa next series po natin.

https://www.wattpad.com/story/94039909?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=Alisahjin&wp_originator=15xH77AgZjEe9t7uJ9s%2BmbuA0oH2DTWDlkNwl4UoR%2B9t99xtsUnelo8N8sUdqJOrM4Gt%2FgGkI7fToSOWJjE18KR2uFgxJ%2BVg20gwilnv56TiPpOz9tWv86VHdhAHT3Gx

Maraming maraming salamat. STRANGER SERIES III NA PO TAYO ♥️♥️♥️

PA FOLLOW PO AKO SA LAHAT NG SILENT READER KO PO. MARAMING MARAMING SALAMAT.

KITA-KITS SA BOOK 3

-----

KUYA CHAD ♥️♥️