(Zawgyi)
အလုပ္ကျပန္ေတာ့ ညေန၃နာရီရွိၿပီ။ သူေဌးက မိသားစုကိစၥနွင့္သြားစရာရွိတာေၾကာင့္ေရျပင္လည္း ေစာေစာျပန္လာျဖစ္သည္။
ကားေပၚတက္ကာ အိမ္ကိုေမာင္းရန္စက္နႈိးရံုရွိေသးဖုန္းဝင္လာတာမို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမ။
ေရျပင္ခ်က္ခ်င္းပင္ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္၏။ အေမကဘာကိစၥရွိလို႔ပါလိမ့္၊၊ အရင္ကဒီအခ်ိန္တစ္ခါမွဖုန္းမဆက္ဖူးေပ။
"အေမ"
"ေရျပင္ မင္းဘယ္မွာလဲ"
တစ္ဖက္အေမ့အသံက နည္နည္းမာေန၏။ နာေထာင္ရတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေရျပင္စိတ္ပူသြားသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ကအခါမွျပန္မလို႔ ၊ ကားေပၚမွာ"
"အေမ အခုမင္းအိမ္မွာေရာက္ေနတယ္ေရျပင္၊မင္းတစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အိမ္ ၊ အခုလာေတြ႕လွည့္"
ေရျပင္ေတာ္ေတာ္ေလးအံ့ၾသသြားရသည္။အေမကဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ။ အေၾကာင္းမၾကားဘာမၾကားနဲ႔။
ၿပီးေတာ့ အေမ့ပံုစံက တစ္ခုခုကိုသိေနသလို။ ေရျပင္အရမ္းကိုစိတ္ပူသြားသည္။ခ်က္ခ်င္းစက္နႈိးကာ သူနဲ႔အေမတစ္ေယာက္တည္းေနသည့္အိမ္ေလးဆီသို႔ေမာင္းလိုက္သည္။
အိမ္ေလးက မေနတာၾကာလွၿပီ။ စြဲမက္နွင့္ အတူေနကတည္းက ထိုအိမ္ေလးမွာမေနေတာ့တာ။ အေမကလည္း သူ႔ကို ထိုအိမ္ေလးမွာပဲေနသည့္ဟုထင္ေနပံုရသည္။
ၿခံထဲကိုေမာင္းဝင္ကာ အိမ္ေရွ႕နားထိုးရပ္လိုကာေတာ့ ေဘးနာတြင္ကားတစ္စီးရွိေနေသးတာကိုေတြ႕ရ၏။
ၾကည့္ရတာ အေမတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေလာက္။ ႀကီးႀကီးလွနွင့္ ဦးေမာင္ပါ ပါလာပံုပင္။
အိမ္ေလးက အရမ္းက်ယ္ မက်ဥ္းဘဲ အေနေတာ္ တစ္ထပ္တိုက္ေလးသာျဖစ္၏။အရင္တုန္းကဆို သူတို႔၄ေယာက္အတူတူေနသည့္အိမ္ေလး။ ေရျပင္ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးသြားမွ အေမက ျပင္ဦးလြင္ကိုျပန္ေျပာင္းသြားျခင္းပင္။
အိမ္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ အေမက ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေန၏။ ႀကီးႀကီးလွတို႔ကေတာ့ အေနာက္ဖက္အခန္းထဲေရွာင္ေပးေနပံု။
