X Serisi 1-DENGE (Tamamlandı)

18. BÖLÜM -Kontrol Mahkûmları-

18. BÖLÜM–Kontrol Mahkûmları-

Geçiş sırasında problem çıkmadı. Kolay olmasını beklemediğinden, oldukça şaşırmıştı. Lemi buzlukları Maile’ye teslim edip, can sıkıntısıyla odasına döndü.

Tekrim on dakika sonra odasında, onu arındırmak için, sihri yapmaya başlamıştı. “Yalnız biliyorsun, güçlü olmadığımız için sihirlerimiz de çok etkili olmuyor. Büyük ihtimalle yüzeysel olacaktır. Derinlere inmemi bekleme!”

Lemi konuşmak bile istemiyordu. Yatağına uzanmış gözleri kapalı halde, sadece başını sallamakla yetindi. Üç dakika kadar kısa süren, arınmanın ne faydası olacaksa olacaktı. Önemsemedi. Tekrim odadan çıkarken, kuru bir teşekkürü bile adama çok gördü. En azından uyuyabilecekti. Yarım saat…

Akşam yapılacak eğlenceyi düşündü. Orada bulunmak istediğinden emin değildi ama Asena onu mutlaka yanında görmek isteyecekti. Eserini, yani vampirleri mutlu -kontrol- etmenin yollarını ne kadar iyi bildiğini, göstermek için elbette.

Lemi’ye göre bu partinin, kanlı bir düğünden pek bir farkı olmayacaktı. Vampirler, kan, müzik ve tabi ki seks! Lemi, bütün yoksunluklarını dindirmiş olduğundan, şimdi düşününce, soğuk kan ve vampir seksi hiç cazip gelmiyordu. Eğlenceye katılmamak için, geçerli bir bahane düşündü ama Asena onu nasılsa rahat bırakmayacaktı, bahanelerle uğraşmak gereksizdi.

Yatağına uzanıp, bakışlarını gri taş duvarlara dikti. Aklına Satenay’ın badem gözleri geldi. Kavrulmuş bademin saydam hali, onu derinlere sürüklüyordu. Sırt çantasına koyduğu duş jelini çıkardı ve koklamaya başladı. Bu koku, içinde Sat’in yanında olduğu hissini uyandırıyordu.

Nerede ve ne yapıyordu? Aslında bir ödülü hak etmişti. Uğraşının karşılığı olarak, Samira’dan küçük bir görüntü ricasında bulunabilirdi ama yapmadı. Onu yeniden, Ateş’in kollarında görmeye dayanamazdı.

Uyumaya çalıştı. Bazen vampir olduğu için kendinden nefret ediyordu. Özellikle uyumak isteyip de, uyuyamadığı zamanlarda. Düş jelini kapağı açık olarak, komodinin üzerine bıraktı. Papatya kokusu bütün odayı sarmıştı. Bunun Lemi’yi sakinleştirmesi gerekiyordu, ancak aklının her köşesinin Satenay’la dolup taşması, sonuç olarak, Ateş’e aşkla sarılan kadına çıkıyordu ve bu onu delirmenin eşiğine getiriyordu. İşkenceden farksızdı.

Yatağından kalktı. Oyalanacak bir şeyler bulmalıydı. Sarayı dolaşmaya başladı. Asena kraliyetinin, gerçekle uzaktan yakından ilgisi yoktu. Belki farkındaydı, belki değil ama kurul burayı ona verirken, kendini rahat hissedeceği bir hapishane olarak düşünmüştü.

Hayvanlar âlemi kraliçesi Asena’nın zindanı!

Avare avare gezinirken Gevan’ı gördü. Adam merdivenlerden sinsice bodruma iniyordu. Onu takip etmenin eğlenceli olacağını düşündüğünden değil, tuhaf halinin uyandırdığı meraktan, sessizce peşine takıldı. Neler karıştırıyordu? Karanlık basit bir bodrumda ne bulabileceğini düşünüyordu, ya da orada ne vardı?

Derinlerden yankıyla kulaklarına çarpan sesi tanımaya çalıştı. Bir hayvandı ama ne olduğunu çıkaramıyordu. Ses çok uzak geliyordu. Tam olarak hangi hayvana ait olduğunu anlamak zordu. Ancak Gevan’ın artık neyin peşinde olduğunu anlamıştı. Asena’dan gizli, hayvanlarından birini kendine ayırmış ve şimdide, beslenmeye gidiyordu. Hayvan kraliçesi bunu öğrenecek olursa işi biterdi.

Gevan gizeminin çabuk çözülmesine bozulan Lemi, merdivenlerden gerisin geriye yukarı çıkmaya başladı. Adada heyecan kalmamıştı. Tek heyecan Asena’nın hayvanlarını avlamaktı. İğrenç! Vampirlerin bu kadar düştüğüne inanamıyordu. Ah Rena, neden böyle bir şey yapma gereği duymuştu ki? Ablası olmasa, ondan nefret edebilirdi.