Family (Twilight)

17.Schuldig!

Iedereen kijkt ons aan en ik word gelijk nerveus.

'Kom maar Rose ik breng Nessie wel naar ons huisje.' zeg ik terwijl ik Renesmee oppak.

'Ik ga mee.' zegt Edward gelijk.

'Ik ga haar heus niet vermoorden.' stribbel ik tegen.

'Dat weet ik toch ook wel liefje.' belooft Edward me. Ik glimlach.

'Er is trouwens een nep jij in de bovenwereld.'

'Echt?'

'Ja,' mompel ik terwijl ik naar de deur loop.

'Hoe ben je erachter gekomen dat hij nep was?' vroeg Edward nieuwsgierig terwijl hij een arm om me heen sloeg.

'Hij zei nooit lief tegen me.' 

Edward lacht en hij stopt pas met lachen als we het huis zien. We lopen naar binnen en ik stop Renesmee in bed. Als we weer in de woonkamer staan draai ik blij een rondje.

'Ik heb dit huis zo gemist.' zeg ik vrolijk. Edward slaat zijn armen om me heen van achter.

'En ik heb jou gemist.' fluistert hij en hij draait me om. Ik druk mijn lippen vrolijk op de zijne. Net zoals de eerste keer halen we het bed gewoon niet.

--

'Bella heb je iemand vermoord?' vraagt Edward als de zon op komt. Hij kijkt diep in mijn ogen en ik zie dat hij het antwoord daarin ziet.

'Het spijt me zo.' zeg ik terwijl ik begin te huilen. Gerustestellend trekt hij me nog dichter tegen hem aan.

'St... ik ben niet boos.'

'Echt niet?' vraag ik twijfelend.

'Nee. Dit hadden we juist verwacht de eerste keer dat je veranderd zou zijn. Het komt zeg maar later dan gedacht.' legt hij uit. Ik knik en leg mijn hoofd op zijn borst.

'Renesmee word zo wakker.' fluisterd hij.

'Dan moeten we ons aankleden.' fluister ik. Edward knikt. 'Jammer.' mompel ik voordat ik de kledingkast in verdwijn. Binnen een seconde staat Edward ook naast me en drukt me tegen het kleding rek. Ik grinnik en sla mijn armen om hem heen.

'Ik hou van je.' fluister ik.

'Ik veel meer van jou.'

'Liegbeest.' mompel ik terwijl ik onbewust een jurk aan doe. Renesmee loopt de kledingkast in met haar kleren van gisteren nog aan.

'Wat wil je aandoen?' vraag ik aan haar. Renesmee loop naar mijn kledingkast en trekt er een korte jurk uit.

'Mag ik dit aan mama?' vraagt ze smekend. Ik kijk haar verbaasd aan. 

'Die pas je niet.' fluister ik. 

'Alsjeblieft.' smeekt ze. Ik zucht en knik. Dan duw ik Edward de kast uit die met zijn ogen rolt maar wel weg gaat. Ik help haar met de jurk aan doen die bij haar tot de grond komt. Hij is inderdaad veel te groot. Ik glimlach pak een lint in dezelfde kleur als de jurk en maak die vast bij haar middel zodat het iets steviger zit.

'Ben ik mooi mama?' vraagt ze terwijl ze een rondje draait voor de spiegel. 

'Prachtig.' beloof ik haar. Ik loop na haar de kledingkast uit en Edward vind het blijkbaar wel grappig. Hij tilt Renesmee op en we rennen samen naar het grote huis.

Alice klapt opgewonden in haar handen als ze ons ziet.

'Wat?' vraag ik gelijk.

'Je mag vaker mensen vermoorden als je daardoor een jurk aandoet.' Zegt ze opgewonden.