နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း - ၈၉

{Zawgyi}

မတတ္သာစြာနဲ႔ ပိုင္ရန္ က်ိဳးရင္,ဘက္ကိုလွည့္ၿပီးေတာ့သာ ေျပာလိုက္ရတယ္ "ၾကည့္ရတာ မင္းက ေရွာင္ဖို႔အတြက္ ပိုင္နက္ကိုပဲ ဖြင့္ႏိုင္ပုံရတယ္၊ အခုကစၿပီး မင္းက ဒီမွာ လာက်င့္ႀကံၿပီး အဆင့္တက္ႏိုင္တာေပါ့"

က်ိဳးရင္ ခါးသက္သက္နဲ႔ ရယ္လိုက္တယ္ "ကြၽန္ေတာ္က က်င့္ႀကံရမွာဆိုရင္ေတာင္မွ အရင္ဆုံး အသက္ေလးေတာ့ ရႈပါရေစ"

သူက ခုေလးတင္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုက္ခိုက္လာရၿပီး ဒဏ္ရာေတြ ရၿပီးရင္းရေနတယ္။ သူလည္း ခ်ဳံးခ်ဳံးက်ကာ ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္တယ္။

ဒီလိုအခိုက္အတန႔္မွာ ဇာတ္လိုက္ကို က်င့္ႀကံဖို႔အတြက္ အတင္းအက်ပ္လုပ္တာက တကယ္မသင့္ေလ်ာ္လွဘူး။ ပိုင္ရန္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ သူ႔အက်ီလက္ကို ခါၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ "သိပ္ေကာင္းတယ္၊ ဒီလာခဲ့ ငါမင္းကို ကူၿပီးကုေပးမယ္"

က်ိဳးရင္ရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြခ်ည္းနဲ႔သာျဖစ္တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ျဖဴေလ်ာ္ေနၿပီး အဝတ္အစားေတြကလည္း စုတ္ၿပဲလို႔ေနတယ္။ သူ႔ကိုသာ လူအုပ္ၾကားထဲ ပစ္ထည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒုကၡသည္တစ္ေယာက္လို႔ေတာင္ အထင္မွားႏိုင္တယ္။

ပိုင္ရန္ကလည္း ထူးမျခားနားပဲ။ သူ႔အဝတ္အစားေတြက တိုက္ခိုက္ေနစဥ္အတြင္း သူ႔ရဲ႕ျပင္းထန္ရဲ႕အရွိန္အဝါေၾကာင့္ စုတ္ၿပဲကုန္ၿပီျဖစ္တယ္။

ဒုကၡသည္ႏွစ္ေယာက္ အခ်င္းခ်င္းပူးကပ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔က တကယ့္ကို သနားစဖြယ္ျမင္ကြင္းေလးတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ပုံပန္းသြင္ျပင္ေတြကို ဘယ္သူမွ ထိန္းခ်ဳပ္မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ျပန္သက္သာဖို႔က ပိုၿပီးအေရးပါတယ္။

ပိုင္ရန္က သူ႔ကိုကုသေပးလိုတယ္လို႔ က်ိဳးရင္,ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႔ရဲ႕ခ်ဳံးခ်ဳံးက်ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို သူ႔အနားတ႐ြတ္တိုက္ ဆြဲလာတယ္။ ပိုင္ရန္က တတ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ထြက္သြားခ်င္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မလိုတာေတြ ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္းပဲ က်ိဳးရင္ကို ကူလွည့္ေပးကာ သူ႔ရဲ႕စြမ္းအင္ကိုသုံးကာ ကုသေပးေတာ့တယ္။