Family (Twilight)

14. Keuze.

Ik loop door achter Mark. Het is raar om hier te zijn zonder Edward en Alice. Ik loop precies dezelfde weg. 

'Wat ben jij dan?' vraag ik uiteindelijk.

'Ik ben een engel.'

'Cool.'  mompel ik.

Als hij de deur open doet achter het tapijt komt er een licht zo fel dat ik mijn ogen dichtknijp. Ik loop Mark achterna en zie dan drie mensen. Ook zitten hun op tronen. Alleen is hier alles wit. De tronen zijn wit. Hun kleding heeft wel kleur maar ze dragen witte mantels in plaats van zwart. Vooraan op Aro's plek zit een vrouw met rood krullend haar. Zij zou Sophie moeten zijn. Op de anderde tronen zit nog een jongen met zwart haar en een jongen met blond haar. Ik kijk gespannen heen en weer.

'Ik heb haar hier gebracht zoals u wilt Sophie.' zegt Mark. Sophie kijkt hem blij aan.

'Dank je wel Mark.' zegt ze gemeend. Ik besef gelijk dat Mark niet onderdanig gebruikt word maar gewoon gerespectteerd word. Ik maak een kleine buiging.

'Sta op.' zegt de jongen met het zwarte haar gelijk. 'Je hoeft niet voor ons te buigen. We zijn  dan goden betekend niet dat je voor ons hoeft te buigen.' Ik sta gelijk weer recht.

'Bella,' zegt Sophie zuchtend. 'Je hebt ons lang laten wachten.'

'Het spijt me Sophie.' zeg ik alsof ik weet waar ze het over heeft.

'Ik had verwacht dat je de neppe Edward eerder door had gehad.'

'Liefde kan verblindend zijn.' gaf ik toe. Sophie knikt begrijpend.

'Je vraagt ze vast af wat je hier doet?' vraagt de man met het blonde haar. Ik knik.

'Wij hebben de gave om je terug te sturen naar de aarde.' zegt de man met het zwarte haar.

'Je hebt jezelf bewezen door het mens te vermoorden en niet ervan te drinken. Je hebt haar uit haar lijden verlost.' zegt de man met het witte haar. Ik knik.

'Ik heb de kracht om je terug te sturen naar de aarde als mens.' zegt Sophie. Ik kijk haar ongelovig aan. 'Dan vergeet je Edward en alles van de vampierwereld. Nick - ze wijst naar de jongen met het blonde haar- kan je naar de hemel sturen als je dat wilt. Alex -ze wijst naar de jongen met het zwarte haar- kan je terug sturen in je vampiervorm maar dan moet je overnieuw beginnen met je zelfbeheersing. Het is aan jou om te kiezen.' legt Sophie uit. Ik kijk haar dankbaar aan.

Ik kan kiezen om weer mens te worden en alles achter me laten. Ik kan naar de hemel gaan en gelukkig leven hoe dat ook zou zijn en gegarandeerd daar zijn. Ik kan ook terug gaan en me dochter herkennen. Ik zal dan moeten delen met Edward die me misschien nooit meer wil zien maar ik zou haar nog hebben.

'Ik zou graag terug gaan als vampier.' zeg ik tegen haar. Sophie glimlacht en knikt.

'We zullen je vertrek gereed maken.' zegt ze. Mark zegt dat ik hem moet volgen.

'Wacht.' zegt Alex als we in de deur staan.

'Ja?' vraag ik verbaasd.

'Neem dit mee.' zegt hij en een arbandje met vleugels vliegt naar me toe. Ik pak het uit de lucht.

'Dank u.' zeg ik waarderend.

'Goede reis.' geeft hij als antwoord en ik verlaat de kamer. Mark opent een deur en zegt dat als ik hierdoor loop ik er vanzelf kom. Ik bedank hem en loop door de deur. 

Ik zweef boven het huis. Ik kijk er verbaasd naar. Esmé loopt naar buiten samen met Elizabeth en ik vlieg vlug naar binnen. Ik kijk verbaasd naar Edward die samen met Mark en Matthias op de bank zit. Ik keek spijtig toe.

Edward zou me vast haten.

Matthias zucht opgelucht.

'Ik hoorde haar. Dat betekend dat ze op haar weg is om weg te gaan.' zegt Matthias.

'Ik hoop zo dat alles goed met haar is.' zegt Edward die nog normaal klinkt en geen haat of minachting in zijn stem heeft. Alleen de bezorgdheid.

'Vast wel.' belooft Jasper die in een hoek staat van de kamer. Ik had hem niet gezien. Ik vlieg de trap op naar mijn lichaam. De deur is dicht. Ik vloek gedachteloos. Dan gaat de deur open en loopt Rose naar buiten. 

'Kom zo naar beneden Renesmee. Je moet jagen.' zegt ze. Gelukkig voor mij laat ze de deur open.

'Bedankt Rose.' fluister ik. Rose kijkt verward om zich heen en loopt dan de trap af. Ik vlieg Edwards kamer binnen. Recht in mezelf.

Ik hap naar adem en open mijn ogen.

'MAM!!!' schreeuwt Renesmee