Missing Melody

Missing 6: Change of Pace

SINJI'S POV:

--

PAGPASOK ko sa opisina ni Kuya, nakasunod si Senri sa likuran ko na patuloy na tinatawag ang pangalan ko. Ang sarap sanang pakinggan kaso nong nakita ko siyang may kahalikan nagdidilim agad ang paningin ko. Sabihin na nating wala akong karapatan na magalit sa kanya dahil wala naman kaming relasyon pero sana naman naisip niya na may masasaktan siyang tao diba? Hindi ako bato tulad nang kapatid ko na walang pakialam sa mundo, tao rin ako na nasasaktan sa mga bagay na may kinalaman sa lalaking mahal ko. Pasalampak na umupo ako sa visitor's lounge dito sa loob nang opisina at humalukipkip ako bago sumandal sa upuan.

"Ano bang kailangan mo at pinatawag mo pa talaga ako?"

Kuya Luther was busy scanning some documents in front of him and he didn't bother to look up on me.

"Mind your manners, young lady."

I pouted my lips as I zipped my mouth, suppressing not to answer my older brother. Minsan talaga natatakot din ako sa kanya kapag ganitong seryoso siya masyado. Senri, on the other hand, stood on my brother's side while looking at me with his apologitic face, but I ignored him.

"So, bakit nga po?" Magpapaka-bait muna ako sa harapan ni Kuya at baka bigla niya akong barilin kapag napikon siya sa akin.

"I want you to organize the upcoming festival of this school together with Senri. I can't handle it because I need to go to France for some urgent matters regarding my business in that country."

"What? Ano namang alam ko sa pagha-handle nang ganyang festival?"

"That's why I let Senri to help you with this thing. This is a tradition of this school, Princess and I need you to organize it while I am away. You are already part of it and you are also one of the owners,"

Napaisip ako sa sinabi ni Kuya kaso wala talaga akong alam sa flow ng festival dito pero pwede ko namang itanong kay Ernaline kung sakali kaso isa ring nerd yon na walang ibang ginawa kundi ang magsulat ng kanta.

"Do I really need to do that?"

"Yes."

Napakamot ako sa tuktok ng ulo ko at pinag-isipang mabuti kung kaya ko ba talaga? Pero ang sabi ni Kuya tutulungan naman daw ako ni Senri.

"Wait, Kuya. I have a request."

"Spill."

"I don't want Senri to help me with this and I want you to change Thud instead of Senri as my bodyguard."

"What?" Hindi ko pinansin ang reaksyon ni Senri na nakatayo lang sa bandang gilid ni Kuya Luther kung saan ito nakaupo. Perks of being a right hand man.

Kuya Luther finally raised his head on me and checked as if I was serious about what I'd said.

"Give me a reason why I need to dispose him as your bodyguard."

"Wala namang kwentang bodyguard 'yan. Ibang babae ang binabantayan kaysa sa akin."

"It's just a misunderstanding, Sinji."

Wow? Misunderstanding pa ang lagay na yon? Yong lantaran ko na siyang nakita na nakikipaghalikan tapos sasabihin niyang misunderstanding? Gagu talaga ang tangina!

"Misunderstanding mo mukha mo. Gagu ka! Oo inamin ko sayo na mahal kita pero tao rin ako Senri. Napapagod rin ako at ngayon ko lang napagtanto na nakakapagod kang mahalin!"

I burst out my anger in front of my brother because of Senri. Hindi na kasi ako makapagtimpi lalo na at galit talaga ako. Ito ang unang beses na pagtaasan ko si Senri nang boses dahil sa misunderstanding kuno niya. Gagawin niya pa akong tanga kung kitang-kita mismo nang mga mata ko yong nangyari kanina. Hindi ako bobo para magbulag-bulagan sa mga bagay na nangyayari sa paligid ko. I saw a glimpse of pain in Senri's eyes, but it's just too fast to change his emotion into a cold one. He didn't utter a word and let my brother speak up on me.