K.A.O.S.Projesi: Sil Baştan

Bölüm 8

Sonunda Cas, Berry'nin enerjisini hissettiğinde bana yol göstermeye başlamıştı. Onu takip etmeyi sürdürürken kızgın bir şekilde "Burada yeterince oyun oynadık. Gidelim artık." dediğimde Cas rahatlamış gibi "Bunu hiç demeyeceksin sanmıştım." diye neşeyle konuşmuştu.

Ara sokaklardan bir tanesine hızla iniş yaptığımda sakladıkları yer görmek için acele adımlarla ilerlerken Near'ın gergin sesini işitmiştim. Bağırarak "Burada saklanmak istemiyorum. Kelly nerede bilmiyoruz bile! Ya bizi korumak isterken yaralandıysa? Ya onu alıp götürdülerse? Birçok kez tanıdığım insanlar beni ve kendilerini korumaya çalışırken önümde öldü ve hiçbir şey yapamadım ben. Kelly'de onlardan birisi olsun istemiyorum, duydunuz mu beni? Ben onu bulmaya gideceğim! " dediğini işittiğimde sesinin ne kadar telaşlı ve titrek olduğunu fark etmiştim. Onun bu konuşmasına karşılık olarak kimse bir şey demediğinde birkaç eşyanın düşme sesşne benzer sesler işitmiştim. O ufaklık benim için gerçekten de endişelenmiş gibiydi.

Sonunda yürüdüğüm sokağa aceleyle girip koşmaya başlayınca karşısında beni görmesiyle gözleri kocaman olmuştu. Ardından dolan gözleri neşeyle kısıldığında koşmasını hiç durdurmadan bana yaklaşmış ve büyük bir şiddetle bana sarılarak başını göğsüme yaslamıştı. Bana dolanan kollar beni sıktığında rahat bir nefes alarak "Senin için çok endişelendim."dediğinde elimi başına koyup bir diğer elimle kolunu tutarak" Gördüğün gibi ben gayet iyiyim. Bırak beni. "desem de o bunu umursamamış sarılmayı sürdürmüştü. Bana sarılan endişeli çocuğa hiç kıpırdamadan bakmayı sürdürdüğümde yeni bir anıyı hatırlamıştım. Bu anıda Near vardı. Bir ormanın ortasında oturmuş gökyüzünü inceliyorduk. Bir başkasında ise ona sıkıca sarılıp bir şeyler fısıldadığımı fark etmemle gerçekliğe geri döndüğümde yanağımda bir el hissetmiştim. Elin sahibini görmek için başımı çevirdiğimde Near'ın üzgün bakışlarıyla karşılaşmıştım. Yanağımı silerken "Neden ağlıyorsun bilmiyorum ama ben her zaman yanında olacağım Kelly. Artık ağlamana gerek yok. ."demesiyle elimdeki yanağına dokunarak konuyu değiştirmek için etrafa bakınarak" Diğerleri nerede saklanıyor? " diye sordum.

Bir yeri işaret ederek" Lena hepimizi görünmez yaparak bir sokağın kenarına oturttu ve beklemeye başladık. Aramızda kalsın ama Lena senin öldüğünü bile düşünmeye başlamıştı. Ama ona söyledim. Senin çok güçlü olduğunu ve kolay kolay yakalanmayacağını söyledim. Beni dinlemedi ama ben biliyorum. Seni orada gördüm Kelly. Sen resmen durdurulamazsın. " diye neşeyle konuştuğunda ister istemez sırıtmaya başlamıştım. Birisinin üstümden çıkar gözetmeksizin beni övmesi oldukça hoşuma gitmişti. Fakat bu an sokağa diğerlerinin girmesiyle hızla bozulmuştu. Duruşumu değiştirip yeniden mesafeli tavrımı takınarak "Herkes buradaysa sizinle de konuşmak istiyorum. Ben artık buradan defolup gitmek istiyorum. Umarım yeterince açık olmuşumdur." dememle Lena ve Luke onaylasa da Alex ve near tamamen sessizdi. Onlara bakarak bir cevap beklediğimde Near bakışlarını kaçırarak"Bu gece de burada kalamaz mıyız? Sadece çok yorgun ve açım. Lütfen güzel bir uyku çekip yemek yersek sabah olunca söz veririm şikayet etmeden istediğin her yere gideriz Kelly. Lütfen. " diyerek beklemeye başlamıştı. Birkaç saniye bana bakan yalvaran bir çift göze baktıktan sonra başımı çevirip" Pekala, tamam. Bu gece buradayız ama sonra buradan gideceğiz. " diyerek yürümeye başladığımda Near heyecanlanarak" Yaşasın! O zaman marketten birkaç yemek almaya gidiyorum. " demesiyle genç ve enerjik bedeni yakasından yakalayarak durdurmuştum.

Bana anlamadan döndüğünde" Benim daha iyi bir planım var. Takip edin beni. " diyerek ilerlemeye başladım. Biraz ilerledikten sonra sonunda yemek kokularının olduğu eve ulaştığımda kapının kilidine elimi koyarak yavaşça çevirdim. Kilit ufak bir sesle açıldığında eve girip ev sahibini aramaya başladım. Tam da beklediğim gibi bir kadının çığlığıyla başımı çevirdiğimde bir adamın "Evime nasıl girdiniz?" dediğini işitmiştim. Adama döndüğümde elinde tuttuğu şömine demirini bana savurduğu anda elimi sallayarak demiri odanın bir köşesine fırlattım. Adam ağzı açık bir şekilde şok yaşarken adama doğru bakarak "Evine giren kimseyi görmediniz. Karını al ve birkaç günlüğüne özlediğin ailenin yanına git. Hemen şimdi." dememle adamın gözleri beyaz bir tabakayla kaplanmıştı. Kapı girişinde öylece dolup kalan karısına yaklaşıp elinden tutarak ilerlemeye başladıklarında ikisi de yanımızdan geçerek kapıyı arkalarından kapatmış, çok geçmeden de motor sesiyle gittiklerini anlamıştın. Lena şaşırarak "Nasıl oluyor da birden fazla yeteneğin oluyor?" dediğinde umursamadan "Bu konuyu bilmemeniz sizin yararınıza olur. Siz yemek için hazırlık yapın. Benim işim var." diyerek banyoya yöneldim ve duş almaya başladım.