(Zawgyi)
ဒီေန႔ စြဲမက္ဆီကိုသြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနမိသည္။ ဦးေလးဆိုင္ကိုသြားတာမို႔ စြမ္းရည္လြတ္လပ္ေန၏။
ဆံပင္ခပ္ေကာက္ေကာက္ေလးလို ေသခ်ာေလးသပ္တင္လိုက္ၿပီး တီရွပ္ေလးအျဖဴေလးနွင့္ နက္ျပာေရာင္ crop pant ေလးကိုတြဲဖက္ဝင္လိုက္သည္။
ဖုန္းနွင့္ကားေသာ့ကိုယူကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ အန္တီေမကအိမ္ထဲမရွိတာမို႔ အျပင္ဘက္ထြက္ရင္း ၿခံထဲလွမ္းျကည့္လိုက္သည္။
စိမ္းစုိေနသည့္ ၿခံေလးထဲ ပန္းပင္ေတြရွိ၏။သစ္ခြပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ နွင္းဆီအမ်ိဳးမ်ိဳး ကိုပါစိုက္ပ်ိဴးထားတာမို႔ အၿမဲတမ္း ပန္းရနံ႔ေလးေတြကို ရွဴရႈိက္မိ၏။
ပန္းခူးေနသည့္အန္တီေမေၾကာင့္ အနားသြားေတာ့ သူ႔ကိုသတိမထားပံု။
နွင္းဆီနီရဲရဲေလးကိုကတ္ေၾကးေလးနွင့္ ညႇပ္ေနၿပီး ဘုရားပန္းတင္ရန္ျဖစ္မည္။
"အန္တီေမ"
"ေဟ"
လွည့္ၾကည့္လာသည့္ အန္တီေမက လန္႔သြားပံုရ၏။ ၿပီးမွ စြမ္းရည္ကိုၾကည့္ကာ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနွင့္။
"ဘယ္သြားမလို႔ စြမ္းရည္ ၊ မင္းဦးေလးဆီလား"
"စြဲမက္ဆီကိုပါ ၊ သူ႔ဆီသြားၿပီးထမင္းစားမလို႔"
"ဒါျဖင့္ အိမ္မွာမစားေတာ့ဘူးေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ ညက်မွစားမယ္ေလေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီရွင္ သြားပါသြားပါ"
အန္တီေမကို ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ရင္း ကားနွင့္ၿခံထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ စြဲမက္က ဒီေန႔သူ႔အတြက္သီးသန္႔ခ်က္ေပးမည္ဆို၍ ဆိုင္မသြားဘဲ အိမ္ကိုသာေမာင္းလိုက္၏။
♥️ ♥️ ♥️ ♥️ ♥️ ♥️ ♥️
အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ bell တီးၿပီးသိပ္မၾကာ တံခါးဖြင့္လာသည္။
တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ျမင္လိုက္ရသည့္မ်က္နွာေလးေၾကာင့္ သူၿပံဳးမိ၏။
ေအပ႐ြန္ေလးဝတ္ထားၿပီး တီရွပ္ကေလးနွင့္စြဲမက္က လူႀကီးဆန္ဆန္ေလးၾကည့္ေကာင္းေနတာမို႔ ေငးေမာမိေတာ့ ရယ္သံတိုးတိုးေလးထြက္လာ၏။
