နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း - ၆၀

{Zawgyi}

“အရွင္ႀကီး…”

“ကိုယ္ေတာ္နဂိုတိုင္းျပန္ျဖစ္လာသလို ခံစားရတယ္” နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးေျပာလိုက္တယ္။ မ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳတ္ရင္းေျပာတယ္ “အစတုန္းကေတာ့ ဒါကအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမယ္လို႔ ထင္ထားတာ၊ ဒါေပမယ့္ ခ်ီကေမာက္ကမျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကိုယ္ေတာ္မွာရွိေနတာထက္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္ျပန္ေကာင္းလာတယ္၊ ေနာက္တစ္ခုထပ္လုပ္ရလည္း မခက္ပါဘူး”

ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္ ခ်ီကေမာက္ကမျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းထန္တယ္။ အရင္တုန္းက အခုလိုမ်ိဳး တစ္ခါမွစိတ္မလြတ္သြားဖူးဘူး။ သို႔ေပမယ့္ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ရွဲ႕ဇီထ်န္းေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္… ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္မလဲဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။

ရွဲ႕ဇီထ်န္းက ေက်ာက္စိမ္းတိမ္လႊာပုလဲကိုသြားယူဖို႔ သူ႔ဦးေႏွာက္ေလးနဲ႔ ျဖစ္ညႇစ္ၿပီးအႀကံအစည္ေတြထုတ္ခဲ့ရတာ။ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီး ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရႏိုင္ျဖစ္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ ရွဲ႕ဇီထ်န္းလည္း ႀကံမိႀကံရာေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ပုလဲက ႏွင္းထူတဲ့ညမွာ ပို႔ေပးလိုက္တဲ့မီးေသြးတုံးေလးလိုပဲ။

နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ျပင္ဆင္ထားတာရွိတယ္။ ဒီသုံးလအတြင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္တာကို စိတ္ပူရလိမ့္မယ္လို႔။ [T/N : ပိုင္ရန႔္ကို သူ႔ရဲ႕က်င့္ႀကံခ်င္းကိုခြဲၿပီး ေဆးလုံးလုပ္ေပးလိုက္ရေတာ့ ပိုဆိုးလာမယ့္အရာကိုေျပာခ်င္တာပါ]

ခ်ီကေမာက္ကမျဖစ္တာက ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ျပန္ေကာင္းသြားႏိုင္တာက ထူးဆန္းေနတယ္။ ရွဲ႕ဇီထ်န္းတစ္ခုခုလုပ္လိုက္လို႔ျဖစ္မယ္။

ရွဲ႕ဇီထ်န္းဘာမွမေျပာရင္ေတာင္ နတ္ဆိုးဘုရင္ႀကီးက ဒီတစ္ႀကိမ္ကို အမွတ္ရေနမွာပဲ။

ပိုင္ရန္ စိုးရိမ္မိတယ္။ ေဆးလုံးကို တစ္ခါလက္ခံၿပီးေနၿပီ။ ဘယ္လိုမ်ိဳးပဲေပးလာလာ သူေနာက္တစ္ႀကိမ္လက္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့တာကို လက္ခံရေလာက္တဲ့အထိ အရွက္မမဲ့ဘူး။

“အရွင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို အရွင္ႀကီးစုေဆာင္းလာခဲ့ရတာေတြကို ေဆးလုံးလုပ္ၿပီးေပးစရာမလိုပါဘူး၊ ဒီတိုင္းရွိတာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္”