My Maniac Bestfriend

Chapter Twenty Four

We celebrated our Christmas and New year with our family. Katulad ng taon taon na naming nakasanayan.

Sa isang beach sa El Nido iyon ginanap. We're just all happy.

Until back to school came. Sobrang busy ko dahil sunod sunod ang mga pinapagawa sa amin.

Since graduating na kami ni Jez hindi na kami magkada-ugaga sa mga requirements, tapos si Jez ang tamad talaga.

"Jez, kaka-umpisa mo pa lang dyan tutulogan mo na." puna ko sa thesis na tinatapos niya.

"Bakit kasi may paganito pa? Di naman nagagamit ito sa trabaho!" reklamo niya na nakasubsob ang ulo sa desk.

"Jez.." simpleng suway ko sa kanya.

Muli niyang inangat ang ulo at nagsimula muling gumawa ng thesis.

Ngunit makalipas lang ng ilang sandali ay umiiyak na siya.

"Hindi ko talaga kaya ito, Klaisse. Ayuko nito. Wag mo naman akong piliting gawin ito." pahayag niya na nabahala ako.

Marahil sa kanya balewala lang ang sinabi niya pero sakin, malaki ang impact nun.

Hindi maganda sa pandinig ko ang sinabi nyang pinipilit ko siya.

"Sige na. Ako na tatapos niyan." pag-salo ko na lang sa trabaho niya.

Sanay naman na ako. Laging ako ang nagawa ng mga projects niya. Matalino kasi si Jez, tamad lang gumawa ng project.

Habang abala ako sa pag-gawa ng projects namin ni Jez ay abala naman siya sa cellphone niya.

"Ano ginagawa mo?" curious na tanong ko na di natingin sa kanya.

"Niyayaya ako sa pub ng barkada. Tara?" aya nya sa akin

"Tinatapos ko pa requirements natin." i said stating the obvious.

"Ihh. Ang tagal na nating di nakapunta ng pub." nilingon ko siya at sinamaan ng tingin.

"Last week nandun tayo." may diing pahayag 'ko.

Nagpupunta naman kami dun dahil lagi siyang naaya ng kaibigan niya. Hindi naman pwedeng tumanggi siya lagi.

At sa tuwing pumupunta kami dun ay di ko gusto ang pakiramdam.

Tulad ng unang beses kong magpunta. Lahat sila tinitignan ako bilang babae ni Jez na-- parausan. Oo. Ganon ang tingin nila.

Isa pa, ang daming ex-fling ni Jez dun kaya kahit ilang beses kami magpunta, hindi ko magawang komportable.

"Last week pa yun." pagdadahilan niya.

Bumuntong hininga ako at muling humarap sa ginagawa ko.

"Then, go. Pumunta ka. Di kita pipigilan." simpleng pahayag ko sa kanya.

"Diba sabi ko? Wherever i am, you should there too." yan ang madalas niya sabihin kapag ayukong sumama sa kanya.

Lagi ko siyang pinagbibigyan, but not this time.

"May tinatapos pa nga akong mga requirements NATIN!" may diing pahayag ko sa natin. Sana naman makuha niya yun.

"Klaisse naman! Ikaw na nga niyayaya, ikaw pa naayaw. Ayaw mo ba akong makasama?" hindi ko siya inimik sa sinabi niya.

She's being immature.

"Hey! I'm asking you. You're being cold." pukaw niya sa atensyon ko.

"Sshh.. Di ako makapag isip ng maayos dito." pagpapatahimik ko sa kanya. Nawawala na ako sa ginagawa ko kasi.