Family (Twilight)

20.Naar Isle Esme

Hee love you.

Ik draag dit verhaal op aan de ECHTE Stephenie Meyer btw.

I LOVE EDWARD ANTHONY MASEN CULLEN <3

en ik ben vrolijk vandaag XD.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik zit zo lang in bad dat ik in slaap was gevallen, denk ik. Ik weet niet precies hoe laat het is maar ik weet dat ik uit bad moet gaan. Het water is koud en ik droog me vlug af. Dan kreun ik hardop. Ik wou gewoon even mijn zorgen vergeten en ik weet dat alleen Edward daarvoor kan zorgen. 

Die is nu ergens in het grote huis en dan moest ik natuurlijk uitleggen waarom ik bezorgd was. Ik wist dat iedereen het bijna vergeten was maar bij mij gaat het niet weg. Ik voel dat het op de loer ligt. Alleen weet ik niet wanneer. 

Ik denk dat het te maken heeft met die Engelen dingen en het bezorgd me de rillingen. Ik doe snel een jurkje aan en loop het huis uit. Mijn haren in een staart. Het bos is zo vol leven. Ik kijk rond en zie dan iemand in de boom zitten. Gelijk stop ik en kijk diegene aan. Het is een jongen met blonde haren en goude ogen.

'Hallo.' zeg ik en de jongen kijkt me aan. Hij legt zijn vinger op zijn lippen en maakt een gebaar dat ik stil moet zijn en weg moet komen. Ik kijk hem vreemd aan en loop dan verder. 

De jongen doet me denken aan mijn neef. Alleen mijn neef is dood. Ik zucht en loop verder. Na even denken besluit ik toch te gaan jagen en nu haal ik gewoon een hert neer. Ik durf niet op iets groters te jagen. Bang dat mijn nieuwelingen instinct het overneemt.

Als ik het huis binnenloop kijken ze TV. Renesmee zit bij Jake op schoot en heeft haar hoofd op zijn hart. Jake zijn armen zijn om haar heen geslagen. Ik ga stilletjes bij Edward staan en mijn vingers glijden in de zijne. Edward kijkt glimlachend om en geeft me een kus. Ik grinnik en kijk weer naar mijn beste vriend en dochter.

Ik zet mijn schild van me af en Edward kijkt me aan. Gaat het nog lang duren? vraag ik hem. Edward fronst en zegt uiteindelijk nee. Ik knik en hij slaat zijn armen om me heen. De andere zitten er ook maar Mark, Matthias en Elizabeth zijn gisteren naar huis gegaan. Ze waren graag langer gebleven maar miste hun thuis.

Meer zorgen overspoelde me terwijl ik naar mijn familie keek.

Wat zou er met hun gebeuren?

Kan ik ze wel beschermen? 

Hoeveel gaves kan ik tegelijkertijd gebruiken?

Jasper keek me aan en trok een wenkbrauw op. Ik schudde licht mijn hoofd om te laten zien dat het niks was. Jasper knikte en kuste Alice in haar nek. Ze begon zachtjes te giegelen. Ze begonnen te zoenen en Edward trok mij uiteindelijk ook naar hem toe.

Zijn lippen raakte de mijne en net zoals altijd sloegen de vonken letterlijk over. Al snel stond Edward tegen de muur. Ik liet hem gelijk los en sprong naar achteren. Ik keek snel naar Renesmee maar die keek nog naar de tv. Emmet schudde licht zijn hoofd.

Gelukkig is ze verstandig om nog na te denken. Ben benieuwd wat je dochter denkt als jullie elkaar uitkleden voor haar gezicht. zond Emmet Edward toe. Ik pakte het kussen achter Jasper en gooide die naar Emmet. Geërgerd keek hij mij aan. Jasper keek me boos aan. 

Ik stak mijn tong naar Emmet uit.

'Nu is het genoeg.' gromde hij en Rosalie keek hem aan. Hij klom achter haar vandaan en rende op mij af. Ik stond verbaasd stil en toen rende ik weg.

'JE KRIJGT ME NOOIT EMMET.' gilde ik vrolijk.

We renden de trap op en uiteindelijk naar beneden. Ik struikelde over de laatste tree en mijn hoofd bonkte tegen een kast. Je hoorde de kast kraken en nog iets anders.