X Serisi 1-DENGE (Tamamlandı)

26. BÖLÜM -Karar!-

26. BÖLÜM -Karar!-

Satenay başının ağrımasına ve midesine giren kramplara aldırmadan hızla yerinden kalktı. Kitap kurtları, Maile, çocuklar ve Heper; hepsi oradaydı. Büyük karşılaşma için hazır bekliyorlardı.

Lemi sert bir ses ve tavırla Sat'in önünde durdu. "Asena, artık bitti. Taşlar kraliçelerini çoktan seçmiş, hiçbir şey yapamazsın!"

Asena hiddetini yutmaya çalışarak "Kim demiş?" diye kükredi. Bakışlarını rakibinden ayırmıyordu. Alaylı tarzıyla onlara yaklaşmaya devam ederken, konuşmanın seyrini değiştirdi. "Asıl şimdi başlıyoruz. Taşları benim yerime getirdiğin için teşekkürler ama bu adada görevin sona erdi... Ah unutmadan, bize çok faydalı olduğun muhakkak fakat senin bu kadar sırla geri dönmene izin veremeyiz." Onu takip eden gruba dönüp "Değil mi arkadaşlar?" diye sordu.

Grup bakışlarını zeminden ayırmadan, belli belirsiz başlarını salladı. Asena'yı onaylamadıkları ortadaydı. Asıl soru, neden hâlâ onun söylediklerini yapıyor, başkaldırmıyorlardı.

Bütün vampirler yavaş yavaş çatıya toplanmaya başlamıştı. Kan durmuş olsa da koku hâlâ etkili olmalıydı.

Lemi hiddetle atıldı. Gruba sesleniyordu. "Siz çıldırdınız mı? O yeni kraliçe, taşların onayladığını reddetme lüksüne sahip değilsiniz! Taşlar kime isterse ona itaat eder ve o kişi kraliçe olur. Değişmez kuralları değiştirmekte nerden çıktı?"

Asena en seksi haline büründü. "Hayatım, neden basit insan kanından birini bu kadar savunuyorsun?" Elini ona doğru uzatmış, yanına çağırıyordu. "Yanlış taraftasın!"

"Hiç sanmıyorum!"

"Hımmm..." Ciddi bir tavır takınarak, ileri geri dolaşmaya başladı. "Geçen gece yaşadıklarımızdan sonra, beni bir daha terk etmeyeceğini düşünmekle hata etmişim..." Adamın gözlerindeki telaşı görmek için durdu. İstediği etkiyi yaratmıştı. Satenay şaşkınlık, Lemi ise panik halindeydi. "Ama yanımda olman için, sana son bir fırsat verebilirim. Seni seviyorum biliyorsun. Bana başkalarının veremediklerini veriyorsun, seni kaybetmek istemiyorum!"

Lemi belli etmeden Satenay'ın tepkisini izliyordu. Kendisi için pişmanlıktan başka bir duygu barındırmayan o geceyi, Asena'nın şu durumda açıklamasının tek bir nedeni olabilirdi. Sat'in tepki gösterip yalnızlığı seçeceğini ummak. Lemi'nin yardımını reddedecekti.

"O senin olsun Asena, benim kimseye ihtiyacım yok!"

"Oooo, kızımız fazla mı cesur ne?"

"Anormal olan ben değilim. Etrafın pısırıklarla çevrili olduğu için, sana öyle geliyor!" Satenay'ın ince iması Asena'nın olduğu kadar, gönderme yaptığı grubunda canını sıkmıştı.

"Vampirlerin arasında olduğunun fakında değilsin sanırım. Bizden korkmuyor musun?" Karşı karşıya gelmiş, belirsiz bir daire etrafında dönüyorlardı. Her an saldırıya hazır, fırsat kollayarak...

"Beni çıngıraklı yılan kadar hiçbir şey korkutamaz!"

"Bana bir şey mi ima etmeye çalışıyorsun?"

"Kendini muhatabım mı sanıyorsun?"

Asena rahatsız olmuştu. Basit bir kan, nasıl olurda onu bu denli aşağılamaya cüret ederdi? Ona söylediği her kelimeyi yedirecekti.

"Güç taşlarına güveniyorsun ama boşuna uğraşma, artık gerektiği gibi çalışmıyorlar."

"Hayatım boyunca, kendimden başka kimseye sırtımı yaslamadım."