Bölüm 2

1K 136 84
                                    

Birisinin beni dürtmesiyle gözlerimi açtığımda suratımın önünde hiç tanımadığım birisi vardı. Rahatlamış gibi ''Kelly sonunda uyandın. Kalk hadi. Gitmemiz gerek.'' dediğinde kaşlarımı çatarak ''Tanışıyor muyuz?'' dediğimde bana dönerek ''Evet benim, Berry. Bu bedeni birisinden ödünç aldım.'' demişti. Gözlerimi kapatıp ovalarken Castillo kıkırdayarak ''Ödünç aldım dediğin şeye biz ele geçirmek diyoruz.'' demesiyle Berry sinirli bir tavırla ona dönerek ''Herkesin bedeni senin gibi el altında bulunmuyor. Eğer cimrilik yapmayıp bedeni benimle paylaşsaydın o zaman oradan buradan bulduğum bedenlerin içine girmek zorunda kalmazdım!'' diye çıkışmıştı. 

Sinirle ''Kesin sesinizi. Ne kadardır baygınım?'' diyerek ayaklanıp çantama uzandığımda her ikisi de aynı anda ''On üç saattir.'' demişti. yüzümü buruşturarak ''Çok uzun sürmüş. Gidiyoruz buradan.'' diyerek kapıya ilerlemeye başladığımda her ikisi de arkamdan beni takip ediyordu. Sonunda Castillo önüme geçerek ''Belki de önden ben gitsem daha iyi olur. güvenli olup olmadığını görürüz.'' diyerek dışarı adımını atmıştı. Kuşkuyla ''Bu üstündekileri de nereden buldun?'' diye sorduğumda etrafına bakınarak ilelerken ''Girdiğimiz evden. Dolapları kurcaladığımda bu eski giysileri buldum. Her neyse. Sokaklarda çok fazla asker var. Seni bulmalarını istemiyorum. Ara sokaklardan ilerleyelim.'' demişti.  

Omuz silkerek ''Nereye gittiğimizi biliyor musun ki?'' dediğimde Cas bir an duraksamıştı. Berry'de şaşkınlıkla bize bakmaya başladığında Sinirle ''O zaman neden sokaklarda boş boş geziyoruz ki? Şehir dışına çıkalım. Askerlerden ve avcılardan uzaklaşmış oluruz.'' dediğimde mırıldanmaları son bulmuştu. 

Ara sokağa girip hızlı adımlarla ilerlemeye başladığımızda her ikisinin de sessiz olması beni şaşırtmıştı. Hızlı bir şekilde ilerlerken şüpheyle ''Neden bu kadar sessizsiniz?'' diye sorduğumda sonunda Berry ''Sakin ol ama,'' dediğinde Cas huzursuz bir şekilde ''Birisi bizi takip ediyor.'' demişti. 

Ara sokakta sağa doğru dönerken göz ucuyla etrafa bakındım. Titreşimler dağılmaya başladığında gerçekten de bizi birisinin takip ettiğini hissetmiştim. Aramızdaki mesafeye bakılacak olursa bizi takip ettiğini hissettirmek istemiyordu.

Adımlarımı hızlandırarak mesafeyi açmaya çalıştığımda takip edildiğimden artık kesinlikle eminim. Ellerimi kaldıracağım sırada Cas elimi tutarak ''Ortalığı dağıtırsan burada olduğumuz kesinlikle anlaşılır. Sorunu sessizce çözmeliyiz.'' dediğinde Berry hızla ''Bedeni buradan gönderiyorum.'' diyerek hızlanmıştı. Sokakta kaybolup yeniden sis haliyle yanımıza geldiğinde sola sapıp, beklemeye başladım. Bizi takip eden kişi sonunda yeterince yaklaştığında elimi sallayıp ''Yakalayın onu.'' dediğimde bir tanesi hızla ileri atılmıştı.

Bizi takip eden kişi daha sokağa dönemeden, aniden ayakları yerden kesilip duvara çarptığında ne olduğunu anlayamamış olacak ki gözleri kocaman açıldığında göz göze gelmiştik. İri yeşil gözlerini gözlerimden ayırmadan bir şey demeye çalışsa da sanki boğazı sıkılıyormuş gibi konuşamıyor, hırıltılı nefes alıp veriyordu.

Ellerimi göğsümde bağlayarak ''Neden beni takip ediyorsun?'' diye sorduğumda çocuk ellerini boğazına götürüp rahatlamak için uğraşsa da yapamayınca zorlukla ''Kelly, benim.'' demişti. gözlerimi kıstığımda ilk fark ettiğim adımı bildiğiydi. Tepki vermeden onu izlemeye başladığımda gözlerini  sıkıca kapatıp ''Benim... Alex!'' diye hırıltıyla konuşmuştu. Kaşlarımı çatarak karşımda kıvanan çocuğu bir süre daha izledikten sonra saçımı omzumdan geriye atarak ''Ve? Bunun için ne yapmam lazım?'' deyip beklemeye başladım. 

Çocuk kıvranmaya devam ederken sisin ona nasıl baskı yaptığını görebiliyordum. Yavaşça bedenini yavaş yavaş sarıyor ve hareketini kısıtlıyordu. Çocuk son bir kez daha ''Kelly... Benim. Bırak beni.'' dediğinde başımın içinde Cas ve Berry'nin ''Adını biliyor. Sana isminle seslendi! İsmini biliyor mu?  Bu nasıl mümkün olabilir? Seni tanıyor mu?'' diye defalarca fısıldaşmaya devam ettiklerinde sinirle ''Kesin sesinizi!'' diye bağırdım. Benim bu şekilde bağırmamla beraber sis ondan hızla  uzaklaştığında adının Alex olduğunu söyleyen çocuk aniden yere yığılmıştı. 

K.A.O.S.Projesi: Sil BaştanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin