Family (Twilight)

2. Mensenbloed

Ik ben blij als we thuis zijn. Ik stap gelijk uit nog voordat de auto goed stil staat en sta in een flits voor Renesmee en til haar op. Ik had haar zo gemist. Hoe was school? Vraagt ze nieuwsgierig.

'Gewoon school. Heel saai.' zei ik fluisterend tegen haar.

'Nou wij hebben ons wel vermaakt, he Nessie?' Zegt Jacob. Renesmee knikte enthousiast en trekt me mee naar binnen. 

'KIJK DIT MOET JE ZIEN MAMA.'  schreeuwt ze en ze rent naar de tafel. Ik kijk verbaasd naar de tekeningen die ze heeft gemaakt. Ze zijn echt prachtig. Alleen als ik kijk naar de drie mensen die ze steeds tekend komt er verdriet bij me op zetten. Ik voel me echt verdrietig alleen ik hem geen idee waarom.

'Wat vind je er van?' Vroeg Renesmee enthousiast.

'Ze zijn echt prachtig.' zeg ik met een brok in mijn keel.

'Gaat alles wel goed mam?' vraagt ze bezorgd.

'Ja hoor.' zeg ik opgelucht. 'Ik heb mijn meisje gewoon heel erg gemist.' zei ik terwijl ik een glimlach op mijn gezicht duw. Renesmee knuffeld me.

'Ik heb jou ook gemist mama.' zegt ze. Plotseling komt de pijn in mijn keel terug. Ik glimlach naar haar en plotseling lijkt haar bloed helemaal niet meer zo..... STOP! Ik schuif Renesmee aan de kant en ze kijkt me bezorgd aan.

'Ik ga jagen.' zeg ik tegen haar. Ik laat mijn hand een keer snel over haar gezicht glijden en ren dan het huis uit. Ik had verwacht dat Edward me wel achterna zou gaan want we joegen meestal samen en anders jaagde ik nooit alleen. Dat vond Jasper te riskant. Ik rende en kwam toen uit bij het meer waar ik ook was toen ik voor het eerst de verbodelijke mensengeur rook. Ik ging zitten en keek naar de lucht.

'Het is alleen zo omdat je in de hele tijd in de buurt was van mensen dat je Renesmee bijna vermoorde. Je lichaam heeft gewoon bloed nodig.' stelde ik mezelf gerust. Plotseling voelde het alsof er bloed door mijn keel stroomde. Ik kreunde van genot. Dit was zo veel lekkerder dan het dierenbloed. Toen alles door mijn lichaam heen stroomde begon ik plotseling te kokhalzen. Ik zat op mijn knieën toen ineens allemaal bloed uit mijn nek kwam. Ik was aan het overgeven! Toen ik klaar was met kotsen keek ik ongelovig naar het bloed dat uit mijn lichaam was gekomen. Ik haalde diep adem om mezelf te kalmeren en toen merkte ik dat het geen dierenbloed was dat ik had gekotst maar mensenbloed. Hoe is dat mogenlijk? Ik heb nog nooit een mens vermoord. 

Ik rende naar ons huisje en ging gelijk op ons bed liggen. Even later merkte ik pas dat ik ons bed nu ook besmeurt had met bloed. Ik trok snel de lakens van het bed en deed mijn kleren en de lakens in de wasmachine. Ik drukte op aan en liep toen terug naar de kamer om het bed opnieuw op te maken. Toen ik binnenkwam zat Edward vragend mij aan te kijken. Zijn ogen gleden over mijn lichaam en hij keek toen verward naar het bed. Ja dat kon ik hem niet kwalijk nemen. Ik zou het ook raar vinden als je vrouw in haar ondergoed terug loopt en de lakens afgehaald zijn.

'Ik zat als gewoonlijk weer onder het bloed en ben toen gewoon op het bed gaan liggen.' Loog ik. Edward keek me glimlachend aan en ik zag tot mijn verbazing dat hij mijn leugen niet door had. Ik zag ook dat hij andere kleren aan had.

'Dan moeten we daar maar gebruik van maken.' zei hij en binnen een seconde had ik hem op het bed geduwd en zat ik bovenop hem. Hij keek me verbaasd aan en toen begon hij te lachen. Ik keek hem verbaasd aan.

'En ik dacht dat het raar was dat ik altijd zin had.' zei hij. Ik keek hem fronsend aan. Wat bedoeld hij daar nou mee? Voordat ik er echt goed over na kon denken werd ik al afgeleid en had ik de rest van de avond niets anders in mijn hoofd dan. Edward. Edward. Edward. 

Ik lag tegen hem aan terwijl ik de zonsopgang bekeek. Mijn ondergoed was gewoon kapot gegaan net zoals Edwards kleren. We of terwijl ik had zijn kleren helemaal kapot gescheurd en de flarden weg gegooid. Edward had hetzelfde gedaan maar ik had minder aan dus ging er minder kapot. Ik giegelde toen mijn ogen langs de kamer vlogen. Er lag een stuk broek over de lamp en een heleboel stukken verspreid over de grond. Er hing zelfs een stuk T-shirt aan het plafond. Geen idee hoe hij dat voor elkaar had gekregen.