"စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့ ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ ဟာရုတို"
ပါးပါးသည် ဒူးကိုချိတ်ကာထိုင်နေလျှက် ရုတိုအပြန်ကိုစောင့်နေဟန်တူနေသည်။ ပတ်၀န်းကျင်အခြေအနေက အေးစက်နေဆဲ
"Asahi kunဆီသွားကြိုတာပါ"
"မင်းကို ဘယ်သူကငှားထားလို့လဲ ။သွားကြိုနေရအောင်..
သူလာကြိုခိုင်းလို့လား"?"Asahi kunက မကြိုခိုင်းပါဘူး ၊ ကျွန်တော့်ဘာသာသွာကြိုတာ"
"မင်းက ကျောင်းသားမလား
ကျောငိးသားဆို ကျောင်းစာပဲလုပ်ရမယ်"အိမ်မှာက မားမားသာအလိုလိုက်ပေမယ့် ပါးပါးကိုတော့ကြောက်ရသည်။
"မနက်ကျ စက်ဘီးသိမ်းမယ် မစီးရဘူး"
"ပါးပါါး"
ရုတိုလည်း ပြန်အော်မိသည်။သို့ပေမယ့် ပါးပါးသဘ် သူပြောတဲ့စကားကို အမြဲ ဖြစ်အောင်လုပ်လေ့ရှိသည်။
"ကျွန်တော်Asahi kunဆီဘယ်လိုသွားလိူ့ရမှာလဲ?
"မင်းဆီကို သူစာလာသင်ပေးတယ်လေ အဲ့ဒီ့အချိန်တွေ့လို့ရတာပဲ"
"ပါးပါးရက်စက်တယ် "
"တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်လောက်သူစာလာပြပေးတာ"
"သွားအိပ်တော့ ...ဒီတောအတွင်း လိမ်လိမ်မာမာနေရင် စက်ဘီးပြန်ရမယ် ဒါပဲ'
ပါးပါးသည် ပြောပြီးသည်နှင့်အိပ်ခန်းထဲသိူ့ထထွက်သွားသည်။ ရုတိုတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်ခုံမှာ ငိုင်င်ုင်ကြီးကျန်ခဲ့သည်။
သူသာသွားမကြိုရင်Asahi kunက Yuhoဆိူတဲ့တစ်ယောက်ရဲ့ ဆိုင်ကယ်အတူပါသွားတော့မှာများလား။
×××××××××××
"ဒီနေ့ဟိုချာတိတ်လေး မတွေ့ပါလား"
Yuho kunကညဘက်ဆိုင်သိမ်းဖို့ကူနေရင်း ဆိုင်ရှေ့ကိုပဲ ခဏခဏမျှော်နေသည့် Asahiကို သတိထားမိသွားဟန်တူသည်
"ဟုတ်ပါရဲ့ ...ဒီချိန်ဆိုရောက်နေပြီဟာ"
"သူလည်း မအားဘူးထင်တယ်
Asahi kunကျွန်တော်နဲ့ပဲလိုက်ခဲ့လေ""မဟုတ်တာပဲ ..အားနာစရာကြီး
သူလာကြိုမယ်ထင်ပါတယ်"မလာရင်တော့လိုက်ခဲ့နော် အားမနာပါနဲ့"
YOU ARE READING
Come To Me [Haruto×Asahi]
Romanceမင်းကို ငါချီးကျူးပါတယ် ဒီလောက်ထိစိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ငါ့နားမှာ ရှိနေပေးခဲ့တဲ့အတွက်ပါ Haruto