X Serisi 1-DENGE (Tamamlandı)

13. BÖLÜM -Tutku-

13. BÖLÜM–Tutku-

Lemi Asena’yı dinlememeli, Satenay’ın peşinden gitmeliydi ama haklıydı. Ormanda onu bulması imkânsızdı, ki bulmayı başarsa bile faydası dokunmazdı. Yeteri kadar güçlü değildi. Neyse ki Heper itirazlara aldırmadan gece kalkanından çıkıp, Sat’in peşinden gitmişti.

Çocuğun onu bulacağından hiç şüphesi yoktu. İçini kemiren şey, olayı başlatan hayvanların Asena’nın emrine itaat ettikleri şüphesiydi.

Kurtların, Satenay’ı taşıyan at gözden kaybolduktan sonra bir daha ortaya çıkmamaları da düşünülecek olursa, en olası sebep, Asena’ydı. Elbette bunu asla kabul etmeyecekti ama Lemi daha öncede onun düşüncesiz kıskançlıklarına şahit olmuştu.

“Kahretsin, onu dinlememeliydim. Dinlememeliydim!” diye odada dönüp, duruyordu.

“Yok artık, o kadarda kötü biri değil. Bazen duygularını saklamakta güçlük çekiyor olabilir ama zaman zaman herkes aynı boşluğa düşer.” Maile onu rahatlatmaya çalışıyordu. Ancak Lemi’nin haklılık yüzdesinin oldukça yüksek olduğunu kendisi de biliyordu. “Hadi rahat dur da, sana şöyle bir bakayım. Hayal gücümü berbat bir şey hazırlamak için boşa harcamamı istemezsin.”

“Üzgünüm, lütfen sen devam et.” Lemi ellerini arkasında birleştirmiş, iyi bir model olmaya çalışıyordu.

Maile, hayal gücünü kullanarak düşlediği tüm cansız nesneleri gerçeğe dönüştürebilme özelliğine sahip olmanın yanı sıra, yönetim kurulunun yedi saygın üyesinden biriydi.

Anlaşılan Asena kuruluda tarafına çekmeyi başarmıştı. Bu da demek oluyordu ki, taç sahibine kısa sürede kavuşamazsa tek aday kendisi olacak ve büyük olasılıkla yönetimi devralabilecekti. Taşlar henüz yöneticiyi seçmediyse, bundan sonrada seçmeyecek demekti. Zira taşların seçim için, en fazla yirmi dört saatleri olurdu. Bu süre zarfında idare niteliklerine sahip birini bulamamaları durumunda, karar kurul çoğunluğuna kalırdı. Elbette seçilen kişi, taşların uyumluluk sınavını geçmesi halinde kraliçe ilan edilirdi.

Asena’nın amaçladığı bu olsa gerekti, sahipsiz taşları bulup, yönetimi hak kazanmak. Vampirlere evini açması ve onlara yardımcı olmaya çalışmasının altında yatan asıl maksat buydu. Kurulun onayı kesin olduğuna göre, artık tek yapması gereken tacı ve taşları bulmaktı. Planı, çocukları kendine bağlayarak, onları güç taşlarını bulmak için tüm enerjiyi birleştirmekte kullanmaktı. Adanın tüm saf gücüne ihtiyacı vardı.

Lemi kontrolün Asena’ya geçmesine asla izin veremezdi ama öncelikleri bir süredir değişkenlik gösterdiğinden, ilk olarak Satenay’ın güvende olduğundan emin olmalıydı. Asena cadısı bekleyebilirdi.

Odanın kapısı açılıp içeriye, her birinin elinde kalın yaldızlı kitaplar bulunan üç adam girdi. Bunlar kurulun diğer üç üyesi Nayman, Tekrim ve Gevan’dı. Vampir bilginleri. Her birinin ellerinden düşürmedikleri kendilerine ait, vampirliği, kraliçe adaylığını, kuralları vs. en ince ayrıntısına kadar anlatan birer kitabı vardı. Bu yüzden halk arasında kitap kurtları olarak adlandırılırlardı. Maile’nin espri anlayışı kitap kurtlarına evrim geçirtmiş ve onları yaşlı kurtlara dönüştürmüştü. Üçlünün buna itirazı yoktu.

“Burada ne arıyorsunuz?”

Maile sert bir sesle Lemi’ye katılarak, “Kesinlikle! Ne işiniz var burada? Siz yaşlı kurtlar, çalıştığımızı bilmiyor musunuz?”

Üçlü şaşkınlık içindeydi, kovulmayı beklemiyorlardı. “Eeee, bizi Asena yolladı. Adada kirlenmiş birinin varlığından bahsetti ve Lemi’nin onunla ilgili soruları olduğunu söyledi.”