Family (Twilight)

26. Nog maar een paar dagen met mijn man, mijn dochter, mijn familie & vrienden

Dit is een hele lange naam *giechgel*

Ik heb besloten om dit boek in nog 2 of 3 updates te sluiten en een vervolg erop te maken omdat ik dat leuk zou vinden. En ik vind dat ik dan een ander boek moet beginnen met mijn Idee.

Ik hou nog even geheim wat het is. *EVIL LAUGH*

De titel hoor je na het laatste hoofdstuk en als ik die gepubliseerd heb dan komt pas het hoofdstuk van het eerste boek.

ps: dit stukje is ook om je herinneringen op te halen.

--------------------------------------

Er is al een week voorbij en iedereen is nog even hard aan het trainen. Ik zelf ben achter bepaalde dingen gekomen. Ik pak een blaadje en moet echt opschrijven wat er de laatste maanden is gebeurt.

X Ik  moest naar school.

X kotste mensenbloed( heb geen mens vermoord)

X Ik hoorde stemmen in mijn hoofd (familie leden)

X Heb kleren uit de tijd van Edward gedragen.

X Kan slapen

X Werd boos op Edward

X Belande in coma (of zo)

X Kreeg info over na de dood

X Werd wakker als vampier/engel (Nieuweling)

X mens vermoord

X Eén jaar getrouwd

X Voorgevoel dat er iets mis is.

X Vleugels gekregen

X Aro komt.

Ik kijk verrast naar mijn lange lijstje. Wel veertien belangrijke dingen in ongeveer een half jaar. En nu weet ik niet eens of ik het laatste ga overleven. Dan merk ik eigenlijk op dat deze dingen Edward ook had kunnen schrijven behalve dan: Kotste mensenbloed en dan het gevoel dat er iets mis is. Hij zou dat z.w.z. anders op schrijven. De vleugels is hij als het goed is vergeten.

'Nu moet ik het belangrijkste nog opschrijven.' mompel ik terwijl ik hoop dat Alice dit niet ziet.

De laatste week ben ik achter meer dingen gekomen dan dat ik wou. Vooral omdat ik niet weet hoe ik het moet besturen. Ik ben erachter gekomen dat ik bepaalde Vleugel krachten heb of hoe je het ook moet noemen. Ik weet alleen niet hoeveel of wat ik ermee kan.

De laatste keer tijdens jagen ging ik samen met Carlisle even een paar leeuwen achterna. Edward wou me niet alleen laten gaan en ik zei dat hij bij Renesmee moest blijven dus daarom ging de Dokter mee om het zo maar te zeggen. Nou in iedergeval voelde ik iets uit me weg glippen. Ik gok dat het een soort van Engel licht was. Het ergste was alleen dat Carlisle verbrande en bewusteloos op de grond viel. Ik begon gelijk te huilen en er druipte wat leeuwen bloed van mijn mond op Carlisle's oog. De plek waar het bloed kwam werd gelijk weer normaal en het bloed verdween in zijn huid. Toen heb ik dus een hele leeuw op Carlisle laten druipen. Toen Carlisle weer wakker werd kwamen de andere behalve Renesmee en Jacob aangerent.

Ze waren in paniek omdat Carlisle weg viel en ze mij überhaupt niet kunnen horen. Alice zei dat Carlisle toekomst was verdwenen maar Carlisle herinnert zich niks meer van het licht. Ik heb gelogen dat ik er niks van wist maar ik wist dat ik meer moest oppassen.

Met een diepe zucht ga ik weer rechtop op de stoel zitten. Dit was zo eng! Het voelt fijn om hier zo over te schrijven aangezien ik dit niet aan iemand kon vertellen. Het werd tijd dat ik weer dagboeken ging schrijven. Ik gooide behendig het blad in de haard en keek toe hoe het verbrande. Het deed me denken aan het boek dat Alice me toen had gegeven. Ze wou me een opsie geven om Renesmee te beschermen als wij er niet meer waren. Ik had net zoals de vorige keer een nieuw paspoort aangemaakt en tikets geregeld zodat ze naar Isle Esme konden gaan. Ik had Jacob ook de taal geleerd.