နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း - ၈၂

{Zawgyi}

မိန္းေမာေတြေဝေနရာက နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးေခၚသံေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာတယ္။

ပိုင္ရန္အားတင္းကာ သူ႔စိတ္သူတည္ၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးဆီကိုသာ အာ႐ုံစိုက္လိုက္တယ္ "အရွင္ႀကီး?"

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက ေဘးဘီကိုၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေနတယ္ "ကိုယ္ေတာ့္မွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းနဲ႔အတူ အျပင္ထြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခုရလာတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳးေတြႀကဳံၿပီးေတာ့ပဲ အဆုံးသတ္လိုက္ရတယ္၊ ဘယ္လိုေတာင္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလိုက္သလဲ!"

ပိုင္ရန္က ဒီလိုမ်ိဳးရႈပ္ပြေနတဲ့ေနရာမွာ မေနခ်င္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အတင္းအက်ပ္အၿပဳံးတစ္ခု ဖန္တီးကာ ေျပာလိုက္တယ္ "ဒါဆိုလည္း သြားၾကရေအာင္ေလ"

"ကိုယ္ေတာ္တို႔က ပန္းပင္လယ္ကိုေတာင္ မေတြ႕ရေသးဘူး!" နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီး အနည္းငယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္။

ပိုင္ရန္ ေတြးလိုက္တာက 'ဒီလိုမ်ိဳး အေလာင္းေတြ ပတ္လည္ဝိုင္းေနတာကိုေတာင္မွ ခင္ဗ်ားႀကီးက ပန္းေတြၾကည့္ဖို႔ စိတ္အေျခအေနရွိေနေသးတယ္?'

"အရွင္ႀကီး..."

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးကို သြားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ေနခ်ိန္မွာပဲ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက ေျမျပင္ေပၚက လူေသေတြကို ၾကည့္ကာ ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္တယ္ "ကိုယ္ေတာ္ သိၿပီ!"

သူ႔အသံေနာက္မွာ ေဘးပတ္လည္က ေလထုေျပာင္းလဲသြားၿပီး တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ကန္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚကို ေရစက္က်ဆင္းလာသလို လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေတြေပၚလာတယ္။

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးဆီက ထြက္ေပၚေနတဲ့ သိမ္ေမြ႕နက္နဲတဲ့ေမွာ္စြမ္းအင္က အရပ္မ်က္ႏွာတိုင္းကို ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားတယ္။

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဖုန္ေတြေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေလာင္းေတြဆီက အနက္ေရာင္မီးခိုးမွ်င္တန္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး မၾကာခင္ ထိုအေလာင္းေတြက စတင္ရႈံ႕တြလာကာ အ႐ိုးေျခာက္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက အေလာင္းေတြဆီကေန ဝိဉာဥ္စြမ္းအားကို စုပ္ယူၿပီးေနာက္ သူ႔ရဲ႕ဆုပ္ထားတဲ့လက္ကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ ေမွာ္စြမ္းအင္နဲ႔အတူ အတိုင္းအဆမဲ့တဲ့စိတ္ဝိဉာဥ္စြမ္းက ျပင္းထန္စြာထိုးတက္လာၿပီး လွ်ိဳေျမႇာင္တစ္ေလွ်ာက္ ျပန႔္က်ဲသြားေတာ့တယ္။