(Zawgyi)
သူ႔ေက်ာေပၚမွာ ၿငိမ္သက္စြာပါလာသည့္စြဲမက္ေၾကာင့္ စြမ္းရည္ၿပံဳးမိသည္။ ေဆးထိုးထားေတာ့ သက္သာသြားေလာက္မွာပါ။
မွိန္းေနပံုရတာမို႔ မနႈိးေတာ့ဘဲ အိမ္ထဲအထိသယ္လာလိုက္၏။ တကယ္ကို သူ႔ေက်ာေပၚမွာအိပ္ေနပံုရသည္။
ဘာအသံမွထြက္လာ။
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေမြ့ရာေပၚအသာေလးခ်ေပးေတာ့မွနိုးလာ၏။ မ်က္လံုးေလးေတြက စင္းေနၿပီး မ်က္နွာကေလးသိပ္မလန္း။
အဖ်ားေသြးရွိေနေတာ့ ပန္းေရာင္သန္းေနၿပီး နွာေခါင္းေလးေတြကလဲ ရဲေနေသး။
"ငါအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ မင္းတစ္ေယာက္တည္းသယ္လာရတာမေညာင္းဘူးလား"
"မေညာင္းပါဘူး ၊မင္းကိုယ္လံုးက ငါ Gymမွာ မ, တဲ့ ဝိတ္တုံးေလာက္ေတာင္မရွိဘူး"
"မင္းဟာကလဲ"
နွာေခါင္းရွံု႔လိုက္တဲ့ စြဲမက္ေၾကာင့္စြမ္းရည္ခပ္ဖြဖြၿပံဳမိသည္။
သေဘာက်လိုက္တာ ။ ဒီလိုအေျခအေနေလးကို။
မေတြးသင့္ဘူးဆိုေပမဲ့ ေရျပင္ သန္လ်င္ေရာက္ေနတာကိုေတာင္ေက်းဇူးတင္ရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီလိုမ်ိဳးေလး ျပဳစုေပးရတာနဲ႔တင္သူေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္ေနၿပီ။
" ခဏအိပ္လိုက္ဦး ၊ ေဆးေသာက္ဖို႔ ငါတစ္ခုခုျပင္ေပးမယ္"
"မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး ၊ ေခါင္းနည္းနည္းမူးေနတာ ၊ လွဲေနရင္ပိုဆိုးမယ္ထင္တယ္"
"ဒါဆိုခဏထိုင္ေန ၊ ငါတစ္ခုခုလုပ္ေပးမယ္ ၊ အိုဗာတင္းေသာက္မလား "
"အင္းျဖစ္တယ္ ၊မ်ားမ်ားေလးေဖ်ာ္ခဲ့လိုက္ ၊ ေဆးေသာက္ရဦးမွာမို႔ ၊ အာ ပန္းကန္ေတြထားတဲ့အေပၚထပ္ေလးထဲမွာရွိတယ္ ပုလင္းက"
"Ok ခဏေစာင့္"
စြဲမက္အတြက္ အျပင္ထြက္ရင္း kitchen ထဲကိုဝင္လာခဲ့၏။ ပန္းကန္ေတြသိမ္းထားတဲ့ ဗီဒိုေလးအေပၚက အထပ္ကိုဖြင့္လိုကေတာ့ အိုဗာတင္းပုလင္းေလးကိုျမင္လိုက္ရ၏။
ပုလင္းက ၃ပံု၁ပံုသာက်န္ေတာ့တာမို႔မနက္ျဖန္သူထပ္ဝယ္ရန္ စြမ္းရည္ေတြးလိုက္သည္။
