You better run away🏃//Hyunlix

#You are my only hope#

Artık Felix'in bir şeyleri öğrenme zamanı geldi ve ben de daha fazla sizi bekletmek istemedim o yüzden bu bölümü yazdım.Her şey buna göre ilerleyecek.İyi okumalar❤️
________________________________
Biraz deniz ve toprak kokusunun harmanlanıp burnuna gezintiye çıkmasıyla gözlerini kapatıp gülümsedi uzun beden.Ardından ayaklarına çevirdi gözlerini.Belli bir ritim tutmasa da yürürken ayak tabanından gelen tıkırtı sesleri hoşuna gitmişti.

Hafifçe sağa dönüp,saf,temiz,bedene baktı.
O kadar güzel ve özeldi ki ağlayabilirdi onun için sabaha kadar.Gün doğumuyla daha da bir güzel gözüküyordu.

Minik beden ise güçlükle ufuktan gökyüzüne yükselmeye çalışan kırmızılığa sabitlemişti gözlerini.

Hyunjin taburcu olunca daha fazla sabredememiş onu açıklama yapması için sahile sürüklemişti.Tabii Hyunjin de itiraz edemedi.

"Şuraya oturalım mı?"

Hyunjin,daldığı minik beden aniden ona dönünce gözünü sanki güneşe bakıyormuşçasına 1-2 santim sağa sabitledi.

Bu haline kıkırdadı Felix.Böyle şapşal ve şirin birininin uyuşturucu satacak kadar ne yaşadığını merak etti.İliklerine tekrardan dolan merak hissiyle dayanamayıp elini tuttu uzun olanın ve sahildeki büyük taşlara doğru çekiştirmeye başladı.

Bir tane büyük taş bulup oturdular ve denizi izlemeye başladılar.

Açıkçası Hyunjin biraz şanslı hissediyordu.Çünkü gelen hafif deniz düşüncelerini toplamasında,ortamı sakinleştirmede yardımcı oluyordu.Belki de ona kolaylık sağlaması için böyle bir yer seçmişti Felix.Düşünceli oluşu bile harikaydı.

Ellerini bağdaş yapıp üşüdüğünü belirtircesine göğsünde birleştirdi sarışın.Kıkırdayan bu sefer Hyunjin oldu.

"Çok sevimlisin."

"Tch."Bu sözün ardından Felix sabredercesine bir nefes aldı ve göğsünde birleştirdiği ellerini  Hyunjin'in ellerine sardı ve rahatlatıcı bir gülümseme verdi.

"Her şeyinle mükemmelsin Felix.Sana tapıyorum.O kadar mükemmelsin ki yanında sönük kalıyorum.Bana layık değil-.

Minik parmaklarından birini Hyunjin'in dolgun dudaklarına bastırıp susmasını sağlamıştı Felix.Boş laflara gerek yoktu.Çünkü Felix artık emindi...ona aşıktı.

Artık konuşma zamanının geldiğini fark edip derin bir nefes aldı Hyunjin,dudaklarını araladı ve sözcükler dökülmeye başladı.

"Babam ben 15 yaşındayken vefat etti.O zamanlar ölüm nedenini bilmiyorduk.Babam vefat ettikten sonra evimize polisler geldi narkotik şubeden.Evimizde uyuşturucu bulunduğunu iddia ettiler.Annem çıldırmıştı.Polislere bağırıyor,kocam uyuşturucu satıcısı falan değil diyip evden göndermeye çalışıyordu.Her ne kadar diretse de polisler eve girip aramışlardı.Sonunda yatağımın altında yaklaşık 5-6 paket uyuşturucu bulmuşlardı.Şokla o paketlere bakıyordum.Yatağımın altında ne işleri vardı bilmiyordum.Ardından kitaplığımın arkasından ve kardeşimin oyuncaklarının arasından da 10 pakete yakın uyuşturucu çıkmıştı."

Derin bir nefes alıp konuşmaya çalıştı.Zorlandığını görünce Felix elini tekrar, Hyunjin'in destek almak amaçlı taşa koyduğu eline götürdü ve devam etmesi için göz kırptı.

"Babamın annemden önce bir evliliği daha olmuş.Bazen annem gelip benim eski evliliğindeki kadından olduğumu söylüyordu.Çok küçük olduğum için inanmak istemiyordum ama belki de doğrudur diyip ağlıyordum geceleri."

Burukça bir gülümseme bıraktı havaya uzun çocuk.Yavaş yavaş gözlerinin dolduğunu hissediyordu.Ama devam edecekti.Sevdiğinin buna hakkı vardı.