နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း-၁၆ (Zawgyi + Unicode)

{Zawgyi}

ပိုင္ရန္သူ႔ပတ္လည္မွာရွိေနတဲ႔ဖိအားေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရျပီး ဒီအက်ပ္အတည္းၾကားထဲကေနလည္​း လြတ္ေျမာက္သြားျပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။

အက်ပ္အတည္းၾကားကလြတ္ေျမာက္သြားတာနဲ႔ ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ဘဲ သူ႔ရဲ႕သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းမႈကို သံုးဆယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္ ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိတယ္။

သူကတစ္ဖက္မွာ သူ႔ရဲ႕သစၥာရွိမႈကို ေဖာ္ျပႏိုင္ျပီး ေနာက္တစ္ဖက္မွာလည္း လူသားနယ္ေျမကိုထပ္သြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ရွာေတြ႕သြားခဲ႔တယ္ေလ။

ဒါကတကယ္ၾကီးကို ခဲတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကိုထိသြားတာပဲ! *သူ႔မွာကိတ္မုန္႔ရွိျပီး အခုလည္း စားေနရျပီ!! [T/N: စကားပံုတစ္ခုျဖစ္မယ္၊ အစ္မလည္း ျမန္မာလုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ မျပန္တတ္လို႔]

"အရွင္၊ ေက်းဇူးျပဳျပီး စိတ္ခ်လက္ခ်နားေနပါ၊ ကြ်န္ေတာ္အဲ႔တာကို အရွင့္ဆီယူလာပါ့မယ္"

နတ္ဆိုးဘုရင္ယံုးယဲ႔ဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာဘူး။ သူ႔မ်က္၀န္းနက္ၾကီးေတြနဲ႔ပဲ ပိုင္ရန္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ပိုင္ရန္ သတိခ်ပ္ျပီးဆက္ေျပာတယ္ "အရွင္၊ တကယ္လို႔တခုခုေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္၊ ဒီအေစခံက ထြက္သြားလိုက္ပါေတာ့မယ္။

နတ္ဆိုးဘုရင္ၾကီးဘာေတြေတြးေနတယ္ဆိုတာ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အၾကည့္ေတြက တစ္ၾကိမ္မွာ အင္မတန္အႏၱရာယ္မ်ားေနျပီး ေနာက္ေတာ့မယံုႏိုင္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၾကည္လင္ေနတာပဲ။ အခ်ိန္ခဏၾကာျပီးေနာက္ သူ႔လက္ကိုေ၀ွ႔ယမ္းျပီး ပိုင္ရန္ကိုထြက္သြားဖို႔ အမူအရာလုပ္ျပလိုက္တယ္။

ပိုင္ရန္ အေမွာင္ထုနန္းေတာ္ကေန ထြက္လာျပီး သူ႔အသက္က ဒီအေပၚမွာမူတည္ေနတယ္လုိ႔ ေတြးေနမိတယ္။

နန္းေတာ္တံခါးကေန ထြက္လာျပီးေတာ့ သူ႔ေနာက္ေက်ာေတြ ေအးလာတာကို ခံစားလိုက္မိတယ္။ သူလည္း ေခြ်းေအးေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနေလတယ္။

သူဒီတိုင္းေတြးလိုက္တာက အေမွာင္ထုနန္းေတာ္မွာေနရင္ ျပႆနာသိပ္မရွိေလာက္ဖူးေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ နန္းေတာ္ကပိုျပီးေတာင္ အႏၱရာယ္မ်ားေနလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ႔မိဘူး။ သူဒီလိုျဖစ္မယ္မွန္းသာသိရင္ သူ႔အိမ္ေတာ္ကိုပဲျပန္ျပီး သူ႔ရဲ႕ျပည့္တန္ဆာေလးေတြနဲ႔ပဲ ထိုက္ခ်ိကိုေလ့က်င္ေနေတာ့မွာေပါ့။